Αναμφίβολα, το σήμα κατατεθέν της Κόνιτσας είναι το ιστορικό και πανέμορφο γεφύρι της. Είναι το δεύτερο μεγαλύτερο μονότοξο γεφύρι στην Ήπειρο και μοιάζει σα να έχει ξεπηδήσει από ένα παραμύθι. Μόλις φτάσεις σε αυτό, θαρρείς πως η μία άκρη με την άλλη ενώνουν την πραγματικότητα με το μαγικό κόσμο και όπως η μαγική φασολιά θα σε οδηγήσει και αυτό σε ένα μαγευτικό μέρος.
Άλλωστε, στην αίσθηση ετούτη σε οδηγεί το εκπληκτικής ομορφιάς τοπίο που το περιβάλλει. Ειδικά, το φθινόπωρο, που τα χρώματα της φύσης βρίσκονται σε τρελά κέφια.
Το γεφύρι της Κόνιτσας βρίσκεται στη νοτιοδυτική άκρη της πόλης, ακριβώς στην είσοδο της χαράδρας του Αώου. Πρόκειται για ένα μονότοξο λιθόκτιστο γεφύρι που διακρίνεται για το τεράστιο τόξο του, ενώ θεωρείται το υψηλότερο μονότοξο των Βαλκανίων. Συγκεκριμένα, το άνοιγμα του τόξου υπολογίζεται στα 35,60 μ. ενώ το ύψος του φθάνει τα 19,25 μ.
Το γεφύρι χτίστηκε το 1870-1871 από συνεργείο 50 μαστόρων με επικεφαλής τον Πυρσογιαννίτη πρωτομάστορα Ζιώγα Φρόντζο, έναν αγράμματο λαϊκό τεχνίτη. Η κατασκευή του έγινε με δωρεές των κατοίκων της πόλης και κυρίως του Γιαννιώτη, Ιωάννη Λούλη, ο οποίος διέθεσε περίπου τα μισά από τα 120.000 γρόσια που κόστισε η κατασκευή του. Ένα ποσό τεράστιο για τα οικονομικά δεδομένα της περιοχής.
