Ο Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου σάρωσε στα φετινά Όσκαρ, όταν το μοναδικό «Birdman» (2014) βραβεύτηκε με τέσσερα χρυσά αγαλματίδια, με τον καλλιτεχνικό θρίαμβο να έρχεται ως επιστέγασμα στη θερμή υποδοχή που του επιφύλαξε το παγκόσμιο κοινό. Αλεχάντρο Ιναρίτου και Αλφόνσο Κουαρόν (με το «Gravity» του 2013) κρατούν ψηλά λοιπόν τη σημαία του Μεξικού στο Χόλιγουντ αποδεικνύοντας πως χώρος για ταλαντούχους σκηνοθέτες υπάρχει πάντα στην εθνική κινηματογραφία των ΗΠΑ. Με αφορμή λοιπόν το πολυαναμενόμενο «Birdman» που κάνει την επίσημη πρώτη του στα κανάλια Novacinema στις 11 Οκτωβρίου, είναι μια καλή ευκαιρία να ανακαλύψουμε τα παλιότερα «διαμάντια» του Ιναρίτου που όλοι πρέπει να έχουμε δει. Τα κανάλια Novacinema, πιστά στο ραντεβού τους με τις μεγάλες πρεμιέρες, φέρνουν στην ελληνική τηλεόραση τουλάχιστον έναν χρόνο πριν από την προβολή τους σε οποιοδήποτε άλλο τηλεοπτικό κανάλι τις πιο πρόσφατες οσκαρικές παραγωγές. Και βέβαια χάρη στον αποκωδικοποιητή NovaBox+ και τη δυνατότητα εγγραφής, πλέον έχουμε τη δυνατότητα να απολαμβάνουμε τις λαμπερές πρεμιέρες όποτε και όσες φορές θέλουμε, δημιουργώντας ταυτοχρόνως το προσωπικό μας video club!
«Birdman» (2014)
Η ταινία με υπερήρωες χωρίς υπερήρωα(!) απέσπασε 9 υποψηφιότητες για Όσκαρ στη φετινή απονομή, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού καστ: Μάικλ Κίτον, Έμα Στόουν και Έντουαρντ Νόρτον. Το κορυφαίο ίσως φιλμ του 2014 έφυγε με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας και Καλύτερου Σεναρίου, διαγράφοντας έναν ολοκληρωτικό θρίαμβο για τον Ιναρίτου που σπάνια συναντάμε τα τελευταία χρόνια! Τα μακρόσυρτα και εξαίσια συγχρονισμένα μονοπλάνα της ταινίας και η σκηνοθετική δεξιοτεχνία του Ιναρίτου υπογραμμίζουν τη δραματική ένταση της μαύρης κωμωδίας, καθώς το «Birdman» παρακολουθεί τη ζωή του ξεφτισμένου πια χολιγουντιανού σταρ που είχε κάνει μεγάλη επιτυχία στο παρελθόν ενσαρκώνοντας τον υπερήρωα Birdman. Ο Μάικλ Κίτον στοιχειώνεται από τις τρεις ταινίες που έκανε ως Birdman και την πενιχρή καλλιτεχνική του επιτυχία και ρίχνει πια όλα του τα λεφτά σε μια θεατρική παραγωγή, την οποία γράφει, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί, προσπαθώντας να αποδείξει ότι μπορεί να σταθεί επάξια στο σανίδι. Η Έμα Στόουν στον ρόλο της κόρης και βοηθού, ο Έντουαρντ Νόρτον ως αντισυμβατικός μεν αν και εκκεντρικός ηθοποιός και ο Ζακ Γαλιφιανάκης που ερμηνεύει τον καλύτερο φίλο και δικηγόρο του Κίτον πλαισιώνουν τον αριστουργηματικό Birdman, συνθέτοντας μια γλυκόπικρη ταινία μαγικού ρεαλισμού που έλκει την καταγωγή της από τη χαρακτηριστική λατινοαμερικάνικη λογοτεχνία. Δείτε το οπωσδήποτε στα κανάλια Novacinema στις 11 Οκτωβρίου 2015…
«Babel» (2006)
Με γυρίσματα σε τέσσερις διαφορετικές χώρες και τρεις ηπείρους, η ιστορία εμπνεύστηκε από τα ταξίδια του Ιναρίτου σε Ευρώπη και Αφρική. Στο γνώριμο μοτίβο της κινηματογραφικής του γραφής, παρακολουθούμε τέσσερις ιστορίες που λαμβάνουν χώρα σε Μαρόκο, Μεξικό, ΗΠΑ και Ιαπωνία (καθεμιά στην ιδιαίτερη γλώσσα της), με το δράμα να τις διαπνέει όλες. Είναι εξάλλου το τελευταίο φιλμ της λεγόμενης «Τριλογίας του Θανάτου» του μεξικανού σκηνοθέτη. Η «Βαβέλ» προτάθηκε για εφτά Όσκαρ, αν και έφυγε από την τελετή μόνο με Όσκαρ Πρωτότυπης Μουσικής, κάτι που λογίστηκε ως τραγική παράβλεψη της επιτροπής. Τιμήθηκε πάντως με Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας και ο Ιναρίτου με Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Κανών. Υπέροχη και τρυφερή, η «Βαβέλ» καθιέρωσε τον Ιναρίτου σε παγκόσμια κλίμακα…
«Biutiful» (2010)
Ο Χαβιέ Μπαρδέμ ερμηνεύει στη μητρική του γλώσσα και εξασφαλίζει αυτόματα υποψηφιότητα για Όσκαρ, γράφοντας κινηματογραφική ιστορία ως η πρώτη ποτέ υποψηφιότητα για χρυσό αγαλματίδιο Α’ Ανδρικού Ρόλου σε μη αγγλική ερμηνεία! Ο Μπαρδέμ απέσπασε Βραβείο Ηθοποιίας από τις Κάνες τελικά και ο Ιναρίτου εξασφάλισε υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας για το «Biutiful», τη δεύτερη ταινία που έκανε στη μητρική του γλώσσα. Ο μαγικός ρεαλισμός διαπνέει και εδώ την ταινία από άκρη σε άκρη, καθώς ο Μπαρδέμ μπορεί και επικοινωνεί με τους νεκρούς. Μαθαίνοντας πως πεθαίνει, θα ψάξει να βρει τον καλύτερο ανάδοχο γονέα για να αφήσει τα παιδιά του, φιλοτεχνώντας μια μελαγχολική ατμόσφαιρα με τη γνώριμη και αναγνωρίσιμη σφραγίδα του σύγχρονου μεξικανού μετρ…
«21 Grams» (2003)
Τα 21 γραμμάρια είναι υποτίθεται το βάρος που χάνει ο άνθρωπος όταν φεύγει από τον κόσμο, το βάρος της αθάνατης ανθρώπινης ψυχής, αν θέλετε. Το μοτίβο των διασταυρούμενων ιστοριών αλλά και της μη γραμμικής αφήγησης χαρακτηρίζουν και αυτό το φιλμ του Ιναρίτου, όταν όλα ξεκινούν έπειτα από ένα θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα. Οι ζωές των ηρώων πριν και μετά το μοιραίο τροχαίο παρουσιάζονται ιδανικά από τον μετρ του σύγχρονου ψυχογραφήματος, αν και την παράσταση κλέβουν ο μαθηματικός Σον Πεν, η χαροκαμένη μητέρα Ναόμι Γουότς αλλά και ο αναβαπτισμένος Μπενίσιο ντελ Τόρο (οι δύο τελευταίοι απέσπασαν υποψηφιότητες για Όσκαρ και ο Σον Πεν έφυγε με το βραβείο ηθοποιίας από τη Βενετία). Οι θεματικές του εθισμού, της θεραπείας, της συγχώρεσης αλλά και του πένθους εξετάζονται μαγικά μέσα από τα αλληλοδιαπλεκόμενα ταξίδια των ηρώων.
«Amores Perros» (2000)
Όταν το ντεμπούτο σου στη μεγάλου μήκους ταινία είναι το αριστουργηματικό «Amores Perros», τότε η πορεία σου είναι προφανώς εξασφαλισμένη στο σινεμά! Στιλιζαρισμένη και φορμαλιστική, η ταινία που κάποιοι έσπευσαν να αποκαλέσουν «το μεξικάνικο Pulp Fiction» διερευνά τη θεματική της ανθρώπινης απιστίας και κακοδαιμονίας μέσα από τις κυνομαχίες και την παροιμιώδη αγριότητα του θηρίου ανθρώπου σε σχέση με τον καλύτερό του φίλο, τον σκύλο. Η απιστία διαπνέει το φιλμ, καθώς ο αδερφός προσπαθεί να αποπλανήσει τη γυναίκα του αδερφού και ο παντρεμένος σύζυγος διατηρεί ερωμένη, αν και η απιστία στρέφεται πολλές φορές και κατά των ίδιων μας των πιστεύω, σε μια ιδεολογική μάχη από την οποία κανείς δεν θα βγει αλώβητος. Οι τεράστιες ανισότητες των κοινωνικών τάξεων του Μεξικού αποτυπώνονται επίσης στο μικρό διαμαντάκι του 2000, καθώς το πρωταγωνιστικό τρίδυμο ανήκει στις τρεις κοινωνικές τάξεις (μεγαλοαστική, μεσοαστική και εργατική) και δεν θα συναντιούνταν ποτέ αν δεν συνέβαινε εκείνο το τροχαίο. Με την ταινία αυτή, ο Ιναρίτου συστήθηκε στο παγκόσμιο κοινό και σύστησε επίσης τον πρωταγωνιστή του Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, με τους δυο τους να κάνουν καριέρα πια εδώ και χρόνια στο Χόλιγουντ. Το αψεγάδιαστο «Amores Perros» απέσπασε υποψηφιότητες για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης αλλά και Χρυσή Σφαίρα, κερδίζοντας τελικά το Βραβείο Κριτικών στις Κάνες…