Τριάντα χρόνια έχουν περάσει από τη στιγμή που ο κόσμος γνώρισε τον σκληροπυρηνικό Τόνι Μοντάνα και το βίαιο σύμπαν του υποκόσμου του Μαϊάμι.
Είναι ο ζοφερός κόσμος των «βαρώνων» των ναρκωτικών που απαθανατίστηκε στον «Σημαδεμένο» του 1983, το ριμέικ των Μπράιαν ντε Πάλμα (σκηνοθεσία) και Όλιβερ Στόουν (σενάριο) στο κλασικό γκαγκστερικό φιλμ του Χάουαρντ Χοκς του 1932.
Παρά το γεγονός ότι οι κριτικοί «έθαψαν» το ριμέικ για τη βιαιότητα και τις χοντροκομμένες του σκηνές, το φιλοθεάμον κοινό το λάτρεψε, κάνοντάς το ορόσημο της λαϊκής κουλτούρας.
Απλά-απλά, ο κινηματογράφος δεν θα ήταν ο ίδιος χωρίς τον «Σημαδεμένο» Αλ Πατσίνο!
Κλείνοντας λοιπόν αισίως 3 δεκαετίες ζωής, πώς αλλιώς να τιμήσουμε το θρυλικό φιλμ παρά παραθέτοντας μια σειρά από μυστικά και αλήθειες για τα γυρίσματά του, που ενδεχομένως να μη γνωρίζετε.
Για πάμε…
Ο Όλιβερ Στόουν έγραψε το σενάριο στη Γαλλία την ώρα που πάλευε να ξεκόψει από τον δικό του εθισμό στην κοκαΐνη. Πολλές μάλιστα από τις εμπειρίες του αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για σκηνές της ταινίας, όπως η σεκάνς στο μοτέλ…
Το όνομα του «Σημαδεμένου», το Τόνι Μοντάνα, προέκυψε από τον αγαπημένο παίκτη του Όλιβερ Στόουν, τον Τζο Μοντάνα…
Ο Ντε Πάλμα εγκατέλειψε αμέσως και με ευχαρίστηση τη σκηνοθεσία του «Flashdance» για να αναλάβει τα ηνία του «Σημαδεμένου»…
Ο Στίβεν Μπάουερ ήταν ο μόνος Κουβανός του καστ, καθώς ο Άνχελ Σαλαζάρ, που έπαιξε τον βοηθητικό ρόλο του «Chi-Chi», ήταν Κουβανο-Αμερικανός. Ο Ντε Πάλμα και το συνεργείο συμβουλεύονταν μάλιστα τους δύο κουβανικής καταγωγής ηθοποιούς για τα ήθη και τα έθιμα της Κούβας. Όσο για τον Μπάουερ, που ενσάρκωσε τον «Manny», είχε ήδη εξασφαλίσει τον ρόλο πριν καν τον δει ο Ντε Πάλμα, ο οποίος τον ενέκρινε αμέσως…
Η Miriam Colon, που έπαιξε τη μητέρα του Τόνι Μοντάνα, ήταν μόλις 4 χρόνια μεγαλύτερη του Πατσίνο…
Πριν από τον Πατσίνο, ο Ντε Πάλμα είχε προτείνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ο οποίος τον απέρριψε!
Και στον Τζον Τραβόλτα είχε προταθεί ρόλος στο καστ, αυτός του «Manny Ribera», που τελικά πήγε στον Στίβεν Μπάουερ…
Όχι ένας, όχι δύο, αλλά 42 άνθρωποι σκοτώνονται στην ταινία! Όσο για τη λέξη «fuck», βγήκε από τα χείλη των ηθοποιών 218 φορές…
Η Νάνσι Άλεν είχε προταθεί για τον ρόλο της «Elvira Hancock», ο Ντε Πάλμα άλλαξε ωστόσο γνώμη όταν η προηγούμενη κοινή τους δουλειά, το «Blow Out», πάτωσε. Όσο για τη Μισέλ Φάιφερ που πήρε τελικά τον ρόλο, ο Πατσίνο αντιτάχθηκε σθεναρά στο ενδεχόμενο, προτείνοντας τη Σάρον Στόουν και την Τζίνα Ντέιβις στη θέση της…
Ο σκηνοθέτης Μπράιαν Ντε Πάλμα αναγκάστηκε να μοντάρει το υλικό του 3 φορές για να μη χαρακτηριστεί το φιλμ «ακατάλληλο για ανηλίκους». Και όταν πήρε τελικά την επιθυμητή σήμανση, τους ξεγέλασε όλους (και τους ιθύνοντες του στούντιο) δίνοντας τελικά στους κινηματογράφους το πρώτο του μοντάζ!
Μόνο μία σκηνή έκοψε ο Ντε Πάλμα από το «εγκεκριμένο» μοντάζ: ήταν το πλάνο ενός ακρωτηριασμένου χεριού που κρεμόταν από την κουρτίνα του μπάνιου στη διαβόητη πλέον σκηνή με το αλυσοπρίονο!
Ένας από τους εκτελεστές στο «Babylon Club» εμφανίζεται εντός οθόνης να πίνει μπίρα Löwenbräu. Στη σκηνή που ο Τόνι απαιτεί να ξαναμετρηθούν τα λεφτά, το κουτί που τα περιέχει είναι και πάλι της Löwenbräu. Κανείς δεν ξέρει αν επρόκειτο για σύμπτωση που η βαυαρική μπίρα εμφανίστηκε δύο φορές στην ταινία…
Ο Σταν Παρκς, ο υπεύθυνος των ειδικών εφέ της ταινίας, έφερε ένα ειδικό synchronizer στα γυρίσματα που προσαρμόστηκε στην κάννη του όπλου του Πατσίνο. Το όπλο δεν μπορούσε να «ρίξει» αν δεν άνοιγε πρώτα το διάφραγμα της κάμερας, επιτρέποντας έτσι στον φακό να καταγράψει τις αναλαμπές των πυροβολισμών…
Ο Πατσίνο έκαψε το χέρι του στα γυρίσματα όταν έπιασε την καυτή κάννη του όπλου του κατά την τελική σεκάνς του μακελειού στην έπαυλη του Μοντάνα. Τα γυρίσματα έπρεπε να διακοπούν για δύο εβδομάδες…
Σε όλη την ταινία, ο Τόνι Μοντάνα αποκαλείται «Σημαδεμένος» (Scarface) μόλις μία φορά, κι αυτό στα ισπανικά! Τον αποκαλούν «Caracicatriz»…
Στη διάρκεια των γυρισμάτων ο Πατσίνο είχε ζητήσει από τον διευθυντή φωτογραφίας John Alonzo να του μιλά αποκλειστικά στα ισπανικά, για να τον βοηθήσει να βελτιώσει την προφορά του…
Το φιλμ κόστισε 25 περίπου εκατομμύρια δολάρια το 1983. Σήμερα θα κόστιζε τα τριπλάσια ακριβώς…
Ο Αλ Πατσίνο αυτοσχεδίασε όταν αποκάλεσε στα γυρίσματα την κοκαΐνη «yayo», όπως την ονόμαζε δηλαδή ο υπόκοσμος της Αμερικής. Στον Ντε Πάλμα άρεσε τόσο πολύ η λέξη που επέτρεψε τελικά τη χρήση της σε όλη την ταινία. Όσο για το τι χρησιμοποιήθηκε τελικά αντί για τη λευκή σκόνη, ο Ντε Πάλμα είχε στον νου του το σκονόγαλα, αλλά δεν έδειχνε καλά στην κάμερα. Δεν έγινε ποτέ γνωστό τι υλικό έπαιξε τον ρόλο της κοκαΐνης, καθώς ο Ντε Πάλμα κράτησε το στόμα του κλειστό για να μη χαλάσει την ψευδαίσθηση…
Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας τραβήχτηκε στο Λος Άντζελες και όχι στο Μαϊάμι, για να αποφύγει το συνεργείο τις διαμαρτυρίες των Κουβανο-Αμερικανών, οι οποίοι δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι με τον τρόπο που τους απαθανάτιζε το φιλμ…
Όσο για τον σκηνοθέτη, η πρώτη επιλογή του στούντιο ήταν ο Σίντνεϊ Λιούμετ, ο οποίος αποχώρησε όμως όταν διαφώνησε με συγκεκριμένα σημεία του σεναρίου. Κάποιες από τις ιδέες του ωστόσο κρατήθηκαν, όπως η μετατροπή των χαρακτήρων σε Κουβανούς και η σκηνή που ο Κουβανός πλέον Τόνι Μοντάνα αποβιβάζεται στο Μαϊάμι…