Ο Zack O’Malley Greenburg, συγγραφέας του «3 Kings: Diddy, Dr. Dre, Jay-Z», μας θύμισε μια αλλοτινή αναμέτρηση του ζάπλουτου της χιπ χοπ σκηνής και του δαιμόνιου τρόπου που επιστράτευσε τη φήμη του.
Πριν από 15 χρόνια λοιπόν, ο «Economist» φιλοξένησε μια συνέντευξη του Frederic Rouzaud, γενικού διευθυντή της εταιρίας Louis Roederer που βγάζει την Cristal Champagne, την πανάκριβη σαμπάνια που λάτρευαν οι τσάροι και κάθε μεγιστάνας που σεβόταν τον εαυτό του έκτοτε.
Ο δημοσιογράφος τον ρώτησε κάποια στιγμή πώς νιώθει που όλοι αυτοί οι αμερικανοί ράπερ πίνουν τόνους από την Cristal. Και εκείνος απάντησε: «τι να κάνουμε, δεν μπορούμε να απαγορεύσουμε στον κόσμο να την αγοράζει».
Όχι ακριβώς και το πιο κολακευτικό σχόλιο δηλαδή για το νέο και αναπάντεχο είδος του καταναλωτικού του κοινού. Ο γενικός υπολόγιζε μάλλον πως οι ράπερ δεν διαβάζουν τον «Economist», έκανε όμως λάθος.
Το σχόλιό του έφτασε στα αυτιά του Jay-Z, του ανθρώπου που πόζαρε συνεχώς με ένα μπουκάλι Cristal, τραγουδούσε για την Cristal και έφτιαχνε τα βιντεοκλίπ του γύρω από την Cristal.
Κι έτσι αποφάσισε να την μποϋκοτάρει! Την έβγαλε αμέσως από το γνωστότατο νυχτερινό του κέντρο 40/40 Club και, ακόμα χειρότερα, άρχισε να παραινεί το κοινό του να μην τη βάζει στο στόμα του.
Ακόμα και συνέντευξη Τύπου έδωσε τον Νοέμβριο του 2005 στη Νέα Υόρκη για την πρόθεσή του να κηρύξει τον πόλεμο στην Cristal, την παλιά του αγαπημένη. Ο πόλεμος κράτησε πάνω από έναν χρόνο, φανερά τουλάχιστον, καθώς τον Ιούνιο του 2006 ξαναχτύπησε ο ράπερ, επιβεβαιώνοντας πως η μάχη μαινόταν ακόμα.
Αντί να ραπάρει πια για την Cristal, την έκανε εχθρό του. Επένδυσε και λίγο αργότερα εξαγόρασε πλήρως μια γαλλική σαμπάνια, την Armand de Brignac (επίσης γνωστή ως Ace of Spades), την οποία μετέτρεψε στη νέα του αγαπημένη.
Το χρυσό της μπουκάλι έπαιζε πια παντού, σε κάθε βιντεοκλίπ του, σε κάθε του στίχο, μέχρι που έγινε ένα από τα πιο βαριά χαρτιά του επενδυτικού του χαρτοφυλακίου.
