Τι πρόσωπο έχει αλήθεια η φρίκη;

Κι αν ο Άγγελος του Θανάτου έχει πράγματι πολλά πρόσωπα, κάποια εξ αυτών παραείναι ζοφερά για να μην ξεχωρίσουν.

Έτσι και με τους δήμιους της λίστας μας, οι οποίοι έδωσαν μορφή στη φρίκη μένοντας ιστορικοί για τη φαντασμαγορία και τον θεαματικό «επαγγελματισμό» που έβαλαν στο ομολογουμένως ιδιαίτερο αυτό επάγγελμα.

Κι αν το ανηλεές περιλαμβάνεται σχεδόν εξ ορισμού στα προσόντα για να γίνει κανείς εκτελεστής, οι δήμιοι αυτοί αναβάθμισαν τη θέση τόσο με τους νεωτερισμούς που εισήγαγαν στο επάγγελμα, τη μακρά οικογενειακή παράδοση αλλά και τον ψυχρό επαγγελματισμό τους. Δάκρυ δεν έφευγε ποτέ από το μάτι τους…

Αφού είδαμε λοιπόν τι περιλαμβάνει το επάγγελμα του εκτελεστή, ας δούμε και 10 διαβόητους εκπρόσωπούς του…

Albert Gustaf Dahlman

Ο τελευταίος των επαγγελματιών εκτελεστών της Σουηδίας, δεν έμεινε βέβαια διαβόητος για το συμπτωματικό του πράγματος. Ο τύπος κατάφερε να ξεχωρίσει από 200 και πλέον υποψήφιους για την καλοπληρωμένη και περίβλεπτη θέση: από το 1885-1910, ο Dahlman πραγματοποίησε τις 6 τελευταίες εκτελέσεις που έλαβαν χώρα στη Σουηδία, πριν η χώρα απεμπολήσει τη θανατική ποινή. Ο εκτελεστής κατέχει κι ένα ρεκόρ: ήταν ο μόνος δήμιος της Σουηδίας που εκτέλεσε κάποιον στην γκιλοτίνα. Κι αν όλα αυτά δεν φτάνουν, μιλάμε για τον δήμιο που θανάτωσε τη διαβόητη σουηδή δολοφόνο Anna Mansdotter…

Anatole Deibler

Ένας από τους πλέον περιβόητους γάλλους εκτελεστές όλων των εποχών, στον Deibler αποδίδονται τουλάχιστον 395 εκτελέσεις, με τη φήμη του να προηγείται: λεγόταν ότι ο τύπος μπορούσε να σε αποκεφαλίσει στην γκιλοτίνα πιο γρήγορα απ’ όσο μπορούσες να πεις τη λέξη! Με τη φαμίλια του να έλκει μια μακρά καταγωγή εκτελεστών, ο Anatole κατάφερε να γίνει celebrity στα μέσα και τέλη του 19ου αιώνα, όταν διορίστηκε αρχι-εκτελεστής το 1899. Τα πλήθη τον επευφημούσαν, οι ρεπόρτερ τον κυνηγούσαν για μια του ατάκα και άλλα πολλά, αν και πραγματικός σουπερστάρ έγινε μεταθανάτια, όταν ανακαλύφθηκαν τα 14 λεπτομερή ημερολόγια που κρατούσε με τα χρονικά των εκτελέσεών του. Το 2003, η συλλογή με τα ημερολόγια της φρίκης του δήμιου πουλήθηκε σε δημοπρασία έναντι 100.000 ευρώ…

Albert Pierrepoint

Άλλος ένας δήμιος με μεγάλη οικογενειακή παράδοση στον χώρο, ο βρετανός εκτελεστής κληρονόμησε από τους επίσης δήμιους πατέρα και θείο του μια νέα μέθοδο απαγχονισμού, την οποία και έβαλε φυσικά σε λειτουργία με ικανοποιητικότατο τρόπο. Και στην πραγματικότητα ο Pierrepoint ήταν ο τελευταίος δήμιος της Βρετανίας που κρεμούσε τα θύματά του! Ο τύπος έγινε διασημότητα κατά την περιπέτεια της Δίκης της Νυρεμβέργης, όταν στάλθηκε στη Γερμανία για να θανατώσει περισσότερους από 200 ναζί αξιωματούχους για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Μέχρι και κυβερνητική εύνοια απολάμβανε ο δήμιος για τον επαγγελματισμό και τα υψηλά στάνταρ που έφερε στο επάγγελμα, αν και το καλύτερο ήταν οι επιδόσεις του: από το 1932-1956, ο Pierrepoint έστειλε στον θάνατο κάπου 400 άντρες και 17 γυναίκες…

William Marwood

Άλλος ένας επίσημος -και τιτλούχος- εκτελεστής του Βρετανικού Στέμματος, ο Marwood δεν ήταν ακριβώς ο αγροίκος δήμιος της γειτονιάς σου. Κι αυτό γιατί σχεδίασε δικές του «ανθρωπιστικές» μεθόδους άμεσης εκτέλεσης, κάνοντάς τον έτσι τον πρώτο επιστήμονα εκτελεστή του κόσμου! Κατά τη διάρκεια του ιρλανδικού ξεσηκωμού, έγινε γνωστός όταν σκότωσε 4 από τους ηγέτες του αντιβρετανικού κινήματος, ενώ το 1872 τελειοποίησε την παραδοσιακή τεχνική απαγχονισμού. Κι αν ο Marwood έμεινε περισσότερο γνωστός για τις φονικές του εφευρέσεις και το ανώδυνο των μεθόδων του παρά για τον αριθμό των εκτελέσεών του, αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν έστειλε στον άλλο κόσμο 176 κατάδικους σε μια καριέρα 9 ετών…

James Berry



Βικτοριανή εποχή χωρίς τον διάσημο δήμιό της γίνεται; Όχι βέβαια, κι εδώ μιλάμε για τον καλό μαθητή του William Marwood, ο οποίος εκπαιδεύτηκε στο «επιστημονικό» του πράγματος εγκαινιάζοντας μια νέα γενιά πιο σοφιστικέ και «πολιτισμένων» εκτελεστών. Ο κόσμος εξάλλου δεν τον αποκαλούσε «δήμιο», καθώς στις μέρες του οι κρατικές θανατώσεις έπαψαν να αποτελούν δημόσιο θέαμα, αφού μέχρι και ο Τύπος αποκλείστηκε από τη διαδικασία. Παρά το γεγονός ότι εκτέλεσε (επιστημονικά, πάντα) περισσότερους από 130 ανθρώπους, έγινε γνωστός ως ο μόνος βρετανός εκτελεστής που παραιτήθηκε από το επάγγελμα! Διαβόητος έμεινε βέβαια για τα λαθάκια του κατά τη διάρκεια των απαγχονισμών, με το παραδοσιακό κρέμασμα να μετατρέπεται συχνά-πυκνά σε αποκεφαλισμό…

Charles Henri-Sanson

Η φαμίλια των Henri-Sanson έκανε τη βρόμικη δουλειά του γαλλικού έθνους για περισσότερο από 200 χρόνια. Ο Charles απέκτησε βέβαια τη δική του ζοφερή φήμη κατά τη Βασιλεία του Τρόμου της Γαλλικής Επανάστασης, όπου ως σωστός σόουμαν σημείωνε κάθε φορά νέο ρεκόρ στην προσέλευση του κόσμου στις εκτελέσεις του! Κάποια στιγμή βέβαια διατάχθηκε να κόψει ρυθμούς, καθώς είχε φτάσει να κάνει 300 απανωτές εκτελέσεις τη μέρα, με το πλήθος να διαμαρτύρεται εντόνως για τη δυσωδία του αίματος. Ο Henri-Sanson καταφέρθηκε μάλιστα κατά της επαναστατικής απόφασης να αντικατασταθεί ο απαγχονισμός με τον αποκεφαλισμό στη λαιμητόμο ως ο αποκλειστικός τρόπος εκτέλεσης της θανατικής ποινής. Ισχυρίστηκε έτσι στα γραπτά του: «Τα σπαθιά σπάνε πολύ συχνά κατά τη διαδικασία των εκτελέσεων και ο εκτελεστής των Παρισίων διαθέτει μονάχα δύο». Και ήταν ακριβώς από τον δημόσιο διάλογο που ο ίδιος εγκαινίασε για τον ιδανικό τρόπο των κρατικών εκτελέσεων που θα κατέληγε η Γαλλία στην υιοθέτηση της λαιμητόμου ως της βέλτιστης μεθόδου…

Giovanni Battista Bugatti



Γνωστός ως «Κύριος της Δικαιοσύνης», ο Buggatti έμεινε κάτι σαν εθνικός ήρωας της Ιταλίας για τις 500 και πλέον παπικές εκτελέσεις του. Ταυτοχρόνως, κατέχει το ρεκόρ ως ο μακροβιότερος παπικός δήμιος όλων των εποχών, με τις επαγγελματικές του ημέρες να προσυπογράφουν με τα πλέον μελανά χρώματα το σκοτεινό άλλων εποχών. Ακόμα και ο Λόρδος Βύρων άντλησε έμπνευση από τον Buggati, όταν παρακολούθησε μία από τις ξακουστές θανατώσεις του για λογαριασμό της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Ο τύπος έγινε τόσο διαβόητα γνωστός που όχι μόνο περιλήφθηκε σε κείμενα της ιταλικής λογοτεχνίας, αλλά έγινε και λαϊκός θρύλος, με τον οποίο συνήθιζαν να φοβερίζουν οι ιταλίδες μητέρες τα άτακτα παιδιά τους…

Robert G. Elliott

Γνωστός ως «Αντιπρόσωπος του Θανάτου», ο Elliot ήταν ο αρχιδήμιος της Νέας Υόρκης και μια σημαίνουσα φιγούρα του αμερικανικού ποινικού συστήματος. Από το 1890 μέχρι και το τέλος της καριέρας του, ο Elliot «έψησε» στην ηλεκτρική του καρέκλα το 10% σχεδόν όλων των εκτελεσμένων αμερικανών τροφίμων! Είναι υπεύθυνος για μια σειρά περίφημων εκτελέσεων, την ίδια στιγμή που εμπλούτισε τη σκέψη πάνω στις δημόσιες εκτελέσεις με τα γραπτά του. Και επειδή η ειρωνεία έχει πάντα τον τρόπο της, μετά τη συνταξιοδότησή του έγινε ένας από τους κύριους πολέμιους της θανατικής ποινής!

Fernando Alvarez de Toledo

Γνωστός ως «Δούκας της Άλβα», ο Fernando ήταν ο προσωπικός δήμιος του βασιλιά Φιλίππου της Ισπανίας στα χρόνια της Ιεράς Εξέτασης. Να συνεχίσουμε ή είναι προφανές; Στον αρχι-εκτελεστή αποδίδονται χιλιάδες θανατώσεις, με το πλέον περιβόητο περιστατικό να είναι οι 8.000 άνθρωποι που εκτέλεσε σε μία μόλις μέρα! Ο ίδιος καμάρωνε φυσικά για τους 18.000 Ολλανδούς που είχε φάει την εποχή που δούλευε στη χώρα της τουλίπας. Και ήταν μάλιστα το ανάλγητο και ανηλεές του βασιλικού δημίου που λειτουργούσε ως το καλύτερο φόβητρο για οποιαδήποτε απόπειρα εξέγερσης του λαού, κάνοντας τον Φίλιππο να έχει το κεφάλι του ήσυχο. Τον δήμιο τον έπιασαν όμως κάποια στιγμή οι τύψεις του και θέλησε να εγκαταλείψει τη θέση του, με τον βασιλιά να τον λυπάται στο τέλος και να τον απαλλάσσει από τα καθήκοντά του, έπειτα από τις αναρίθμητες ικεσίες του Fernando…

Richard Brandon



Οι πρακτικές του Richard Brandon έγιναν το απόλυτο ορόσημο με το οποίο θα συγκρίνονταν κατόπιν όλοι οι άλλοι εκτελεστές της οικουμένης! Ποιο ορόσημο ήταν αυτό; Μα το ανώδυνο και αστραπιαίο φυσικά, καθώς ο τύπος έγινε διασημότητα γιατί αποκεφάλιζε το θύμα του με ένα και μόνο ένα χτύπημα! Αγαπημένος δήμιος τόσο του κοινού όσο και των καταδικασμένων σε θάνατο, ο ελαφροχέρης Brandon τελειοποίησε την τεχνική του προπονούμενος σε λαιμούς σκυλιών και γατιών επί δεκαετίες. Και βέβαια μιλάμε για τον εκτελεστή που έστειλε στον χαμό του βασιλιά Κάρολο Α’ το 1649, σε μια εκτέλεση που αυτός και ο βοηθός του φορούσαν κουκούλες και ψεύτικα μούσια φοβούμενοι πολιτική αντίποινα…