Άλλοι είναι φροντισμένοι και περιποιημένοι, σαν έτοιμοι να ακολουθήσουν τις διαθέσεις του ανέμου. Άλλοι στέκουν αγέρωχοι αν και πληγωμένοι από τον χρόνο, τη νομοτελειακή φθορά αλλά και την έκθεση σε όλη τη γκάμα των καιρικών φαινομένων.
Σε κάθε περίπτωση, οι ανεμόμυλοι είναι κάτι σαν σήμα κατατεθέν του κυκλαδίτικου ορίζοντα, καλαίσθητες και νοσταλγικές παραπομπές στην παράδοση και τον νησιώτικο πολιτισμό. Σαν πάνινα αστέρια στις κορυφογραμμές, με γερά, λίθινα θεμέλια, ρίζες που γυρνούν τον χρόνο πίσω και φτάνουν βαθιά στην ιστορία του τόπου μας.
Αξιοποιώντας τους γενναιόδωρους ανέμους του Αιγαίου- αλλά όχι μόνο- οι ανεμόμυλοι λειτούργησαν για χρόνια, άοκνα, παρέχοντας, σε συνδυασμό με τον ανθρώπινο μόχθο, το πολυπόθητο αλεύρι και στη συνέχεια το πολύτιμο ψωμί.
Και είναι τόσο μεγάλη και τόσο δυνατή στο συλλογικό ασυνείδητο η εικόνα τους, που μπορεί κανείς να αναγνωρίσει έναν τόπο και μόνο από τη φωτογραφία των ανεμόμυλών του. Από τους «διάσημους» και πολυφωτογραφημένους ανεμόμυλους της Μυκόνου και της Σαντορίνης μέχρι άλλους, λιγότερο γνωστούς αλλά εξίσου όμορφους κι ενδιαφέροντες, οι παρακάτω είναι μερικοί από τους ανεμόμυλους που εξακολουθούν να κοσμούν τα νησιά μας.
