Με τις προσδοκίες να είναι χαμηλές, ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης και ο τουρκοκύπριος ηγέτης Ντερβίς Έρογλου θα εξετάσουν σήμερα τη μέχρι τώρα πορεία των συνομιλιών στο Κυπριακό.
Η ελληνοκυπριακή πλευρά θεωρεί πως δεν έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των υπό συζήτηση πτυχών του Κυπριακού και ως εκ τούτου η διαδικασία πάρε-δώσε δεν ενδείκνυται, τουλάχιστον, σε αυτό το στάδιο. Επιπλέον, θεωρεί πως υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ των δύο πλευρών, λαμβάνοντας υπόψη τις θέσεις που κατατίθενται στο τραπέζι.
Η τουρκοκυπριακή πλευρά, η οποία αναπτύσσει έντονη διεθνή δραστηριότητα, με πρωτοβουλία του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, ενδιαφέρεται περισσότερο για την επόμενη ημέρα ενός ναυαγίου, παρά για να υπάρξει αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις. Όλες οι επαφές, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, στοχεύουν στην πολιτική αναβάθμιση του ψευδοκράτους και βασική επιδίωξη είναι η λειτουργία τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα της εν εξελίξει διαδικασίας.
Την Τετάρτη ο πρόεδρος Αναστασιάδης θα συναντηθεί με τον ΓΓ του ΟΗΕ στις Βρυξέλλες και σκοπεύει να εξηγήσει το γιατί αργεί ακόμα η κορύφωσης της διαδικασίας λύσης.
Ο πρέσβης της Ρωσίας, Στανισλάβ Οσάτσι, σε δύο συνεντεύξεις, που δημοσιεύονται σε σημερινές εφημερίδες , τονίζει ότι η λύση θα είναι αναγκαστικά συμβιβαστική.
Συγκεκριμένα, δηλώνει στην «Χαραυγή» ότι το κοινό ανακοινωθέν Αναστασιάδη- Έρογλου δεν είναι η τελική συμφωνία, αλλά μόνο η βάση των διαπραγματεύσεων και προσδιορίζει την κατεύθυνσή τους, είναι αναγκαστικά συμβιβαστικό όπως συμβιβαστική θα είναι και η λύση.
Ο συμβιβασμός, τονίζει, είναι ο μόνος δυνατός τρόπος διευθέτησης του Κυπριακού και ότι ο κάθε συμβιβασμός σημαίνει ότι και οι δύο πλευρές κάτι κερδίζουν και κάτι χάνουν, ότι είναι απαραίτητες οι υποχωρήσεις και από τις δύο πλευρές.
Προσθέτει ακόμη ότι για τα επιτρεπτά όρια των απαραίτητων υποχωρήσεων, δηλαδή για τις λεγόμενες κόκκινες γραμμές, αποφασίζουν οι ίδιες οι κοινότητες, έχοντας ως γνώμονα τα εθνικά τους συμφέροντα και τη ζωτική αναγκαιότητα για λύση.
Σημειώνει επίσης ότι αν επικρατεί ο μαξιμαλισμός το πολύ που μπορεί να γίνει είναι να βρεθεί μια λύση που δεν θα είναι λειτουργική και ως εκ τούτου δεν θα είναι και βιώσιμη και στη χειρότερη περίπτωση τα πράγματα θα οδηγηθούν σε οριστικό αδιέξοδο.
Για τους υδρογονάνθρακες αναφέρει ότι αφενός μπορούν να αποτελέσουν μια συμπληρωματική ώθηση στις προσπάθειες για λύση, αφετέρου όμως μπορούν να αυξάνουν τον κίνδυνο καθώς ορισμένοι ξένοι παίκτες, που για δικούς τους λόγους ενδιαφέρονται για λύση, θα εντείνουν τις προσπάθειες επιβολής τέτοιας λύσης που θα είναι συμφέρουσα πρώτα απ’ όλα για αυτούς και δεν θα ανταποκριθεί σε απαιτούμενο βαθμό στις “λαχτάρες” των Κυπρίων.
