Βυθισμένο στις πολιτικές έριδες το βρετανικό Εργατικό Κόμμα αδυνατεί να καταλήξει σε μία στρατηγική απέναντι στη διαδικασία του Brexit με κίνδυνο να αφήσει στη συντηρητική κυβέρνηση ελεύθερο το έδαφος στη διαπραγμάτευση για το διαζύγιο με τις Βρυξέλλες.

Η επανεκλογή του ιστορικού ευρωσκεπτικιστή Τζέρεμι Κόρμπιν στην ηγεσία του μεγαλύτερου κόμματος της βρετανικής αντιπολίτευσης δεν θα βελτιώσει την κατάσταση, εκτιμούν οι πολιτικοί αναλυτές.

Η παθητική στάση του βετεράνου ριζοσπάστη Τζέρεμι Κόρμπιν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για το δημοψήφισμα που έκρινε το μέλλον της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση οδήγησε τη συντριπτική πλειοψηφία των βουλευτών του Εργατικού Κόμματος σε ανταρσία εναντίον του, πριν η λαϊκή ψήφος θέσει τέλος στην αμφισβήτηση του προσώπου του.

«Ο Κόρμπιν δεν θεωρεί το Brexit κεντρικό θέμα. Η επανεκλογή του καθιστά αναμφισβήτητα τα πράγματα πιο δύσκολα για το Εργατικό Κόμμα», σύμφωνα με τον Σάιμον Ασεργουντ, ειδικό σε θέματα ευρωπαϊκής πολιτικής του Πανεπιστημίου του Surrey.

Ωστόσο, η φωνή του Εργατικού Κόμματος θα έπρεπε να ακουστεί στις διαπραγματεύσεις για το Brexit. «Οι Τόρις θα πλήξουν τα δικαιώματα των εργαζομένων και των καταναλωτών. Θα χρησιμοποιήσουν το Brexit για να επιβάλουν όλο και περισσότερο τους κανόνες της ελεύθερης αγορά και η εργατική τάξη θα πληρώσει τον λογαριασμό», λέει η βουλευτής των Εργατικών Ρέιτσελ Ριβς.

«Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να είμαστε απόντες από τον διάλογο», λέει η επικεφαλής της κοινοβουλευτικής ομάδας του Εργατικού Κόμματος στο Ευρωκοινοβούλιο Γκλένις Γουίλμοτ, που λυπάται για τον χρόνο που χάθηκε στις εσωτερικές έριδες και την επανάληψη της εκλογής για την ηγεσία.

«Το Εργατικό Κόμμα έχασε μία ευκαιρία να βαρύνει με την παρουσία του, διότι η συντηρητική κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο και δεν έχει πει πότε θα ενεργοποιήσει το άρθρο 50, που ξεκινά τη διαδικασία του διαζυγίου με την ΕΕ», επιμένει ο Σάιμον Ασεργουντ.

Στην πραγματικότητα, το Εργατικό Κόμμα έχασε ένα καλοκαίρι στις εσωκομματικές έριδες και δεν έχει ακόμη ξεκινήσει τη συζήτηση για τη στάση που θα κρατήσει απέναντι στη διαδικασία του Brexit.

Τρεις τάσεις διαμορφώνονται στους κόλπους του Εργατικού Κόμματος: υπάρχουν αυτοί που υποστηρίζουν ότι το κόμμα δεν πρέπει να περιμένει τους Τόρις και να έχει την πρωτοπορία επιβάλλοντας τις απόψεις του για το Brexit, εκείνοι που προτείνουν στάση αναμονής για να εκδηλωθούν πρώτα οι προθέσεις της κυβέρνησης και εκείνοι που επιμένουν ότι πρέπει να διατηρηθούν ανοικτές όλες οι επιλογές, ακόμη και της διεξαγωγής δημοψηφίσματος επί των όρων της εξόδου από την Ένωση, αυτή τη φορά.

Αλλά και πέρα από το θέμα του Brexit, το Εργατικό Κόμμα δεν έχει διαμορφώσει ακόμη τις θέσεις του για τα μεγάλα θέματα, όπως η μετανάστευση, ως προς το οποίο είναι διχασμένο ανάμεσα στην παραδοσιακή του πολιτική του ανοίγματος και τη διαπίστωση του γεγονότος ότι μεγάλο μέρος του εκλογικού του σώματος έχει προσχωρήσει στις θέσεις του ξενοφοβικού Ukip.

Ο Τζέρεμι Κόρμπιν παραμένει προσηλωμένος στις θέσεις της αριστερής πτέρυγας υπέρ της μετανάστευσης, ενώ άλλοι βουλευτές, όπως η Ρέιτσελ Ριβς υποστηρίζουν τη θέση του περιορισμού της ελεύθερης μετακίνησης των προσώπων που προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Ενωση, αφού «οι Βρετανοί θεωρούν ότι η μετανάστευση βρίσκεται εκτός ελέγχου».

«Πρέπει να καταφέρουμε να συμφωνήσουμε επί μίας θέσης που ανταποκρίνεται τόσο στις ανησυχίες των ψηφοφόρων μας, όσο και στις αξίες μας», δήλωσε ο βουλευτής Τσούκα Ουμούνα στο BBC.

Όμως η επίτευξη αυτής της σύνθεσης παρουσιάζεται ως ένα «εξαιρετικά δύσκολο» εγχείρημα, προβλέπει ο Τόνι Τρέιβερς του London School of Economics.