Ο Τραμπ χρέωσε τη διαμονή του Πενς στην Ιρλανδία σε εγκαταστάσεις που του ανήκουν

Στην Ευρώπη όπου πραγματοποιεί περιοδεία βρίσκεται αυτήν την εβδομάδα ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μάικ Πενς, μαζί με την ομάδα που τον συνοδεύει, στην οποία περιλαμβάνονται και μέλη της οικογένειάς του. Το πρόγραμμά του περιλαμβάνει συναντήσεις κορυφής και στην Ιρλανδία, όπου ο Ντόναλντ Τραμπ κανόνισε να μείνει στις πολυτελείς εγκαταστάσεις γκολφ, ιδιοκτησίας του, αλλά με το… αζημίωτο.

Όπως σημειώνει το περιοδικό Altantic, για τις μετακινήσεις του στο Δουβλίνο -όπου είναι προγραμματισμένες οι συναντήσεις του- ο Πενς θα χρειαστεί μία ώρα πτήσης προς και από το Νούνμπεγκ της δυτικής Ιρλανδίας που διαμένει, όμως αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα για τον Αμερικανό πρόεδρο. Μπορεί το περιβάλλον τού αντιπροέδρου να μη γνωρίζει επακριβώς πόσο κοστίζει η διαμονή στο «Έμεραλντ Άιλ», όμως το αμερικανικό Δημόσιο είναι βέβαιο πως θα καταβάλλει στον Τραμπ πολλές χιλιάδες δολάρια.

Τα παράπονα για το κόστος των μετακινήσεων των ηγετών αποτελούν μία σταθερή μεμψιμοίρια από μέρους των πολιτών και των ΜΜΕ, όμως στην περίπτωση του προέδρου των ΗΠΑ η τόσο διαδεδομένη αυτή πρακτική του έχει πάψει πλέον να απασχολεί. Ο ίδιος χρησιμοποιεί τόσο συχνά το αξίωμά του για να μεταγγίζει χρήματα στις επιχειρήσεις του -όπως τις συχνές διαμονές του σε εγκαταστάσεις που του ανήκουν χρεώνοντας για αυτήν τη διαμονή το αμερικανικό Δημόσιο -που πλέον δεν αποτελεί έκπληξη.

Όμως, αυτή η περίπτωση είναι ακόμη πιο ιδιάζουσα, καθώς ο Τραμπ όχι μόνο προέτρεψε και τον αντιπρόεδρό του να κάνει το ίδιο με εκείνον, αλλά και να πληρώσει από την τσέπη του τον πρόεδρο, εφόσον για τη διαμονή της συζύγου του και της αδελφής της στις εγκαταστάσεις του «Έμεραλντ Αιλ» θα πληρώσει από το δικό του πορτοφόλι, αφού δεν περιλαμβάνονται στην επίσημη αποστολή.

Όπως δήλωσε ο προσωπάρχης του Πενς, Μαρκ Σορτ, «δεν ήταν μία διαταγή», αλλά μάλλον «μία πρόταση, του είδους “ε, και δεν μένεις στο σπίτι μου;”». Βέβαια, η πρόταση του Τραμπ να προσφέρει το σπίτι του δεν ήταν με το αζημίωτο, καθώς δεν τον κάλεσε μεγάθυμα ως φιλοξενούμενο. Περισσότερο πειθανάγκασε τον αντιπρόεδρο να ξοδεύσει προς όφελός του χιλιάδες δολάρια.

Μάλιστα, αυτή η διαμονή αποτελεί διπλό κέρδος για τον Τραμπ, όχι μόνο γιατί θα του αποφέρει χρηματικά κέρδη, αλλά ιδίως γιατί αποτελεί μία δωρεάν διαφήμιση για τις εγκαταστάσεις του. Όπως προσθέτει το Atlantic και σύμφωνα με όσα αναμεταδίδει το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο πρόεδρος έχει αποδείξει και στο παρελθόν πώς να δημιουργεί προστιθέμενη αξία στις επιχειρήσεις του.

Εξάλλου, ο Πενς έχει ισχυρούς δεσμούς με την περιοχή του Ντούνμπεγκ, καθώς εκεί ζούσε η γιαγιά του. Ως δικαιολογία, άλλωστε, για την επιλογή του τόπου διαμονής του προβλήθηκε το μέγεθος της ομάδας που τον συνοδεύει. Βεβαίως, μπορεί κάποιος, κάλλιστα, να αντιτείνει πως κι άλλοι πρόεδροι και αντιπρόεδροι των ΗΠΑ έχουν επισκεφθεί στο παρελθόν την Ιρλανδία και πάντοτε έβρισκαν κατάλληλα καταλύματα για τις πολυπληθείς ομάδες των συνεργατών τους.

Ο Τραμπ έχει «γδύσει» για τα καλά την ομάδα του Πενς

Θέλοντας και μη ο Πενς ήδη είναι… συνένοχος, στην προσπάθειά του Τραμπ να εκμεταλλευθεί προς όφελός του το αμερικανικό Δημόσιο. Σύμφωνα με το Daily Beast, η ομάδα του αντιπροέδρου ήδη έχει ξοδεύσει πάνω από 200.000 δολάρια για διαμονές σε εγκαταστάσεις του από το 2017.

«Μου κοστίζει από 3 έως 5 εκατ. δολάρια να είμαι πρόεδρος», τονίζει διαρκώς ο Τραμπ από την πλευρά του. Κάτι που είναι δύσκολο να το αντιληφθεί κανείς, γιατί ο ίδιος δεν έχει δημοσιεύσει τις φορολογικές δηλώσεις του, εν αντιθέσει με τους προκατόχους του. Παρόλα αυτά, είναι γεγονός πως οι ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις του, όπως το Mar-a-Lago, Bedminster, Trump International Hotel, οι άλλες ιδιοκτησίες του στο Σικάγο και τη Σκωτία, γνωρίζουν «χρυσές ημέρες» χάρη στο brand name που έχει δημιουργήσει ο ιδιοκτήτης τους.

Παράλληλα, ο Τραμπ προωθεί το παραθεριστικό κατάλυμα ιδιοκτησίας του, Doral στο Μαϊάμι, ως τοποθεσία διοργάνωσης της επόμενης G7 του 2020, όπως πληροφορεί η Washington Post. Ο Αμερικανός πρόεδρος κατηγορείται -και πιθανόν όχι άδικα- πως επιδίωξε περισσότερο τη δημοσιότητα από ό,τι την εκλογή του. Και όταν εξελέγη, αρνήθηκε να μεταβιβάσει σε τρίτον ή σε κάποιο καταπίστευμα τον έλεγχο των επιχειρήσεών του, προκειμένου να αναλάβει την προεδρία -όπως είχαν κάνει οι προκάτοχοί του- αλλά διευθύνει προσωπικά ό,τι φέρει «με χρυσά γράμματα το όνομά του». Όταν χρειάστηκε να επιλέξει μεταξύ του δημοσίου συμφέροντος και του ιδιωτικού κέρδους, πήγε… και στα δύο.

Το παράδοξο είναι πως οι Δημοκρατικοί αντίπαλοί του έχουν επιτρέψει στον Τραμπ να ασχολείται ανενόχλητος με τις δουλειές του. Μπορεί να έχουν προσφύγει για κάποιες από τις δραστηριότητές του -όπως για χρήματα που έχει διαθέσει για να καλύψει κάποιες ύποπτες υποθέσεις του- όμως εν γένει δεν έχουν ασχοληθεί με τις παράλληλες επιχειρηματικές δραστηριότητές του.

Την ίδια στιγμή, οι επιχειρήσεις του Αμερικανού προέδρου εξακολουθούν να κερδίζουν χρήματα από περιπτώσεις όπως του Ντούνμπεγκ.