Μια βδομάδα μετά τον θάνατο του πρώην προέδρου της Δημοκρατίας, Γλαύκου Κληρίδη, η κόρη του Καίτη σε μια «εκ βαθέων» συνέντευξη λέει ότι νιώθει πως ο πατέρας της ξεκουράστηκε, καθώς τον τελευταίο χρόνο είχε καθηλωθεί και έμοιαζε σαν να απηύθυνε ένα παρατεταμένο και μακρύ αντίο.
Μιλώντας στην εφημερίδα «Πολίτης», η Καίτη Κληρίδη, αναφέρεται στον πατέρα, τον σύζυγο, τον άνθρωπο, τον πολιτικό, όπως η ίδια τον βίωσε έχοντας το προνόμιο να είναι ο πιο δικός του άνθρωπος.
Ο Γλαύκος Κληρίδης, όπως αποκαλύπτει η κόρη του, ήταν έτοιμος από καιρό για το μακρινό του ταξίδι. «Νύσταξε η ψυχή μου. Θέλω να πάω να κοιμηθώ», έλεγε ο πρώην πρόεδρος, αναφέρει χαρακτηριστικά η κόρη του.
Στενοχωριόταν, συνεχίζει η Καίτη Κληρίδη, βλέποντας τη κατάσταση στο Κυπριακό, αλλά προς το τέλος δεν παρακολουθούσε ειδήσεις.
Σύμφωνα με την Καίτη Κληρίδη ο πατέρας της στεναχωριόταν επίσης πολύ, όταν έφυγε από την ζωή η μητέρα της και πολυαγαπημένη σύζυγος του, Λίλα. «Η μητέρα μου είχε αρχίσει να καταρρέει όταν ο πατέρας μου ήταν ακόμα Πρόεδρος. Πέθανε το 2007, αλλά είχε μείνει στο κρεβάτι από το 2005. Ήταν σπίτι, ήταν μαζί μας, αλλά δεν ήταν η μητέρα που ξέραμε και θα μπορούσαμε να κάνουμε πράγματα μαζί. Νομίζω πως η αρρώστια και η απώλεια της μητέρας μου τον λύπησε πάρα πολύ», λέει η Καίτη Κληρίδη.
Σε άλλα σημεία της συνέντευξης η Καίτη Κληρίδη λέει για τον πατέρα της:
-Ένιωθε τύψεις, γιατί είχε λάβει μέρος στους βομβαρδισμούς πόλεων στη Γερμανία, όπου σκοτώθηκαν άμαχοι.
-Πολλές φορές πήρε θέσεις που ήξερε ότι δεν ήταν δημοφιλείς. Εκεί που μπορούσε προσπαθούσε να κρατήσει κάποιες ισορροπίες και αφουγκραζόταν τις ανάγκες του κόσμου.
-Θαύμαζε προσωπικότητες, όπως ο Γκάντι και ο Νέλσον Μαντέλα, που ξεχώρισαν και οδήγησαν τους λαούς τους σε ένα καλύτερο μέλλον. Θαύμαζε επίσης τον Ελευθέριο Βενιζέλο.
-Δεν θέλησε ποτέ να εκμεταλλευτεί τη θέση του για να πλουτίσει. Δεν έφυγε πλούσιος. Έχουμε το πατρικό σπίτι και το σπιτάκι στο Μενεού. Κάποια χρήματα, που είχε μαζέψει ο πατέρας μου, τα βάλαμε στα αξιόγραφα και τα χάσαμε.
– Δεν κρατούσε κακίες μέσα του. Έβλεπε τους ανθρώπους και τους δεχόταν όπως ήταν χωρίς να έχει παραπάνω απαιτήσεις.
-Ήταν υπερήφανος για την καταγωγή του. Ο εθνικισμός, όπως χρησιμοποιείται ο όρος από κάποιους έχει αποκτήσει κακή έννοια. Ο πατέρας μου ήταν πολύ ανεκτικός και δεν είχε προκαταλήψεις.