«Μία ιστορία συγκάλυψης ενός φόνου στην ελληνική επαρχία που φέρνει στο φως όλες τις προβληματικές καταστάσεις που σχετίζονται με την ελληνική κοινωνία». Με αυτά τα λόγια ο Δημήτρης Νάκος περιγράφει την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινίας, «Κρέας» που έκανε πρεμιέρα στους ελληνικούς κινηματογράφους.

Μία ταινία που θα λέγαμε πως είναι «αλλιώτικη» από άλλες του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου, καθώς σε αυτό το κατά κάποιο τρόπο «βουκολικό crime story» με στοιχεία αρχαίας τραγωδίας, ο θεατής θα βρει οικείες εικόνες, καταστάσεις και ιστορίες. Ειδικά, αν έχεις μεγαλώσει στην επαρχία, όλο το περιβάλλον της ταινίας, θα σου είναι εξαιρετικά οικείο. Γιατί ακόμη και ο φόνος, γύρω από τον οποίο περιστρέφεται το «Κρέας» δεν είναι μια υπερβολή του σεναρίου, αφού λίγο πολύ, οι περισσότεροι έχουμε ακούσει για φονικά που έγιναν για τα «σύνορα», για λίγα μέτρα γης.

Η υπόθεση

Σε ένα χωριό της ελληνικής επαρχίας, ο Τάκης ετοιμάζει τα εγκαίνια του νέου του κρεοπωλείου. Μια μέρα πριν τα εγκαίνια, ο γιος του, Παύλος σκοτώνει τον γείτονα που διεκδικεί μέρος της γης τους. Μοναδικός μάρτυρας ο Χρήστος, ένας νεαρός από την Αλβανία, τον οποίο ο Τάκης έχει μαζί του από μικρό παιδί.

Είδαμε το «Κρέας» και αυτές είναι οι εντυπώσεις μας:

Ο Δημήτρης Νάκος είναι και ο ίδιος ένα παιδί της επαρχίας, οπότε μεταφέρει με ακρίβεια τον σφυγμό. Μάλιστα χρησιμοποιήθηκαν φυσικοί χώροι (τα γυρίσματα έγιναν στο αγρόκτημα του πεθερού του σκηνοθέτη στην Κύμη Ευβοίας), ενώ δόθηκε βάση και στην παραμικρή λεπτομέρεια, ώστε να είναι πιο αληθινή και οικεία στον θεατή.

Επίσης, με τη βοήθεια της εξαιρετικής φωτογραφίας και της μουσικής του Κωνσταντή Πιστιόλη, δείχνει την πιο dark πλευρά της επαρχίας – βοηθά σε αυτό και ο χειμώνας που εκτυλίσσεται η ιστορία – που ούτως ή άλλως αυτή την εποχή στα χωριά το σκηνικό είναι μελαγχολικό, σχεδόν καταθλιπτικό.

Στα της πλοκής, όλα ξεκινάνε από την «κακιά ώρα», όταν ο Παύλος, ο γιος του Τάκη σκοτώνει τον γείτονα με τον οποίο ήταν σε κόντρα για τα «σύνορα» στα χωράφια (του είχαν κλέψει και λίγα στρέμματα όταν ήταν φυλακή), με μοναδικό μάρτυρα τον Χρήστο, το «ψυχοπαίδι» της οικογένειας από την Αλβανία. Και γύρω από αυτή την «κακιά ώρα» ξεκινάει μια επιχείρηση συγκάλυψης του φόνου, με το Νάκο να την υφαίνει σκηνοθετικά με μαεστρία.

Όμως, στο τέλος η αλήθεια πάντα βρίσκει τον δρόμο να βγει στο φως και ο Τάκης προκειμένου να την εμποδίσει, αλλά και για να προστατεύσει τον γιο του, που εκτός από ανασφαλής, λίγο τεμπέλης, και πολύ καταπιεσμένος από τον πατέρα και κανακεμένος από τη μητέρα του, βλέπει πως δεν θα αντέξει στη φυλακή κι έτσι προτείνει στον Χρήστο να πάρει εκείνος τη θέση του, με οικονομικό αντάλλαγμα.

Στο σημείο αυτό μπορείς να κάνεις διάφορες αναγνώσεις: όπως ότι ο Τάκης που έχει χρήματα εκμεταλλεύεται την οικονομική ανάγκη του Χρήστου. Ή πως η πρόταση/θυσία δηλώνει κατά κάποιο τρόπο έναν υπόκωφο ρατσισμό, λόγω της καταγωγής του Χρήστου. Γιατί μπορεί η οικογένεια να τον έχει αγκαλιάσει σαν παιδί της, όμως, τον αντιμετωπίζει ξανά σαν ξένο, όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά για εκείνους.

Εννοείται πως στα συν, είναι όλο το καστ της ταινίας. Εξαιρετικοί όλοι τους. Για τον Ακύλα Καραζήση, αλήθεια τι να πει κανείς. Δεν υποδύεται τον κτηνοτρόφο Τάκη, είναι ο Τάκης. Η Μαρία Καλλιμάνη στο ρόλο της μητέρας είναι όπως θα έπρεπε: η ήσυχη δύναμη, που προσπαθεί να ηρεμεί τα πνεύματα ανάμεσα σε πατέρα και γιο, που μαζεύει το παιδί της. Ο Κώστας Νικούλι σε μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του, θεωρείται δικαίως ένας από τους ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του.

Ο Γιώργος Συμεωνίδης στο ρόλο του αστυνομικού είναι απλά εξαιρετικός, ο Παύλος Ιορδανόπουλος στο ρόλο του γιου επίσης, είναι εξαιρετικός, ενώ η Ναταλία Σουίφτ έχει προς το τέλος ένα ξέσπασμα που είναι από τα δυνατά σημεία της ταινίας, η οποία γενικότερα δεν έχει συναισθηματικές κορυφώσεις, όπως θα περιμέναμε και θα θέλαμε.

Γιατί μπορεί το τέλος να είναι ανατρεπτικό, αλλά είναι σαν να του λείπει κάτι. Σαν να σου αφήνει την αίσθηση πως η κορύφωση δεν ήρθε ποτέ ή αν ήρθε, έγινε με αδέξιο τρόπο.

Αξίζει να δεις την ταινία: Εννοείται.

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Νάκος
Σενάριο: Δημήτρης Νάκος
Φωτογραφία: Γιώργος Βαλσαμής
Μουσική: Κωνσταντής Πιστιόλης
Πρωταγωνιστούν: Ακύλλας Καραζήσης, Κώστας Νικούλι, Παύλος Ιορδανόπουλος, Μαρία Καλλιμάνη, Γιώργος Συμεωνίδης, Ναταλία Σουίφτ
Διάρκεια: 104 λεπτά
Διανομή: Feelgood