«Νύχτες» από τους Apparatus στο Θέατρο 104

Παρουσίαση θεατρικών παραστάσεων στο newsbeast.gr

22·03·2018 16:28

Ένα έργο βασισμένο στις «Λευκές Νύχτες» του Ντοστογιέφσκι, διασκευασμένο και σκηνοθετημένο από την Βάσια Χρονοπούλου, σε μετάφραση Άρη Αλεξάνδρου.

Γράφει η Χαρά Κιούση

Υπήρχαν κάποιες εποχές που οι άνθρωποι μιλούσαν ευγενικά, τρυφερά κι’ εμπιστευόντουσαν τις ρομαντικές ονειροπολήσεις τους κάτω από την αστροφεγγιά του φωτεινού ονείρου. «Νύχτες» και «Νύχτες» εξακολουθούν οι άνθρωποι με αστροφεγγιά αλλά και με σκοτεινιά να απομονώνονται, να κλείνονται στον εαυτό τους και στα απραγματοποίητα όνειρά τους, γιατί φοβούνται την πραγματικότητα.

Από τότε έως και σήμερα αυτό που στην ουσία άλλαξε είναι η γλώσσα που έχασε εκείνη τη γλυκερή ομορφιά και την αδυναμία του πλαγίου λόγου. Κάτι που βέβαια αναγνωρίζουμε, παρακολουθώντας τον διάλογο ανάμεσα στους δυο πρωταγωνιστές.

Η Νάσενκα μια κοπελίτσα δεκαεξάχρονη, μια «Λευκή Νύχτα» συναντά εντελώς τυχαία έναν εικοσιεξάχρονο άντρα. Ο «ονειροπόλος» μοναχικός αυτός νέος που περιδιαβαίνει την προκυμαία της Αγίας Πετρούπολης, έλκεται από το κλάμα, τα δάκρυα της μικρής και την πλησιάζει με πρόθεση να την βοηθήσει.

Ανάμεσά τους θα αναπτυχθεί μια σχέση, που από την πλευρά της Νάσενκα θα αποκλείσει εκ προοιμίου τον έρωτα από την πλευρά του. Σύντομα θα εκμυστηρευτούν ο ένας στον άλλο τα μυστικά του. Η νέα, ορφανή από γονείς, ζει κάτω από την αυστηρή επίβλεψη της τυφλής θείας της που συμπληρώνει το εισόδημά της νοικιάζοντας τον μεσώροφο του σπιτιού της. Ο τελευταίος ένοικος, ένας φτωχός νεαρός, θα κλέψει την καρδιά της κοπέλας που βασανίζεται από ερωτική ανασφάλεια. Ο «ονειροπόλος» θα αισθανθεί για εκείνην, έναν απροσδόκητο έρωτα, παραβαίνοντας την αρχική της προϋπόθεση για τη σύναψη μιας φιλικής μεταξύ τους σχέσης αλλά και που γίνεται ο δραματικός πυρήνας του έργου.

Η Βάσια Χρονοπούλου τόλμησε να σκηνοθετήσει με διακριτική σύγχρονη χιουμοριστική ματιά τις δημόσιες συναντήσεις δυο μοναχικών ανθρώπων, βγάζοντάς τους από ένα ρομαντικό κάδρο για να αντιμετωπίσουν τις ψευδαισθήσεις τους.

Η Ντένια Στασινοπούλου ως Νάσενκα ορμητική, αυθόρμητη, αθώα υποψιασμένη περί ερωτικών, με συγκινησιακό ξέσπασμα έφηβης γοητεύει με τη γενικότερη νεανική εικόνα της. Όμορφες κινήσεις, άνετες και ξεκάθαρες εκφράσεις σ’ ένα άγγιγμα, σ’ ένα υγρό βλέμμα καθώς έλκει και έλκεται από τον συνομιλητή της, που θα παρατήσει σύξυλο στην ευνοϊκή για κείνην στιγμή.

Ο Σταύρος Μαρκάλας ερμήνευσε τον Ντοστογιεφσικό ήρωα με βαθιά εσωτερικότητα, ζεστή και εκφραστική φωνή που ξεχυνόταν σαν χείμαρρος εξομολογητικός, αναδεικνύοντας το ευγενές, άτολμο μα παθιασμένο στοιχείο του χαρακτήρα του.

Η Μάρω Μελισσάρη κάπως άνευρη στο ρόλο της θείας, ενώ ο Κωνσταντίνος Αρνόκουρος υποδύεται με σωστό μέτρο τον λογικό, μετρημένο, σταθερό και προσγειωμένο ένοικο.

Οι ζεστοί φωτισμοί του Δημήτρη Μπαλτά, η μουσική σύνθεση με κλασσικό ύφος του Γιώργου Κοσμίδη, τα κομψά συντηρητικά κοστούμια και το ρομαντικό απλό σκηνικό της Λένας Λέκκου συνέβαλαν στην δημιουργία μιας αισθητικά όμορφης παράστασης.

Συντελεστές

Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Βάσια Χρονοπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Λένα Λέκκου
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς
Επιμέλεια κίνησης: Φαίδρα Σούτου
Μουσική σύνθεση: Γιώργος Κοσμίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάνθα Καραδήμα
Φωτογραφίες – Αφίσα: Αντώνης Λέκκος