Η Σιέρα Λεόνε είναι ένα από τα χειρότερα μέρη στον κόσμο αν είσαι κορίτσι. Σε αυτή τη χώρα της Δυτικής Αφρικής περίπου έξι εκατομμύρια άνθρωποι έχουν βιώσει έναν άγριο εμφύλιο πόλεμο που διήρκεσε περισσότερο από μια δεκαετία.
Οι πρόσφατες καταστρεπτικές επιπτώσεις από τον ιό Έμπολα, απλά ενισχύουν το γεγονός ότι οι γυναίκες βιώνουν μια ζωή γεμάτη εμπόδια, ενώ λόγω των παραδόσεων συχνά τα σώματα τους χαίρουν περισσότερης εκτίμησης από ότι το μυαλό τους.
Περίπου το 90% των γυναικών, σύμφωνα με τη UNICEF, έχουν υποστεί ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων, που υποτίθεται ότι σηματοδοτεί την ενήλικη ζωή τους καθιστώντας τες ικανές για γάμο, σε μια βαθιά ριζωμένη παράδοση που στόχο έχει τον έλεγχο της σεξουαλικότητάς τους.
Σχεδόν οι μισές παντρεύονται πριν την ηλικία των 18 και πολλές μένουν έγκυος πολύ νωρίτερα, συχνά δύο μήνες περίπου μετά την πρώτη έμμηνο ρύση τους, αναφέρει το nationalgeographic.com.
Πολλές από αυτές πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας ενώ ο βιασμός μένει συχνά ατιμώρητος. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας μάλιστα η χώρα έχει το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας των γυναικών στη γέννα, συχνά λόγω των επιπλοκών εξαιτίας του ακρωτηριασμού των γεννητικών τους οργάνων.
Στις επαρχίες, μπορεί να δει κανείς κορίτσια 13 και 15 ετών, παντρεμένα να μεταφέρουν τα μωρά τους, υποστηρίζει η Annie Mafinda, μια μαία στο Κέντρο RAINBO, που βοηθά τα θύματα σεξουαλικής βίας στην πρωτεύουσα Freetown.
Η Sarah είναι μια 14χρονη που έμεινε έγκυος μετά το βιασμό της από ένα αγόρι που έμενε κοντά στο σπίτι της και ο οποίος εγκατέλειψε την πόλη μετά την επίθεση.
Όταν η μητέρα της έμαθε για την εγκυμοσύνη, την πέταξε έξω από το σπίτι. Τώρα η Sarah ζει με τη μητέρα του αγοριού που τη βίασε, όπου καθημερινά μαγειρεύει, καθαρίζει και πλένει τα ρούχα.
Η μητέρα του βιαστή της την χτυπά όταν η Sarah είναι πολύ κουρασμένη για να κάνει τις δουλειές του νοικοκυριού.
Σε αυτήν τη φτωχή χώρα που διοικείται από μια κυβέρνηση που φαίνεται να μην ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την προστασία των κοριτσιών, το καλύτερο που μπορούν να κάνουν είναι να προσπαθήσουν να ξεφύγουν από το μέρος που γεννήθηκαν.
Εν μέσω όλων των δυσκολιών, το σχολείο μπορεί να είναι το μόνο καταφύγιο τους. Η εκπαίδευση είναι μια πρόκληση, εξαιτίας των διδάκτρων αλλά είναι επίσης μια πηγή ελπίδας.
Ένα πτυχίο λυκείου μπορεί να τους δώσει περισσότερη οικονομική ελευθερία και την ευκαιρία να δημιουργήσουν τη δική τους ζωή, ίσως δίνοντάς τους τη δυνατότητα να σπουδάσουν στο πανεπιστήμιο ή να αναλάβουν θέσεις εργασίας που απαιτούν περισσότερες δεξιότητες.
Φωτογραφίες από τη Stephanie Sinclair
