Η υπόθεση Enumclaw σηματοδότησε μπόλικες «πρωτιές» στην ιδιαίτερη ιστορία της συνουσίας ανθρώπων με ζώα, αποδεικνύοντας τα αντανακλαστικά μιας κοινωνίας στον τομέα της κακοποίησης ζώων.
Ήταν λοιπόν η πρώτη τέτοιου είδους υπόθεση στα χρονικά των ΗΠΑ που κατέληξε σε θάνατο του ανθρώπου, θάνατος που σχετίζεται ευθέως με την ίδια την πράξη της κτηνοβασίας.
Ήταν ταυτόχρονα η πρώτη φορά που μια τέτοια υπόθεση θα οδηγούσε σε άμεση αλλαγή της πολιτικής ατζέντας για το ακανθώδες ζήτημα της κτηνοβασίας.
Και ήταν βεβαίως και η πρώτη φορά που το κοινό αποκτούσε πρόσβαση πίσω από τις κλειστές πόρτες της κτηνοβατικής πρακτικής.
Ας δούμε λοιπόν τι συνέβη στην υπόθεση που συντάραξε μια κοινωνία…
Το γεγονός
Στις 2 Ιουλίου 2005, ο πρώην μηχανικός της Boeing, Kenneth Pinyan, διακομιζόταν εσπευσμένα στο κοινοτικό νοσοκομείο της πόλης Enumclaw, στην Ουάσιγκτον, με διάτρηση του παχέος εντέρου. Οι γιατροί δεν θα κατάφερναν να τον σώσουν και ο άντρας θα πέθαινε στα επείγοντα περιστατικά.
Σειρά είχε κατόπιν η αστυνομική έρευνα, η οποία έβγαλε «λαυράκι»: αποδείχτηκε λοιπόν ότι το μοιραίο τραύμα του άντρα είχε προκληθεί από πρωκτική συνεύρεση με άλογο. Ο άντρας διέμενε προσωρινά σε φάρμα που χρησιμοποιούταν από την τοπική κτηνοβατική κοινότητα της Αμερικής(!), με την οποία είχε έρθει σε επαφή μέσα από υπόγειους κύκλους του Ίντερνετ, με το «έγκλημα» ωστόσο να συντελείται σε γειτονική φάρμα, στην οποία και είχε εισβάλει κρυφά ο Pinyan όταν ο επιβήτορας του αγρότη του τράβηξε την προσοχή.
Στο μοιραίο ειδύλλιο δεν ήταν μάλιστα μόνος του, καθώς άλλοι δύο άντρες από την κτηνοβατική κοινότητα τον είχαν ακολουθήσει, απολαμβάνοντας κι αυτοί με τη σειρά τους τις περιπτύξεις με το άλογο. Ο ένας εξ αυτών (James Michael Tait, ο άλλος δεν αναγνωρίστηκε από τις Αρχές) βιντεοσκόπησε την όλη συνεύρεση για κατοπινή χρήση.
Δικαστικές περιπέτειες
Καθώς ο θάνατος ήταν συμπτωματικός, και την ώρα που η Ουάσιγκτον δεν διέθετε νομικό πλαίσιο κατά της κτηνοβασίας εκείνη την εποχή, ο Tait κατηγορήθηκε μόνο για καταπάτηση. Καμία άλλη κατηγορία δεν διατυπώθηκε εναντίον του, την ίδια στιγμή που ήταν σίγουρο πως και άλλοι άντρες εμπλέκονταν στην υπόθεση.
Η φάρμα ήταν πασίγνωστη στους κτηνοβατικούς κύκλους ως δημοφιλέστατος προορισμός «ιδιαίτερου» σεξοτουρισμού, με πολυάριθμους επισκέπτες κάθε χρόνο. Ο αμερικανικός Τύπος ανέσυρε συνεχώς πληροφορίες για ταξίδια-εξπρές στη φάρμα της ηδονής, καθώς και για τόνους κτηνοβατικής πορνογραφίας που γυρίστηκε εκεί, με βιντεοκασέτες, CD και ηλεκτρονικό υλικό αναρτημένο στο Διαδίκτυο.
Ο ρόλος του Tait στη λειτουργία της φάρμας δεν έγινε ποτέ γνωστός, με κάποιες αναφορές να τον θέλουν ιδιοκτήτη και κάποιες άλλες να τον περιορίζουν στη θέση του επιστάτη: ένας ιπποκόμος με σαφώς αυξημένες αρμοδιότητες (και προνόμια φυσικά!).
Κι ενώ η δημοσιογραφική και αστυνομική έρευνα απέδιδαν καρπούς, η προσπάθεια εξιχνίασης της υπόθεσης θα σταματούσε απρόοπτα, όταν η αστυνομία συνειδητοποίησε ότι έλειπε το νομικό πλαίσιο για τη δίωξη των υπαιτίων αυτού που θα ήταν μια οργανωμένη και μαζική υπόθεση κακοποίησης ζώων. Το ήδη ανεπαρκές ποινικό σύστημα της Ουάσιγκτον αναφορικά με την κακοποίηση των ζώων άφηνε «παράθυρα» στην υπόθεση, καθώς στα ζώα της φάρμας δεν είχαν ανιχνευτεί σωματικές βλάβες. Ήταν όμως και το άλλο: η κτηνοβασία ήταν εντελώς νόμιμη στην πολιτεία.
Η δημόσια κατακραυγή
Δεν είχαν ωστόσο χαθεί όλα, καθώς η δημοσιογραφική αποδοκιμασία και η οργή του κόσμου για την υπόθεση (σεξουαλικής) κακοποίησης ζώων θα ανάγκαζαν το νομοθετικό σώμα της Ουάσιγκτον να προωθήσει εσπευσμένα τροπολογία κατά της κτηνοβασίας.
Ήταν λοιπόν η συλλογική αντίδραση μιας κοινωνίας που γκρέμισε παραδεδομένες πεποιθήσεις για τα (ανύπαρκτα ως τότε) δικαιώματα των ζώων, με την αφορμή να δίνεται από την εξωφρενική ιστορία της φάρμας της κτηνοβασίας.
Η καθοριστική στιγμή είχε έρθει για ένα σύνολο ανθρώπων να συνειδητοποιήσει ότι η κτηνοβασία δεν ήταν απλώς ένα κρύο αστείο, αλλά μια ζοφερή πραγματικότητα, με την οποία μάλιστα έπρεπε να αντιπαρατεθεί ανοιχτά.
Η Ουάσιγκτον διαθέτει σήμερα το σκληρότερο νομικό πλαίσιο κατά της κτηνοβασίας σε όλες τις ΗΠΑ, με τις υπόλοιπες πτυχές που αφορούν στα δικαιώματα των ζώων να προωθούνται έκτοτε ταχέως…
