«Ιώβ» στο Θέατρο Ιλίσσια – Βολανάκης

Παρουσίαση θεατρικών παραστάσεων στο newsbeast.gr

23·11·2015 20:57 1 σχόλια

Παρακολουθώντας την παράσταση σύντομα διαπίστωσα ότι ο «Ιώβ» των Τσέζαρις Γκραουζίνη και Θανάση Τσαλταμπάση, δεν σκόπευε να συνδέσει την υπομονή του βιβλικού αυτού προσώπου, με την καρτερία που διαθέτουν οι πολίτες της εποχής μας, σε όποιον θεό κι αν πιστεύουν.

Γράφει η Χαρά Κιούση

Όσο πέρναγε η ώρα αναρωτιόμουν για πιο σκοπό ανέβηκε το έργο, κι αναζητούσα τις προθέσεις του σκηνοθέτη, που δοκίμαζε τις αντοχές αν όχι όλων, σίγουρα μεγάλου ποσοστού των θεατών, που ταλανιζόταν από μια θρησκευτική κατήχηση παθητικότητας, από το βιβλίο του Ιώβ.

Οι μεν θρησκευόμενοι ένιωσαν προσβεβλημένοι για τη θεοδικία του «ζηλότυπου» Γιαχβέ που σαρκαστικός, αγριεμένος και οργισμένος «κατασιγεί τον ανθρώπινο λόγο με την υπερβατική του ποίηση». Και ω! του θαύματος με σχήματα ρητορικά που έχουν «στολίδια» τους κατάρες για την στιγμή που γεννήθηκε, απαιτεί από το θεό να του εξηγήσει για τις αδικίες του. Αλλά δυστυχώς έτσι συμβαίνει «το βαθύτερο μυστήριο της ανθρώπινης αντίληψης και συνείδησης» λογοκρίνεται και υπονομεύεται ανά τους αιώνες, ώστε ο κόσμος να μετατρέπεται σε πεδίο μαχών και πολέμων.

Πιστεύω ότι μια τέτοια προσέγγιση του βιβλίου του Ιώβ θα λειτουργούσε ως συνθήκη ειρήνης και ανακωχή στα τραγικά τεκταινόμενα στον πλανήτη μας. Επίσης θα είχε κάποιο λόγο παραστασιμότητας το έργο, που εξάντλησε τη «Σισύφεια» υπομονή μας και αναρωτιόμασταν τι είναι αυτό που βλέπουμε.

Όπως γράφει στο πρόγραμμα ο σκηνοθέτης «στη σκοτεινή ηρεμία του άδειου θεάτρου… ταξίδευα προς ένα υπέροχο παρελθόν και την ίδια στιγμή προς ανεκπλήρωτα όνειρά μου». Τα όνειρα βέβαια είναι προσωπικά του καθενός, αλλά το «υπέροχο παρελθόν» που είναι συγκεκριμένο και γίνεται αυτομάτως παρόν και μέλλον, οφείλει ο καλλιτέχνης να του δώσει σύγχρονη πνοή και αντιληπτικότητα.

Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης, ερμηνευτής του μονολόγου, κατέβαλε την υποκριτική του ενέργεια για «να μιλήσει στις καρδιές μας».

Ομολογουμένως ένυδρος και εξουθενωμένος προσπάθησε να ξεφύγει από το γνωστό του στυλ. Τον πρόδωσε όμως η πολυφωνία των προσώπων που υποδύεται, ο υπερβολικός τρόπος της ιεραποστολικής τους θαρρείς διακονίας και η βιβλική ηχώ που αγγίζει το θρησκευτικό συναίσθημα.

Ο Τσέζαρις Γκραουζίνης, που πρόσφατα μας κατέπληξε με τη δουλειά του, είχε μιαν ατυχή θεατρική ώρα.

Συντελεστές

Δραματουργική επεξεργασία: Τσέζαρις Γκραουζίνις, Θανάσης Τσαλταμπάσης
Σκηνοθεσία: Τσέζαρις Γκραουζίνις
Σκηνικά – Κοστούμια: Κατερίνα Αϊναροζίδου
Μουσική: Κώστας Ξενόπουλος
Παραγωγή: Παναγιώτα και Κώστας Ξενόπουλος
Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Θανάσης Τσαλταμπάσης
Φωτογραφίες παράστασης: Γεωργία Σιέττου, Στέλιος Δανιήλ

Παίζει: Ο Θανάσης Τσαλταμπάσης.