Άνθρωποι στοιβαγμένοι πίσω από τα κάγκελα σε μια φυλακή «κόλαση»

Άνθρωποι που ζουν κυριολεκτικά σαν (και με) ποντίκια. Στοιβαγμένα ανθρώπινα σώματα πίσω από κάγκελα, διάδρομοι στενοί και μία οσμή που συναντά κανείς σε αποχωρητήρια. Μαζί με τη συνεχή οχλαγωγία είναι τα πρώτα στοιχεία που θα δει κάποιος όταν μπει μέσα στην περιβόητη φυλακή της πρωτεύουσας της Αϊτής. Το χειρότερο σωφρονιστικό ίδρυμα στον υπερπληθυσμό παγκοσμίως. Η φυλακή βρίσκεται στην πρωτεύουσα της χώρας Πορτ-ο-Πρενς και είναι μια από τις πιο υπερπλήρεις του κόσμου: Στεγάζει πάνω από 4.000 κρατούμενους σε χώρο που έχει δημιουργηθεί για 1.200. Η ρεπόρτερ του SBS που βρέθηκε εκεί κάνει λόγο για μια φυλακή βγαλμένη από την κόλαση και σημειώνει ότι όχι μόνο λειτουργεί στα όρια της χωρητικότητας αλλά τα έχει ξεπεράσει κατά 400% με 529 τρόφιμους να έχουν καταδικαστεί για τα όποια εγκλήματά τους και 3.830 άλλους να φυλάσσονται μέχρι τη δίκη τους. Η συνύπαρξη εντός της φυλακής είναι άλλο ένα ζήτημα. Οι πιο επικίνδυνοι κακοποιοί, από απαγωγείς μέχρι βιαστές, ζουν μαζί με όσους βρίσκονται στο στάδιο της προφυλάκισης – ανάμεσά τους και αθώοι-, οι περισσότεροι από τους οποίους αναμένουν την πολυπόθητη ακροαματική διαδικασία ακόμα και 10 χρόνια! Όπως εξηγείται, η εξαιρετικά αργή διαδικασία απονομής δικαιοσύνης οφείλεται στις δυσάρεστες επιπτώσεις του καταστροφικού σεισμού που χτύπησε την εξαθλιωμένη χώρα το 2010. «Υποφέρω… Δεν αντέχω άλλο, δεν έχω κανέναν. Μόνο ο Θεός μπορεί να με βοηθήσει», λέει ένας απελπισμένος άντρας, ο Jean, ο οποίος προφυλακίστηκε χωρίς να τον ενημερώσουν γιατί. Απέδρασε κατά τη διάρκεια της εξέγερσης το 2010, αλλά συνελήφθη εκ νέου και στάλθηκε πίσω στη φυλακή. Εξακολουθεί να δηλώνει άγνοια για το αδίκημα που έχει κάνει! «Κοιμόμαστε ο ένας πάνω στον άλλο. Δεν υπάρχει τουαλέτα.. Είμαστε τόσοι πολλοί», αναφέρει ένας άλλος ο οποίος κρατείται σε καραντίνα μαζί με άλλους 48 που υποφέρουν από φυματίωση… Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι πολλοί κρατούμενοι είναι αρκετά άρρωστοι και υποσιτίζονται – κατά μέσο όρο, τρεις άντρες πεθαίνουν κάθε μήνα εξαιτίας κάποιας νόσου. Η πλειοψηφία του πληθυσμού στη χώρα επιβιώνει με μόλις 2 δολάρια τη μέρα. Η χώρα ισοπεδώθηκε από τα 7 Ρίχτερ το 2010 με το 60% των δημόσιων κτιρίων να έχουν καταστραφεί- ανάμεσά τους και το δικαστικό μέγαρο οπότε το δικαστικό σύστημα υπολειτουργεί. Σα να μην έφτανε αυτό, οι δικαστές στην Αϊτή ως επί το πλείστον εργάζονται με μερική απασχόληση και βρίσκονται, συχνά πυκνά, σε άδεια. Η Florence Elie από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, συχνά επισκέπτεται τις φυλακές προκειμένου να δει από κοντά τις συνθήκες κράτησης. Η ίδια είναι επιφορτισμένη με την τεκμηρίωση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα. Κάθε φορά που περνά το κατώφλι των φυλακών, αρκετοί τρόφιμοι σπεύδουν να την ενημερώσουν για τη δική τους υπόθεση. «Κάθε φορά γίνομαι αποδέκτης των ίδιων καταστάσεων», δηλώνει.