Το όχημα δοκιμών «Power BEV» του BMW Group που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του NEXTGen, διερευνά τι είναι τεχνικά εφικτό. Εφοδιάζεται με τρεις ηλεκτροκινητήρες πέμπτης γενιάς οι οποίοι αποδίδουν συνολική μέγιστη ισχύ πάνω από 720 ‘ίππους, ενώ η επιτάχυνση 0 – 100 χλμ ολοκληρώνεται αβίαστα σε λιγότερο από τρία δευτερόλεπτα.
Στόχος της ομάδας εξέλιξης ήταν να δημιουργήσει ένα μοντέλο που να εντυπωσιάζει όχι μόνο με τις διαμήκεις επιταχύνσεις του αλλά και με τις πλευρικές. Όπως ήταν αναμενόμενο από ένα όχημα BMW, το αυτοκίνητο είναι εξαιρετικά γρήγορο στην ευθεία και παράλληλα να προσφέρει ανώτερη αίσθηση ακρίβειας και κρατήματος στις στροφές.
Για να πετύχουν τις πολυπόθητες επιδόσεις, οι μηχανικοί πλαισίου συνεργάστηκαν με την ομάδα εξέλιξης συστημάτων κίνησης. Το μυστικό της δυναμικής συμπεριφοράς του είναι ο ανεξάρτητος έλεγχος των μοτέρ του πίσω άξονα. Έτσι καθίσταται εφικτή και η κατανομή ροπής μεταξύ των δύο πίσω τροχών για μέγιστη ελκτική πρόσφυση σε δυναμικούς ελιγμούς οδήγησης.
Συγκριτικά με ένα μπλοκέ διαφορικό (περιορισμένης ολίσθησης), επιτυγχάνεται μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα και ακρίβεια, καθώς επιτρέπεται η ενεργή προσαρμογή σε όλες τις οδηγικές συνθήκες. Αντίθετα, το μπλοκέ διαφορικό αντιδρά μόνο στη διαφορά ταχύτητας περιστροφής των κινητήριων τροχών.
Το σύστημα κίνησης αποτελείται από τρεις ηλεκτροκινητήρες πέμπτης γενιάς, καθένας από τους οποίους συνδυάζει ένα μοτέρ με τα σχετικά ηλεκτρονικά συστήματα και τη μονάδα εξόδου μηχανικής ισχύος σε ένα κέλυφος. Ένας ηλεκτροκινητήρας τοποθετείται στον εμπρός άξονα και δύο (μονάδα δύο συστημάτων κίνησης) στον πίσω άξονα. Ένα ακόμα αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό αυτής της γενιάς, πέρα από την εντυπωσιακή ισχύ που παράγει, είναι ότι δεν χρησιμοποιεί σπάνιες γαίες. Ένας ηλεκτροκινητήρας του είδους θα κάνει το ντεμπούτο του στη μαζική παραγωγή στο iX3, που όμως θα έχει μόνο ένα μοτέρ αντί τριών.
Το Power BEV βασίζεται σε ένα τρέχον μοντέλο παραγωγής της Σειράς 5. Η ένταξη ενός τέτοιου συστήματος κίνησης σε αυτοκίνητο παραγωγής αποτελεί ένα σοβαρό τεχνικό εγχείρημα αλλά επιτεύχθηκε χωρίς απολύτως κανένα περιορισμό στη καμπίνα επιβατών, κάτι που διαφοροποιεί αυτή τη φιλοσοφία κίνησης από τις υπόλοιπες εναλλακτικές.
Επίσης, επέτρεψε στους μηχανικούς να διερευνήσουν ακόμα πιο διεξοδικά τις δυνατότητες που ανοίγουν τα δύο ανεξάρτητα ελεγχόμενα ηλεκτρικά μοτέρ στον πίσω άξονα με κατανομή ροπής (e-torque vectoring).
Αυτό σημαίνει ότι σε μελλοντικά project οχημάτων μαζικής παραγωγής, θα μπορεί να επιλέγεται η κατάλληλη τεχνολογία για το εκάστοτε μοντέλο. Επομένως, οι πελάτες θα έχουν στη διάθεσή τους την πλέον κατάλληλη τεχνολογία για την αυτοκινητιστική φιλοσοφία της επιλογής τους.
Νίκος Τσάδαρης
