Βρίσκεται μία ανάσα από την Αθήνα και αποτελεί τον ιδανικό προορισμό για σύντομες εξορμήσεις. Ειδικά, αυτό το τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας. Και αν οι στίχοι του ομώνυμου τραγουδιού του Μανώλη Λιδάκη λένε «Χάνομαι χωρίς ελπίδα μέρα νύχτα στη Χαλκίδα, στο δικό σου το περίπου και στα ρεύματα του Ευρίπου», να είστε σίγουροι πως όποιος βρεθεί στην πρωτεύουσα της Εύβοιας δεν θα χαθεί χωρίς ελπίδα.
Αλλά σίγουρα θα βρεθεί μπροστά στη μοναδικότητα αυτής της πόλης με τα δύο πρόσωπα, την οποία «σφραγίζει» ο Εύριπος με τα τρελά νερά του. Άλλωστε, όταν φτάνει ο επισκέπτης στην Χαλκίδα από την καινούρια γέφυρα, βρίσκεται αντιμέτωπος με την εικόνα της να χωρίζεται στα δύο, η μισή να πατά στη Στερεά Ελλάδα και η άλλη μισή στην Εύβοια. Και η μια της όψη στα μικρά λιμανάκια και τα σοκάκια για τα οποία έγραφε ο Σκαρίμπας και η άλλη στα πολύχρωμα φώτα και τη νυχτερινή ζωή με φόντο τη θάλασσα.
Η βόλτα στον παραλιακό δρόμο ανταμείβει τον επισκέπτη, ενώ από τα αξιοθέατα που αξίζει να δεις από κοντά είναι το επιβλητικό Δημαρχείο και το περίφημο Κόκκινο Σπίτι της οικογένειας Μάλλιου. Και δεν πρέπει να παραληφθεί μία επίσκεψη στο κάστρο της Κανήθου, στον Καράμπαμπα, που βρίσκεται σε στρατηγική θέση για να εποπτεύει τον πορθμό.
