Το Voyager 1 της Nasa βρίσκεται καθ οδόν προκειμένου να γίνει το πρώτο ανθρώπινο δημιούργημα που θα περάσει στο διαστρικό χώρο, εκτός δηλαδή του ηλιακού μας συστήματος.

Το μη επανδρωμένο σκάφος που εκτοξεύτηκε το 1977, βρίσκεται σε ανεξερεύνητη περιοχή ήδη από τον περασμένο χρόνο. Μέχρι τώρα, οι επιστήμονες αναρωτιόντουσαν αν είχε ήδη περάσει εκτός της ηλιόσφαιρας, της τεράστιας σφαίρας σωματιδίων που δημιουργείται από το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου και είχε βγει στον διαστρικό χώρο.

Ωστόσο, νέες έρευνες που δημοσιεύτηκαν παρέχουν αποδείξεις ότι δεν έχει βγει ακόμη από την περιοχή του Ήλιου. Η αναμενομένη «έξοδος», εκεί όπου πλέον παύει η επίδραση του Ήλιου μας, μπορεί να συμβεί από στιγμή σε στιγμή, αλλά μπορεί να πάρει αρκετά ακόμα χρόνια.

Σύμφωνα με τα τελευταία επιστημονικά δεδομένα, το Voyager 1 απέχει πλέον περίπου 18,6 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο, ήτοι περίπου 125 φορές η απόσταση Γης – Ήλιου και το σήμα του χρειάζεται 17 ώρες για να φθάσει στη Γη.

Οι επιστήμονες θα σιγουρευτούν για την έξοδο του σκάφους από την ηλιόσφαιρα όταν δουν την απότομη αλλαγή στην κατεύθυνση του μαγνητικού πεδίου.

Λίγες εβδομάδες μετά το Voyager 1 εκτοξεύτηκε και το δίδυμο σκάφος Voyager 2. Το πρώτο σκάφος πέρασε κοντά από τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα και από το 1990 έχει βάλει πλώρη για το αχανές διάστημα. Το Voyager 2 ακολούθησε διαφορετική διαδρομή και βρίσκεται αρκετά πιο πίσω, σε απόσταση περίπου 15,1 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων από τον Ήλιο, δηλαδή κινείται για τα καλά ακόμα εντός της επικράτειας της ηλιόσφαιρας.

Οι επιστήμονες διευκρινίζουν ότι δεν μπορούν να είναι βέβαιοι πότε ακριβώς το προπορευόμενο Voyager 1, που κινείται με ταχύτητα περίπου 61.000 χλμ την ώρα, θα βγει από την ηλιόσφαιρα.

«Το Voyager 1 μπορεί να απέχει μήνες ή και χρόνια για να εγκαταλείψει το ηλιακό σύστημα. Απλώς δεν το γνωρίζουμε», δήλωσε ο καθηγητής Σταμάτης Κριμιζής. «Όμως η αναμονή είναι από μόνη της απίστευτα συναρπαστική, καθώς το Voyager συνεχίζει να αψηφά τις προβλέψεις και μεταβάλλει τον τρόπο που σκεφτόμαστε γι’ αυτή τη μυστηριώδη και θαυμαστή πύλη προς τον γαλαξία», πρόσθεσε ο έλληνας φυσικός.

«Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι υπάρχει κι άλλο στρώμα ανάμεσα σε αυτό που βρίσκεται τώρα το Voyager και στο διαστρικό χώρο. Το μόνο ερώτημα είναι πόσο παχύ είναι αυτό το εξώτατο στρώμα», δήλωσε ο επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής Ed Stone.

Οι νέες επιστημονικές δημοσιεύσεις εστιάζουν σε παρατηρήσεις που έκανε το σκάφος το 2012, όταν πέρυσι το καλοκαίρι εισήλθε στη λεγόμενη «μαγνητική λεωφόρο», που φαίνεται να συνδέει πια το Voyager με το διαστρικό χώρο. Αυτό σημαίνει ότι οι επιστήμονες μπορούν πλέον να πάρουν μια γεύση του τελευταίου προτού το σκάφος εισέλθει επισήμως σε αυτό τον χώρο ανάμεσα στα άστρα, περνώντας οριστικά μέσα από την λεγόμενη «ηλιόπαυση».

«Παρατηρήσαμε μια δραματική και απότομη εξαφάνιση των ηλιακής προέλευσης σωματιδίων», σημείωσε ο Σταμάτης Κριμιζής μιλώντας για την είσοδο του σκάφους στη μαγνητική λεωφόρο. Ο υπεύθυνος για το όργανο του σκάφους που ανιχνεύει τα φορτισμένα σωματίδια χαμηλής ενέργειας, εξήγησε πως «μειώθηκαν πάνω από 1.000 φορές σε ένταση, σαν να υπήρχε μια τεράστια αντλία κενού στην είσοδο της μαγνητικής λεωφόρου. Ποτέ πριν δεν είχαμε γίνει μάρτυρες μιας τέτοιας μείωσης, παρά μόνο όταν το Voyager βγήκε από τη γιγάντια μαγνητόσφαιρα του Δία πριν από περίπου 34 χρόνια».

Και τα δύο σκάφη έχουν αρκετή ενέργεια, χάρη στις πυρηνικές μπαταρίες πλουτωνίου τους, για να λειτουργούν τουλάχιστον έως το 2020.

Δείτε τις φωτογραφίες του Κρόνου και του Ποσειδώνα που τράβηξε το Voyager 2…