Σε κλίμα έντασης πραγματοποιήθηκαν σήμερα οι τελετές για την δεύτερη επέτειο της τυνησιακής επανάστασης στην πόλη Σίντι Μπουζίντ, με τους συγκεντρωμένους να υποδέχονται τον αρχηγό του κράτους Μονσέφ Μαρζούκι και τον προέδρο της Βουλής Μουστάφα Μπεν Τζααφάρ, πετώντας εναντίον τους πέτρες και ξύλα…

Τα επεισόδια σημειώθηκαν έπειτα από την ομιλία του Μαρζούκι κι ενώ ο Μπεν Τζααφάρ ετοιμαζόταν να πάρει το λόγο. Οι δυνάμεις της τάξεις απομάκρυναν αμέσως τους δύο πολιτικούς ηγέτες, μετέδωσε ένας δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου.

Νωρίτερα ο πρόεδρος Μαρζούκι αποδοκιμάστηκε από κατοίκους της Σίντι Μπουζίντ, της πόλης που αποτέλεσε το λίκνο της εξέγερσης, ενώ επισκεπτόταν τον τάφο του Μοχάμεντ Μπουαζίζι, η αυτοπυρπόληση του οποίου πριν από δύο χρόνια σήμανε την έναρξη της λεγόμενης Αραβικής Άνοιξης.

Ο Μαρζούκι κατέθεσε το πρωί μια ανθοδέσμη στον τάφο του μικροπωλητή των λαϊκών αγορών, ο οποίος είχε αυτοπυρποληθεί μπροστά στην έδρα του κυβερνείου της περιοχής, σε ένα απονενοημένο διάβημα καταγγελίας της φτώχειας και του κατατρεγμού του από τους αστυνομικούς.

Ο νέος αρχηγός του κράτους, πολιτικός προσηλωμένος στον κοσμικό χαρακτήρα του κράτους, παρότι σύμμαχος των ισλαμιστών του Ενάχντα που ηγούνται της κυβέρνησης, αποδοκιμάστηκε από τους κατοίκους.

«Είχατε έλθει πριν από ένα χρόνο και είχατε υποσχεθεί πως τα πράγματα θα άλλαζαν σε έξι μήνες, αλλά τίποτα δεν άλλαξε!», φώναξε ένας από τους διαδηλωτές. «Δεν σας θέλουμε εδώ», φώναξε ένας άλλος.

Ο Μαρζούκι απάντησε στις αντιδράσεις, λέγοντας ότι η τυνησιακή κυβέρνηση «δεν έχει μαγικό ραβδί».

Τα οικονομικά και κοινωνικά αιτήματα που βρέθηκαν στην καρδιά της τυνησιακής εξέγερσης εξακολουθούν να βρίσκονται στην επικαιρότητα, με μεγαλύτερη πληγή την ανεργία.

Παράλληλα η πολιτική ζωή αποσταθεροποιείται από τις διενέξεις σχετικά με το νέο Σύνταγμα, 14 μήνες μετά την εκλογή της συντακτικής συνέλευσης, ενώ ισλαμιστικές οργανώσεις έχουν προκαλέσει αρκετά επεισόδια, ορισμένα εκ των οποίων υπήρξαν αιματηρά.

Εφημερίδες και μέσα ενημέρωσης έκαναν λόγο σήμερα περί κλίματος οργής στη Σίντι Μπουζίντ, όπου ο Μπουαζίζι είχε αυτοπυρποληθεί την 17η Δεκεμβρίου 2010.

«Σίντι Μπουζίντ, η αέναη σπίθα», ήταν ο τίτλος της γαλλόφωνης τυνησιακής εφημερίδας La Presse, επισημαίνοντας ότι «η φτώχεια», η «αυξανόμενη ανεργία», το γεγονός πως «οι οικονομικές και βιομηχανικές υποδομές βρίσκονται στο μηδέν», οι γαίες «είναι υποθηκευμένες» και η αγροτική παραγωγή «έχει μειωθεί», συνεχίζουν να προκαλούν πολλαπλές εντάσεις.

Οι διαδηλωτές του Δεκεμβρίου του 2010, που αντιμετώπισαν τη σκληρή καταστολή του καθεστώτος του προέδρου Ζιν Ελ Αμπίντιν Μπεν Άλι – που όμως έχασε την εξουσία, καθώς αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα την 14η Ιανουαρίου 2011- συνεχίζουν να εμφορούνται από οργή εξαιτίας της παρατεινόμενης περιθωριοποίησής τους, που κρατάει δεκαετίες.

Η κυβέρνηση του Ενάχντα είναι ο κύριος στόχος των επικρίσεων και πολλοί πολίτες στην Σίντι Μπουζίντ κατήγγειλαν τους ισλαμιστές πως «καπηλεύονται» την εξέγερση.