Στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο τα βρετανικά βομβαρδιστικά αντιμετώπιζαν το σοβαρό πρόβλημα ότι καταρρίπτονταν από τα γερμανικά αντιαεροπορικά.
Έτσι φώναξαν έναν ειδικό στη θωράκιση των αεροσκαφών και του είπαν να τους υποδείξει σε ποια σημεία πρέπει να θωρακίσουν την κοιλιά των αεροσκαφών τους ώστε να μην καταρρίπτονται. Δυστυχώς αυτό δεν μπορούσε να γίνει σε όλη την επιφάνεια της κοιλιάς γιατί το πρόσθετο βάρος θα ήταν απαγορευτικό για την πτήση.
Ο ειδικός λοιπόν ζήτησε να δει όλα τα αεροσκάφη που παρόλο που είχαν χτυπηθεί από τους Γερμανούς, κατάφεραν να επιστρέψουν στη βάση τους. Τα υπόλοιπα αεροσκάφη είχαν πέσει σε γερμανικό έδαφος και ήταν αδύνατον να εξετασθούν.
Έβγαλε φωτογραφίες τις κοιλιές τους και τις εξέτασε προσεκτικά. Διαπίστωσε πως οι σφαίρες που είχαν δεχτεί ήταν τυχαία και ισομερώς κατανεμημένες σε όλη την επιφάνεια της κοιλιάς και των φτερών των βομβαρδιστικών.
Παρόλα αυτά όμως κατάφερε να υποδείξει τα ακριβή σημεία στα οποία έπρεπε να προστεθεί θωράκιση.
Τι πρότεινε;
Λύση
Ο ειδικός συνέκρινε τις φωτογραφίες των αεροσκαφών και βρήκε σε ποια σημεία της κοιλιάς τους δεν είχε χτυπηθεί κανένα από αυτά. Από αυτό συμπέρανε πως όσα είχαν τυχαία χτυπηθεί σε εκείνα τα σημεία, δεν γύρισαν ποτέ πίσω και άρα τα σημεία αυτά ήταν τα πιο ευάλωτα στην κατασκευή του αεροσκάφους. Έτσι πρότεινε να θωρακιστούν ακριβώς αυτά.
Πηγή: pantsik.awardspace.com
