«Είναι μια προσέγγιση κάπως απόλυτη καθώς υπάρχουν όμηροι και όμηροι, αλλά πρέπει να πως ότι στην πλειονότητα των υποθέσεων που καταφέραμε να επέμβουμε με θετικό τρόπο δεν υπήρξε καταβολή χρημάτων», είπε ο υφυπουργός Εξωτερικών, Λάπο Πιστέλι, στον ραδιοφωνικό σταθμό 24.
«Δεν πραγματοποιήσαμε ποτέ μια στρατιωτική επέμβαση, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι βάζαμε πάντα το χέρι στο πορτοφόλι», πρόσθεσε.
Ο Πιστέλι αναφέρθηκε στην περίπτωση της Μίριαμ Ιμπραχίμ, μιας χριστιανής από το Σουδάν που είχε καταδικαστεί σε θάνατο επειδή αρνήθηκε να προσηλυτιστεί στο Ισλάμ και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερη έπειτα από μια διεθνή κινητοποίηση, στο πλευρό της οποίας είχε ταχθεί η Ιταλία και «για την οποία δεν δόθηκε ούτε λεπτό» του ευρώ.
Όσον αφορά τους έξι Ιταλούς που κρατούνται όμηροι, τρεις εκ των οποίων στη Συρία, δύο στη Λιβύη και ένας στο Πακιστάν, ο Πιστέλι εξήγησε ότι κάθε υπόθεση είναι διαφορετική.
«Δεν έχουμε νέα για έναν όμηρο εδώ και καιρό και φτάνουμε στο σημείο να αμφιβάλλουμε αν εξακολουθεί να βρίσκεται εν ζωή. Με άλλους υπάρχει τακτική επικοινωνία, όμως η φύση των οργανώσεων που κρατούν τους ομήρους, ή που φέρονται να τους κρατούν, είναι επίσης διαφορετική», εξήγησε ο ιταλός υφυπουργός.
Δύο Ιταλίδες που εργάζονταν σε οργανώσεις αρωγής στη Συρία έπεσαν θύματα απαγωγής τον Αύγουστο. Ένας άλλος ιταλός πολίτης, ο Ιησουίτης ιερέας Πάολο Νταλ’ Όλιο επίσης αγνοείται από τον Ιούλιο του 2013 στη βόρεια Συρία.
Δύο Ιταλοί έχουν απαχθεί στη Λιβύη, ο ένας τον Μάρτιο και ο άλλος τον Ιούλιο, ενώ ένας τρίτος αγνοείται στο Πακιστάν από τον Ιανουάριο του 2012.
Πολλοί ιταλοί όμηροι, δημοσιογράφοι ή εργαζόμενοι σε οργανώσεις αρωγής, έχουν αφεθεί ελεύθεροι τα τελευταία χρόνια, αφού απήχθησαν κυρίως στο Ιράκ και το Αφγανιστάν.
