Η Γερμανία ανακοίνωσε σήμερα ότι θέλει να επιστρέψει στη Ναμίμπια ένα μνημείο που είχε ανεγερθεί τον 15ο αιώνα για να δείχνει τον δρόμο στους Πορτογάλους εξερευνητές, στην τελευταία μέχρι αυτή τη στιγμή εκδήλωση της βούλησης του Βερολίνου να τραβήξει μια γραμμή στο αποικιακό παρελθόν του.
«Η επιστροφή του πέτρινου σταυρού του Κέιπ Κρος (Ακρωτήριο του Σταυρού) είναι ένα ξεκάθαρο σινιάλο ότι αναγνωρίζουμε το αποικιακό παρελθόν μας και αναζητούμε και βρίσκουμε με τις χώρες προέλευσης τα μέσα για να έχουμε μια συγκατοίκηση με σεβασμό», δήλωσε η Γερμανίδα υπουργός Πολιτισμού Μόνικα Γκρίτερς σε συνέντευξη Τύπου στο γερμανικό Μουσείο Ιστορίας.
«Στη διάρκεια πολυάριθμων δεκαετιών, η εποχή της αποικιοκρατίας ήταν μια νεκρή γωνία στην κουλτούρα της μνήμης. Η αδικία που είχε συμβεί τότε είχε ξεχαστεί και κρυφτεί για υπερβολικά πολύ καιρό» πρόσθεσε η υπουργός, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.
«Ταπείνωση»
Ο πρεσβευτής της Ναμίμπια στη Γερμανία Αντρέας Γκιμπέμπ είδε αυτή την απόφαση ως «ένα σημαντικό βήμα» για τη χώρα του στη δουλειά που κάνει σχετικά με το «αποικιακό παρελθόν της και το μονοπάτι της συστηματικής ταπείνωσης και αδικίας που άφησε πίσω του».
Δεν ανακοινώθηκε κάποια ημερομηνία για την επιστροφή του πέτρινου σταυρού.
Ο πέτρινος σταυρός του Κέιπ Κρος, ο οποίος έχει ύψος μεγαλύτερο από τρία μέτρα και ζυγίζει περισσότερο από έναν τόνο, ανεγέρθηκε το 1486 από Πορτογάλους θαλασσοπόρους στην περιοχή που σήμερα είναι η Ναμίμπια. Αποτελούσε τότε σημείο προσανατολισμού για τους ναυτικούς που έπλεαν γύρω από τη νοτιοδυτική ακτή της Αφρικής.
Στη δεκαετία του 1890, αφού η χώρα είχε περάσει υπό τον έλεγχο της γερμανικής αυτοκρατορίας κατά την αποικιοκρατική περίοδό της, ο πέτρινος σταυρός μεταφέρθηκε στο Βερολίνο.
Από το 2006 εκτίθεται σε μόνιμη έκθεση του μουσείου.
Όμως η Ναμίμπια, η οποία βρίσκεται εδώ και χρόνια σε σύγκρουση με το Βερολίνο σχετικά με διάφορα αιτήματα αποζημιώσεων που συνδέονται με τη γερμανική αποικιοκρατία, ζήτησε την επιστροφή του μνημείου τον Ιούνιο 2017. Πολλές παρόμοιες απόπειρες εκ μέρους της κατά τον 20ό αιώνα είχαν αποδειχθεί άκαρπες.
Τελικά οι γερμανικές αρχές, πιεζόμενες να κάνουν μια χειρονομία προς την πρώην αποικία τους, κατέληξαν να συμφωνήσουν.
