Αρκετοί άνθρωποι έχουν λανθασμένη άποψη για τους προγόνους τους που έζησαν κατά τη διάρκεια των «σκοτεινών αιώνων», όπως έμεινε γνωστός στην ιστορία ο Μεσαίωνας.

Για παράδειγμα, όπως αναφέρει δημοσίευμα στην ιστοσελίδα slate.com, δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι οι άνθρωποι εκείνη την εποχή συνήθιζαν να… πετούν έξω από τα παράθυρά τους στη μέση του δρόμου το «περιεχόμενο» των δοχείων που χρησιμοποιούσαν για να κάνουν την ανάγκη τους.

Φυσικά, η άποψη αυτή δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Οι άνθρωποι που έζησαν κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα είχαν την ίδια… ευαισθησία που έχουμε κι εμείς σήμερα σε ό,τι αφορά τις… όχι και τόσο «ευωδιαστές μυρωδιές» των ανθρώπινων περιττωμάτων.

Μπορεί να μην καταλάβαιναν ακριβώς πώς από τα ανθρώπινα περιττώματα μπορεί να μεταδοθεί μια ασθένεια, όμως ήξεραν ότι αυτό συμβαίνει, καθώς πίστευαν ότι αυτό έχει κάποια σχέση με τη δυσάρεστη μυρωδιά που ανέδιδαν.

Οι μεσαιωνικές πόλεις και κωμοπόλεις είχαν αρκετά διατάγματα και νόμους γύρω από τη διάθεση των αποβλήτων και τα αποχωρητήρια.

Στο μεσαιωνικό Λονδίνο, για παράδειγμα, οι άνθρωποι ήταν υπεύθυνοι για τη συντήρηση και την καθαριότητα του δρόμου έξω από τα σπίτια τους. Σε περίπτωση που κάποιος παρανομούσε, το πρόστιμο που μπορούσε να του επιβληθεί ήταν εξαιρετικά μεγάλο. Επομένως, δε φαίνεται και ιδιαίτερα λογικό οι άνθρωποι να πετούσαν… κουβάδες με περιττώματα έξω από τα παράθυρα των σπιτιών τους.

Τα μεγαλύτερα σπίτια είχαν κλειστά αποχωρητήρια που συνδέονταν με το κεντρικό κτίριο, ή πίσω από αυτό, το «περιεχόμενο» των οποίων άδειαζαν σε βαθείς βόθρους. Οι βόθροι ονομάζονταν «jakes» ή «gong» και οι εργάτες που είχαν αναλάβει το… δύσοσμο έργο του καθαρισμού τους λέγονταν «gongfermours» ή «gong farmers». Φυσικά, πληρώνονταν πολύ καλά για τις υπηρεσίες τους, ενώ μετά από μια σκληρή ημέρα δουλειάς… οι «gongfermours» του μεσαιωνικού Λονδίνου, έκλειναν τη μέρα τους με μια βουτιά στον Τάμεση.

Τα μικρότερα σπίτια χρησιμοποιούσαν είτε ένα κουβά, είτε ένα μικρό σκαμνί επάνω από ένα δοχείο/λεκάνη, το οποίο άδειαζαν καθημερινά. Συνήθως μετέφεραν και άδειαζαν το «μυρωδάτο περιεχόμενο» σε κάποιο ρυάκι ή στο κοντινότερο ποτάμι.

Η πόλη του Λονδίνου διέθετε ακόμη και δημόσιες τουαλέτες, όπως αυτές στην περιοχή London Bridge, οι οποίες άδειαζαν κατ’ ευθείαν μέσα στον Τάμεση.