Η Ελλάδα έχει πάρα πολλά χωριά, μικρά ή μεγάλα, ορεινά ή παραθαλάσσια. Δημοφιλή ή λιγότερο γνωστά. Χωριά πιο σύγχρονα ή γραφικά, που επιμένουν να διατηρούν τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα, στο πέρασμα των χρόνων.
Χωριά με όνομα «βαρύ» ή και παράξενο, που όμως κουβαλά πίσω του μια άγνωστη ιστορία. Αλήθεια, έχετε αναρωτηθεί ποτέ για κάποια χωριά από πού έχουν πάρει το παράξενο όνομά τους; Παρακάτω, σας έχουμε τις άγνωστες ιστορίες για τρία χωριά με παράξενο όνομα.
Μαργαρίτες
Με όνομα που παραπέμπει σε ολάνθιστους τόπους, οι Μαργαρίτες, στην Κρήτη, ανταποκρίνονται πλήρως στις προσδοκίες που δημιουργούν στο άκουσμα μόνο του ονόματός τους. Το όμορφο χωριό του Ρεθύμνου κερδίζει αμέσως τους επισκέπτες, με τις γραφικές και υπέροχες εικόνες που το χαρακτηρίζουν.
Γνωστό και ως το χωριό των πιθαράδων, η αγγειοπλαστική παράδοση και δημιουργία των κατοίκων του είναι εμφανής σε κάθε γωνιά του. Στις Μαργαρίτες, ο επισκέπτης περπατά σε δρομάκια με μεγάλες πήλινες γλάστρες -τις περίφημες μαργαριτσανές στάμνες- έξω από κάθε σπίτι, κεραμικά κρεμασμένα στους τοίχους, πιθάρια που κοσμούν τους ανθοστολισμένους κήπους.
Το όνομα των Μαργαριτών φέρει πίσω του διάφορες θεωρίες για την προέλευση του και όχι δεν έχουν να κάνουν με το αγαπημένο λουλούδι. Η θεωρία που έχει επικρατήσει, θέλει το όνομα του χωριού να προέρχεται από τη λέξη «μαγαρικά», με το γράμμα «ρ» να προστίθεται στη συνέχεια. Η σημασία της λέξης αυτής στα βυζαντινά χρόνια ήταν συνώνυμη με τον όρο «πήλινα».
Αρναία, Χαλκιδική
Η Αρναία χτισμένη αμφιθεατρικά στους πρόποδες του όρους Χολομώντα, περιβάλλεται από ένα καταπράσινο τοπίο γεμάτο με πλούσια δάση και τρεχούμενα νερά, που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.
Στην ουσία, η Αρναία αποτελεί έναν «παραδοσιακό οικισμό» και «ιστορικό τόπο» –χαρακτηρίστηκε έτσι από το Υπουργείο Πολιτισμού το 1987– που ξεχωρίζει για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική των κτιρίων της, τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα- έργα τέχνης.
Και ενώ οι περισσότεροι, ίσως, να συνδυάζουν την ονομασία της περιοχής με τη λέξη αρνί, αυτή, όμως, στην πραγματικότητα, οφείλεται στην ένωση των λέξεων Αρνών και Αυγαίας (-Αρν από το Αρναί και -αία από το Αυγαία), καθώς κοντά στο σημερινό χωριό ήταν πιθανότατα χτισμένες οι δύο αρχαίες πόλεις των Αρνών και της Αυγαίας.
Πινακάτες – Πήλιο
Στη σκιά των γειτονικών και δημοφιλέστερων Μηλιών και Βυζίτσας, οι Πινακάτες μέχρι το 2000, όταν ανοίχθηκε ο δρόμος για την Βυζίτσα, ήταν προσβάσιμες μόνο μέσω του Αγίου Γεωργίου Νηλειάς, γι’ αυτό και παρέμειναν άγνωστες στο ευρύ κοινό.
Το όνομα τους οφείλεται στους πρώτους κατοίκους των Πινακάτων, οι οποίοι ονομάζονταν «πινακάς», δηλαδή κατασκευαστής ξύλινων ή πήλινων πιάτων, τα οποία στην τοπική διάλεκτο αποκαλούνταν «πινάκια». Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία, οι ρίζες του χωριού φαίνεται να κρατούν από πολύ παλιά, καθώς αναφέρεται ήδη από το 1791 στη «Γεωγραφία Νεωτερική περί της Ελλάδας» ως οικισμός με περίπου 100 σπίτια.
