Οι Ουκρανοί αξιωματούχοι έδωσαν συνέντευξη Τύπου προκειμένου να εξηγήσουν τις συνθήκες θανάτου του Αμερικανού δημοσιογράφου και σκηνοθέτη Μπρεντ Ρενό, ο οποίος έπεσε νεκρός το μεσημέρι της Κυριακής (13/3) στο Ιρπίν όταν δέχθηκε μια σφαίρα στο κεφάλι.
Όπως προκύπτει, το πρόβλημα ήταν ο οδηγός του, καθώς όταν έπεσαν σε έλεγχο Ρώσων, αντί να σταματήσει, προσπάθησε να διαφύγουν.
Από την πλευρά του, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι υποστηρίζει πως επρόκειτο για εσκεμμένη επίθεση των Ρώσων: «Ξέρανε πολύ καλά τι κάνανε». Μάλιστα, ο Ουκρανός πρόεδρος έστειλε γράμμα στην οικογένεια του Ρενό όπου εξέφρασε τη θλίψή του για το συμβάν. Το γράμμα το ανέβασε και στον λογαριασμό του στο Twitter.
Όπως προέκυψε από τις πληροφορίες των Ουκρανών αξιωματούχων, ο Ρενό με έναν φίλο και συνάδελφό του διέσχισαν πεζοί την σπασμένη γέφυρα του Ιρπίν. Στον δρόμο συνάντησαν έναν Ουκρανό εθελοντή, ο οποίος τους πρότεινε να τους μεταφέρει με αυτοκίνητο μέσα στην πόλη γιατί υπήρχε ανοιχτός ανθρωπιστικός διάδρομος.
Οι δημοσιογράφοι συμφώνησαν, μπήκαν στο αυτοκίνητο και προχώρησαν προς την κατεύθυνση της οδού Σομπόρνα, η οποία είναι η πλησιέστερη κατοικημένη περιοχή Γιεσένιν.
Μετά αυτοί σταμάτησαν και άρχισαν να φωτογραφίζουν τα βομβαρδισμένα σπίτια της κατοικημένης περιοχής και της γύρω περιοχής.
Όταν όμως έπεσαν μπροστά σε ρωσικό μπλόκο έγινε το μοιραίο λάθος. Σύμφωνα με τις ουκρανικές αρχές, οι Ρώσοι στρατιώτες γάζωσαν το όχημα που επέβαιναν οι δύο δημοσιογράφοι, όταν ο Ουκρανός οδηγός ύστερα από τις προειδοποιητικές βολές δεν σταμάτησε για έλεγχο αλλά έκανε αναστροφή για να φύγει.
Ο φίλος του Ρενό σώθηκε, όπως και ο Ουκρανός οδηγός. Ο δημοσιογράφος που στο παρελθόν εργαζόταν και για τους New York Times, τα τελευταία χρόνια γύριζε ντοκιμαντέρ και ρίσκαρε ακόμη και τη ζωή του για ένα καλό πλάνο.
«Αγχωνόταν αλλά είχε τόση εμπειρία, είχε πάει στο Ιράκ, στη Λιβύη, σε πολλές διαφορετικές χώρες. Δεν νομίζω ότι φοβόταν, ούτε και φανταζόταν τι θα μπορούσε να συμβεί» δηλώνει φίλη του δημοσιογράφου στα ξένα ΜΜΕ.
Ο Μπρεντ με τον αδελφό του, Γκρεγκ, ταξίδευαν όπου υπήρχε ανθρώπινος πόνος, για τα ντοκιμαντέρ τους, τα οποία βραβευτήκαν πολλές φορές. Είχαν τιμηθεί μεταξύ άλλων με τα βραβεία Peabody και DuPont.
