Ο Ιούλιος Καίσαρας ήταν η σημαντικότερη προσωπικότητα της ρωμαϊκής ιστορίας. Μέγας στρατηγός και χαρισματικός πολιτικός, άλλαξε την μορφή του πολιτεύματος της Ρώμης ενώ με τις κατακτήσεις του έβαλε τις βάσεις της εξέλιξης του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
«Αν και αριστοκρατικής καταγωγής, τάχθηκε με το μέρος της φιλολαϊκής παράταξης στην διαμάχη της με την συγκλητική, κατέκτησε την Γαλατία, ολοκλήρωσε την κατάκτηση της Ιβηρικής χερσονήσου, εισέβαλε στην Βρετανία και ανέκοψε τις γερμανικές εισβολές. Όταν νίκησε τον μεγάλο αντίπαλό του Πομπήιο και επικράτησε οριστικά, κατήργησε ουσιαστικά τόσο την συγκλητική όσο και την λαϊκή κυριαρχία και επέβαλε το ηγεμονικό καθεστώς.
Δολοφονήθηκε από τους οπαδούς της παλαιάς τάξης πραγμάτων αλλά οι αλλαγές που επέφερε και οι κατακτήσεις που έκανε διατηρήθηκαν για αιώνες» γράφει η Wikipedia.
Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι ο Ιούλιος Καίσαρας είχε κάποτε απαχθεί από πειρατές και μάλιστα ο ίδιος τους έπεισε να αυξήσουν τα λύτρα που ζητούσαν για να το απελευθερώσουν;
Σύμφωνα με δημοσίευμα του todayifoundout.com, όταν ο Ιούλιος Καίσαρας ήταν 25 ετών ταξίδευε στο Αιγαίο Πέλαγος απ’ όπου και απήχθη από σικελούς πειρατές.
Οι πειρατές αρχικά ζήτησαν ως λύτρα 20 τάλαντα αργύρου (που ισοδυναμούν με περίπου 600.000 δολάρια στις σημερινές τιμές ασημιού). Όπως αναφέρει ο Πλούταρχος, ο Ιούλιος Καίσαρας αντί να διατάξει τους υπηκόους του να συγκεντρώσουν το ποσό που ζητούσαν οι πειρατές, γέλασε με τις απαιτήσεις τους και… απαίτησε με τη σειρά του να ζητήσουν 50 τάλαντα (1.550 κιλά ασήμι) γιατί τα 20 ήταν μικρό ποσό για «την αφεντιά του».
Οι πειρατές φυσικά συμφώνησαν και έτσι ο Καίσαρας έστειλε τους συνεργάτες του να συγκεντρώσουν το ασήμι. Χρειάστηκαν 38 μέρες.
Έχοντας μείνει μόνος του με τους πειρατές (μαζί με δύο υπηρέτες του και ένα φίλο του) ο Ιούλιος Καίσαρας, αντί να δείξει φόβο απέναντί τους, τούς συμπεριφερόταν σαν να ήταν… υφιστάμενοί του.
Απαίτησε μέχρι και να μην… μιλούν, όποτε έπαιρνε τον υπνάκο του κατά τη διάρκεια της ημέρας, ή κοιμόταν τη νύχτα. Πέρασε πολύ καιρό συνθέτοντας και απαγγέλλοντας ποίηση μαζί τους. Έγγραφε ακόμη ομιλίες, τις οποίες παρουσίαζε στη συνέχεια στους πειρατές.
Έπαιζε παιχνίδια μαζί τους και συμμετείχε και στις ασκήσεις τους, λειτουργώντας όχι ως… κρατούμενος, αλλά ως ηγέτης.
Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να κερδίσει την εμπιστοσύνη και το σεβασμό τους, με αποτέλεσμα οι πειρατές να του δώσουν την ελευθερία να κάνει ό,τι ήθελε στα πλοία και τα νησιά που κατέφευγαν.
Ο ίδιος, παρότι ήταν φιλικός απέναντί τους, δεν εκτιμούσε ιδιαίτερα το γεγονός ότι ήταν αιχμάλωτος. Τους ορκίστηκε ότι, μετά την απελευθέρωσή του και την πληρωμή των λύτρων, θα τους κυνηγούσε και θα τους σταύρωνε.
Όπως και έκανε.
Αφού απελευθερώθηκε πήρε ένα μικρό στόλο και πήγε πίσω στο νησί, όπου τον κρατούσαν οι πειρατές. Εκείνοι, δεν είχαν πάρει στα σοβαρά τις απειλές του, με αποτέλεσμα… όχι μόνο να πέσουν αιχμάλωτοί του αλλά και να πάρει πίσω τα 50 τάλαντα που τους είχε δώσει καθώς και όλα τα υπάρχοντά τους.
Παρέδωσε τους πειρατές στη φυλακή της Περγάμου και πήγε να συναντήσει το διοικητή της αποικίας της Ασίας Μάρκο Ιούνιο, συνεχίζει το δημοσίευμα, για να ζητήσει την εκτέλεσή τους.
Ο Μάρκος Ιούνιος αρνήθηκε, καθώς προτιμούσε να πουλήσει τους πειρατές ως σκλάβους και να πάρει τα λάφυρα για τον εαυτό του. Ενοχλημένος με το αποτέλεσμα της συνάντησης, ο Ιούλιος Καίσαρος ταξίδεψε πίσω στην Πέργαμο, όπου κρατούνταν οι σικελοί πειρατές και διέταξε να τους σταυρώσουν με δική του εντολή.
Όπως και έγινε…
