Έχει περάσει καιρός από την εποχή που οι νοικοκυρές έπλεναν στη σκάφη, αλλά και από την παρθενική περίοδο των απορρυπαντικών που έκαναν τους λεκέδες «αόρατους» με τίμημα τη ρύπανση των υπόγειων υδάτων. Τα τελευταία δέκα χρόνια έχει ξεκινήσει μια «πράσινη» στροφή στα απορρυπαντικά, που ακολουθεί τις επιστημονικές έρευνες και τις αντίστοιχες οδηγίες της Ε.Ε.
Έτσι, σύμφωνα με την «Καθημερινή», από το 2005 περίπου οι καταναλωτές και στη χώρα μας έχουν την επιλογή να χρησιμοποιήσουν απορρυπαντικά πλυντηρίου που έχουν πιστοποιηθεί ως οικολογικά χάρη στη φιλική προς το περιβάλλον σύστασή τους και φέρουν την αντίστοιχη ένδειξη στη συσκευασία τους. Υπενθυμίζεται ότι υπάρχει διαβάθμιση στα απορρυπαντικά ανάλογα με τη σύστασή τους, η οποία ορίζει και τον χαρακτηρισμό τους.
Τα συμβατικά θυμίζουν τρόπον τινά τη συμβατική γεωργία, τα «οικοβιολογικά» μοιάζουν με τη βιολογική γεωργία, αφού περιέχουν μεταξύ άλλων και προϊόντα της βιολογικής γεωργίας και τα «οικολογικά» μπορούμε να τα παραλληλίσουμε με την ολοκληρωμένη γεωργία: γίνεται χρήση χημικών, αλλά λελογισμένη.
Οι τίτλοι «φυσικό» και «φυτικό» θεωρούνται παραπλανητικοί, καθώς είναι αδόκιμοι, αφού για τη δημιουργία κάθε απορρυπαντικού η χημεία είναι προϋπόθεση και τα φυτικά συστατικά από μόνα τους δεν αρκούν. Συστήνεται, προτού αγοράσετε ένα οικολογικό προϊόν για το πλύσιμο των ρούχων, να διαβάζετε προσεκτικά τα συστατικά και κυρίως να αναζητάτε την πιστοποίησή του.
Η βασικότερη αλλαγή στη σύνθεση των οικολογικών απορρυπαντικών (αλλά και αρκετών συμβατικών) είναι η αντικατάσταση των φωσφορικών αλάτων με ζεόλιθο. Τα φωσφορικά άλατα, απαραίτητα μέχρι πρότινος για τον καθαρισμό των ρούχων, είναι τα πρώτα που ενοχοποιούνται για τη ρύπανση του περιβάλλοντος.
Τα εν λόγω συστατικά μειώνουν τη σκληρότητα του νερού και συμβάλλουν στη διασπορά των λεκέδων δίνοντας ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα στο ρούχο μετά το πλύσιμο. Παράλληλα, όμως, συμβάλλουν στην εμφάνιση του φαινομένου του ευτροφισμού, που παρατηρείται σε λίμνες, ποτάμια και θάλασσες. Ο ευτροφισμός, το γαλαζοπράσινο χρώμα σε λιμνάζοντα νερά, προκαλεί «ασφυξία» πολλών υδρόβιων οργανισμών.
Από την άλλη, ο ζεόλιθος είναι μια ουσία με βάση τον άργιλο και ίδιες ιδιότητες με τα φωσφορικά άλατα, σύμφωνα όμως με τις επιστημονικές έρευνες δεν είναι επιβλαβής. Η δυνατότητα αυτή ήταν γνωστή στην επιστημονική κοινότητα, αλλά καθυστέρησε για πολλά χρόνια, καθώς η τιμή του ζεόλιθου ήταν αρκετά «τσιμπημένη». Ενα τυχαίο γεγονός, η ξαφνική αύξηση της τιμής των φωσφορικών αλάτων στην αγορά, στάθηκε η αφορμή για την αντικατάστασή τους.
Κανόνες για οικολογικό πλύσιμο
Ανεξάρτητααπό το αν επιλέγετε οικολογικό ή συμβατικό απορρυπαντικό ρούχων, υπάρχουν κάποιοι «πράσινοι» κανόνες, που μπορείτε να ακολουθείτε. Καταρχάς για λόγους εξοικονόμησης ενέργειας, μην ξεκινάτε μια πλύση, αν ο κάδος δεν είναι γεμάτος. Στην ίδια λογική, κατεβάστε σημαντικά τη θερμοκρασία πλύσης. Με τη νέα σύσταση ακόμα και των συμβατικών απορρυπαντικών μπορείτε να έχετε το ίδιο αποτέλεσμα που είχατε με τους 60 βαθμούς, πλένοντας στους 40 ή ακόμα και στους 30 βαθμούς Κελσίου- αξιολογώντας βέβαια και τη φύση του λεκέ.
Αντίστοιχα, πρέπει να τηρείτε την προτεινόμενη δοσολογία, η οποία έχει εξίσου μειωθεί σημαντικά. Η δοσολογία που στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ήταν 160 γραμμάρια σκόνης, σήμερα περιορίζεται στα 85 με 90 γραμμάρια ανά πλύση. Για να διατηρηθεί η καλή λειτουργία του πλυντηρίου, το συντηρούμε σωστά: κάθε τρεις μήνες ρίχνουμε στη θήκη ξίδι, ρυθμίζουμε το πλυντήριο στους 60 βαθμούς και το αφήνουμε να δουλέψει χωρίς ρούχα μέσα. Τέλος, ελέγχουμε αν η συσκευασία του προϊόντος είναι ανακυκλώσιμη.