Την επομένη των εκλογών της 26ης Ιουνίου στην Ισπανία, τα πολιτικά κόμματα συγκαλούν τις κεντρικές επιτροπές τους για να αποτιμήσουν το αποτέλεσμα που ανέδειξαν οι κάλπες και να καθορίσουν τις στρατηγικές τους και τις θέσεις τους ενόψει των επίπονων διαβουλεύσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης, που θα βγάλει τη χώρα από το πολιτικό αδιέξοδο του τελευταίου 6μήνου.
Λίγο πριν από την έναρξη μίας τέτοιας συνεδρίασης της κεντρικής επιτροπής της Ενωμένης Αριστεράς (IU), που συνέπραξε εκλογικά με τους Podemos στην προσπάθεια για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης -που δυνητικά θα άνοιγε το δρόμο για την κατάκτηση της εξουσίας με τη σύμπραξη των Σοσιαλιστών- ο Γκάσπαρ Λιαμαθάρες, ιστορικό στέλεχος του κόμματος, που έχει διατελέσει και γενικός γραμματέας του στο παρελθόν, μίλησε στο ΑΠΕ και τον απεσταλμένο και κατέθεσε τις δικές του εκτιμήσεις.
– Κε Λιαμαθάρες, πως αντιμετωπίσατε εσείς το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών, που δεν χάρισε στους Unidos Podemos την πολυπόθητη δεύτερη θέση;
«Τολμώ να πω πως κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου εκτοξεύθηκε κατά της αριστεράς μία εκστρατεία φόβου, τον οποίο ενίσχυσε και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Βρετανία. Τούτη η εκστρατεία φόβου είχε ως επίπτωση να κινητοποιήσει το εκλογικό σώμα που παραδοσιακά δίνει ώθηση στο Λαϊκό Κόμμα (ΡΡ) του Μαριάνο Ραχόι, που διακήρυσσε τους κινδύνους στις σχέσεις με τις Βρυξέλλες από μία κυβέρνηση της Αριστεράς, αλλά ταυτόχρονα επέτρεψε και στο Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα (Psoe) να αντέξει στις πιέσεις του διεμβολισμού από Αριστερά των Unidos Podemos».
– Ωστόσο, με βάση τις δημοσκοπήσεις -ακόμη και την τελευταία στιγμή- η συμμαχία των αριστερών κομμάτων φαινόταν να καταλαμβάνει και με διαφορά, τη δεύτερη θέση. Τι έφταιξε, αν έφταιξε κάτι, και τούτο ανατράπηκε στο τέλος;
«Το ουσιαστικό πρόβλημα στην κινητοποίηση και οργάνωση του εκλογικού σώματος των Unidos Podemos στην πορεία για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης, υπήρξε η υπεροπτική διαχείριση του αποτελέσματος των προηγούμενων εκλογών του Δεκεμβρίου. Κι αυτό γιατί οι Podemos επέδειξαν γενικά μία καχυποψία έναντι του παραδοσιακού εκλογικού σώματος της Izquierda Unida (Ενωμένης Αριστεράς), την οποία χειρίσθηκαν σαν τον “φτωχό συγγενή” απέναντι στην ορμητική κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στην κοινωνία και επίσης εργαλειοποίησαν προς όφελός τους την εκλογική σύγκλιση των δύο κομμάτων».
– Ποιες θα μπορούσαν τώρα να είναι οι προοπτικές για τον σχηματισμό μίας κυβέρνησης;
«Όπως και να ‘χει το πράγμα, τώρα το ΡΡ με τη στάση που έχει τηρήσει σε όλη αυτή την πορεία στερείται έμπρακτων συμμάχων, ενώ όπως διαμορφώθηκε η κατάσταση ούτε και η αριστερά μπορεί να συγκεντρώσει πλειοψηφία. Κατά τη γνώμη μου θα πρέπει να περιμένουμε κυβέρνηση μειοψηφίας και προσωρινού χαρακτήρα».
