Οι υποστηρικτές του Brexit προκαλούν τόσο μεγάλη ανασφάλεια, όση προκαλεί η ομίχλη πάνω από την Μάγχη. Τα διδάγματα τη ιστορίας είναι όμως σαφή: πρέπει να παραμείνουμε στην E.E., υποστηρίζει σε άρθρο του στους κυριακάτικους Times του Λονδίνου (που αναδημοσιεύει σήμερα η γερμανική Frankfurter Allgemeine Zeitung), o βρετανός καθηγητής ιστορίας στο Χάρβαρντ Nάιαλ Φέργκιουσον, ένας από τους 300 ιστορικούς οι οποίοι υπέγραψαν ανοικτή επιστολή κατά του Brexit.
Υπάρχει ένας μύθος τον οποίο περιέγραψαν συνοπτικά κάποτε οι Times σε ένα άρθρο με τη φράση «Πυκνή ομίχλη στη Μάγχη: αποκλεισμένη η ηπειρωτική Ευρώπη για τρεις μέρες». Στην πραγματικότητα ήταν ένα ανέκδοτο το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τη ναζιστική προπαγάνδα για να αποδειχθεί η αφόρητη αγγλική υπεροψία και η «παράλογη πίστη ότι το μικρό νησί μπορεί να αποκοπεί από την ηπειρωτική Ευρώπη».
Αυτές τις μέρες η φράση «Πυκνή ομίχλη στη Μάγχη: αποκλεισμένη η ηπειρωτική Ευρώπη» ξανάγινε ανέκδοτο εις βάρος εκείνων οι οποίοι πιστεύουν ότι «θα ήταν καλύτερα» για το Ηνωμένο Βασίλειο να αποχωρήσει από την Ε.Ε. Είμαι προσωπικά πεπεισμένος ότι αν ψήφιζαν μόνον ιστορικοί αυτήν την Πέμπτη το αποτέλεσμα θα ήταν ένα ξεκάθαρο «ναι» στην παραμονή της Βρετανίας στην Ε.Ε.
Στα τέλη Μαΐου έγινε μια συνάντηση περίπου 70 ιστορικών στην Downing Street 11, στην οποία επιβεβαίωσαν την υποστήριξή τους στην συμμετοχή της Μ. Βρετανίας στην Ε.Ε. «Η συμμετοχή μου ίσως να ήταν για ορισμένους μια έκπληξη, δεδομένου ότι στη δεκαετία του ΄90 ήμουν κατά της σύνδεσης της αγγλικής λίρας στο γερμανικό μάρκο στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών. Αργότερα ήμουν κατά της βρετανικής συμμετοχής της Οικονομική και Νομισματική Ενωση (ΟΝΕ). Αλλά σήμερα επιχειρηματολογώ υπέρ της συνέχισης της παραμονής της Μ. Βρετανίας στην Ε.Ε. από την σκοπιά της εφαρμοσμένης ιστορίας».
Η Ε.Ε. πόρρω απέχει από το να είναι ένα ισχυρό «υπερκράτος». Η πραγματική λειτουργία της είναι η εφαρμογή των πολλών κανόνων κατά των τελωνειακών φραγμών, οι οποίοι εξασφαλίζουν ότι είναι πραγματικά μια κοινή αγορά. Και ποια κυβέρνηση πίεσε στη δεκαετία του ΄90 για να δημιουργηθεί αυτή η κοινή αγορά; Ηταν η βρετανική κυβέρνηση υπό την Μάργκαρετ Θάτσερ.
Στη δεκαετία του ΄90 ουτοπιστές ήταν οι υπέρμαχοι της Ευρώπης με τις ιδέες τους για ένα φεντεραλιστικό σύστημα. Σήμερα αντιθέτως ουτοπιστές είναι οι υπέρμαχοι της αποχώρησης από την Ε.Ε. Για μας τους αγγλοσκεπτικιστές το μάθημα από την βρετανική ιστορία είναι ότι ο βρετανικός απομονωτισμός συμπίπτει με την ευρωπαϊκή κατάρρευση. Δεν έλαβαν σοβαρά τον πρωθυπουργό όταν έθεσε στο λόγο του το ερώτημα στις 9 Μαΐου «Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι η ειρήνη και η σταθερότητα στην ήπειρό μας είναι εξασφαλισμένη χωρίς καμιά αμφιβολία;». Το επιχείρημά του ήταν ότι η ιστορία πρέπει να μας αποτρέψει από το να υπερτιμήσουμε την σταθερότητα στην ευρωπαϊκή ήπειρο.
«Μέχρι της 23 Ιουνίου, φοβάμαι ότι θα υπάρχει ομίχλη στη Μάγχη. Αλλά δεν θα είναι η ευρωπαϊκή ήπειρος απομονωμένη αν φύγει η Μ. Βρετανία από την Ε.Ε και δεν υπάρχει τίποτα το ωραίο στη απομόνωση στην οποία κινδυνεύουμε να βρεθούμε, αν αγνοήσουμε τα διδάγματα τα της ιστορίας».
