Πολλά μέρη στον κόσμο έχουν ακανόνιστα σύνορα, αλλά λίγα είναι τόσο περίπλοκα όσο η περίπτωση των πόλεων Baarle-Nassau και Baarle-Hertog.

Στην ουσία πρόκειται για δύο δήμους μέσα στην ίδια πόλη, οι οποίοι χωρίζουν την πόλη Baarle στα δύο, αποτελώντας τα φυσικά σύνορα μεταξύ Ολλανδίας και Βελγίου. Το Baarle-Nassau ανήκει στην επαρχία της Βόρειας Βραβάντης στην Ολλανδία και το Baarle-Hertog στη βελγική επαρχία της Αμβέρσας.

Και οι δύο πόλεις αποτελούνται συνολικά από 26 επιμέρους κομμάτια γης, η κατανομή των οποίων μοιάζει πολύ με παζλ. Χάρη στις ιστορικές συνθήκες, τις συμφωνίες και τις πωλήσεις γης, ο διαχωρισμός μεταξύ των δύο πόλεων είναι κάτι περισσότερο από πολύπλοκος.

Η παράξενη γεωγραφία των Baarle-Hertog και Baarle-Nassau προκύπτει από μια σειρά εξίσου περίπλοκων μεσαιωνικών συνθηκών, συμφωνιών, ανταλλαγών γης και πωλήσεων μεταξύ των Λόρδων της Μπρέντα και των Δούκων της Μπραμπάντ περίπου στο 12ο αιώνα. Αφού ο διαχωρισμός μεταξύ της Ολλανδίας και του Βελγίου επιλύθηκε τελικά το 1839, υπήρχε ανάγκη καθορισμού των συνόρων. Έτσι, χρειάστηκαν τρεις συνοριακές επιτροπές για να διευθετήσουν το ζήτημα με την τελευταία να ολοκληρώνει το έργο της μόλις το 1995.

Τελικά, χρειάστηκαν 15 χρόνια για να σηματοδοτηθούν τα σύνορα με τους ειδικούς να μην καταφέρνουν να χωρίσουν την πόλη ποτέ με λογικό τρόπο. Χωρίστηκε σε κομμάτια χωρών που διασταυρώνονται μεταξύ τους τόσο τυχαία, ώστε τα σύνορα περνούν συχνά μέσα από κήπους και σπίτια. Ο επισκέπτης της περιοχής, δηλαδή, μπορεί το ένα λεπτό να περπατάει σε δρόμο του Βελγίου και το επόμενο λεπτό να βρίσκεται ξαφνικά στην Ολλανδία. Μόνο με ένα βήμα!

Τα σύνορα σημαδεύονται με λευκούς σταυρούς στο πεζοδρόμιο και μεταλλικά στηρίγματα στο δρόμο, και διατρέχουν όλη την πόλη χωρίς να ξεχωρίζουν σπίτια, κήπους και δρόμους. Μια γραμμή μπαίνει σε ένα μπλοκ μέσω ενός καταστήματος με είδη δώρου για παράδειγμα και βγαίνει από το πίσω μέρος ενός σούπερ μάρκετ. Πολλά σπίτια κόβονται στη μέση από τα σύνορα, οπότε κατά κανόνα η εθνικότητα κάθε νοικοκυριού καθορίζεται από τη θέση της μπροστινής του πόρτας. Εάν η γραμμή των συνόρων διέρχεται από την εξωτερική πόρτα στο δρόμο, τότε τα δύο μέρη του σπιτιού ανήκουν σε διαφορετικές χώρες, κάτι που υποδηλώνεται από δύο αριθμούς οδών στο ίδιο κτίριο.

Αυτή τους η ιδιαιτερότητα έχει κάνει τις δύο πόλεις διάσημο τουριστικό «αξιοθέατο». Αξίζει να αναφερθεί, μάλιστα, ότι για πολλά χρόνια τα καταστήματα στο Βέλγιο ήταν ανοιχτά τις Κυριακές, ενώ αυτά στην Ολλανδία όχι- με εξαίρεση, μόνο, εκείνα στο Baarle. Επίσης, οι φόροι στο Βέλγιο και την Ολλανδία διέφεραν μερικές φορές πολύ, οπότε θα μπορούσε κανείς να ψωνίσει μεταξύ δύο φορολογικών καθεστώτων σε έναν μόνο δρόμο. Υπήρχε, επίσης, μια εποχή που σύμφωνα με την ολλανδική νομοθεσία τα εστιατόρια έπρεπε να κλείνουν νωρίτερα. Για ορισμένα εστιατόρια στα σύνορα των δύο πόλεων, κάτι τέτοιο σήμαινε ότι οι πελάτες έπρεπε, απλώς, να αλλάξουν τραπέζι και να μεταφερθούν στη βελγική πλευρά του εστιατορίου! Με την έλευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ωστόσο, ορισμένες από αυτές τις διαφορές εξαφανίστηκαν.