Τη δεκαετία του 1940, ο αρχιτέκτονας, μηχανικός και οραματιστής Μπάκμινστερ Φούλερ αποφάσισε να λύσει το πρόβλημα της ανεπάρκειας των κατοικιών των πόλεων και της στέγασης τους πληθυσμού σχεδιάζοντας το «Dymaxion House».
Επρόκειτο για ένα φθηνό, σε κατασκευή αλλά και τιμή πώλησης σπίτι, κατάλληλο για οποιαδήποτε περιοχή και ειδικό για τοποθεσίες με ισχυρούς ανέμους.
Ο Φούλερ σχεδίασε ένα εξαγώνιο σπίτι επάνω σε ένα στύλο, ο οποίος διατηρούσε στη βάση του χάρη σε πολύ δυνατά καλώδια που είχε στην κορυφή του. Ο στύλος θα διοχέτευε στην οικία ρεύμα, θέρμανση και εξαερισμό. Συν τοις άλλοις, η πρωτοποριακή οικία θα διέθετε μικρές δεξαμενές που θα συγκρατούσαν το νερό της βροχής και θα το χρησιμοποιούσαν για τις ανάγκες του νοικοκυριού. Ακόμα και τα απόβλητα του σπιτιού θα διαχωρίζονταν και θα χρησιμοποιούνταν ως λίπασμα.
Οι εξωτερικές πλευρές της οικίας ήταν θωρακισμένες με διπλά τζάμια τα οποία θα μπορούσαν να καλυφθούν από παραθυρόφυλλα ενώ στο πάνω μέρος είχε τοποθετηθεί ένας χώρος για ψυχαγωγία, ο οποίος προστατευόταν από αλουμινένια οροφή. Γενικά το μέταλλο και το αλουμίνιο, υλικά από τη φύση τους ελαφριά, κυριαρχούσαν στα σχέδια του Φούλερ.
Στον κυρίως χώρο είχαν προβλεφθεί τέσσερα τριγωνικά δωμάτια και ένα σαλόνι ενώ το δάπεδο ήταν από λάστιχο για να περιορίζονται οι θόρυβοι αλλά και τα ατυχήματα των παιδιών.
Σύμφωνα με τον δημιουργό το «Dymaxion House» είχε σχεδιαστεί για να βγει στη μαζική παραγωγή με τιμή πώλησης που δε θα ξεπερνούσε τα 6.500 δολάρια. Τα συναρμολογούμενα μέρη θα κατασκευάζονταν σε εργοστάσιο και θα μεταφέρονταν για να συναρμολογηθούν επιτόπου.
Οι ιδέες που επιχείρησε να εισάγει θεωρήθηκαν πολύ πρωτοποριακές για την εποχή τους και γι αυτό το λόγο δεν προχώρησαν στη μαζική παραγωγή του.
Επιπλέον κανένας δεν ήθελε να κατοικεί σε ίδια σπίτια, πόσω μάλλον όταν αυτά ήταν λιτά, στρογγυλά και στενάχωρα χωρίς τη δυνατότητα ουσιαστικών παρεμβάσεων.
