Είναι πολλοί εκεί έξω που έχουν επιλέξει να υποστηρίζουν κάποιο μεγάλο ποδοσφαιρικό σωματείο του εξωτερικού, καθώς τα ελληνικά ποδοσφαιρικά δρώμενα τους έχουν απογοητεύσει. Πολλά club οπαδών μεγάλων συλλόγων υπάρχουν και στην Ελλάδα, με τα μέλη τους να τις ακολουθούν και εκτός συνόρων. Η Αγγλία και οι μεγάλες ομάδες της Πρέμιερ έχουν απήχηση και στη χώρα μας. Όλοι ξέρουμε κάποιον ή κάποια που υποστηρίζει σθεναρά τη Λίβερπουλ, τη Γιουνάιτεντ, την Άρσεναλ. Ότι θα υπήρχε ωστόσο Έλληνας οπαδός της Stoke, ήταν κάτι που δεν περιμέναμε…
Ο Ιορδάνης Ξανθόπουλος από της Σέρρες αγαπάει τους «Πότερς» και μάλιστα δεν έχει διστάσει να επικοινωνήσει και με τη διοίκηση του συλλόγου για να τους μεταφέρει τη δυσφορία του για την επιμονή τους στο πρόσωπο του τωρινού προπονητή Μαρκ Χιουζ αλλά και τη γενικότερη πορεία της ομάδας.
Ο κ. Ξανθόπουλος μοιράστηκε μαζί μας πτυχές από την παράξενη αγάπη του για τη Stoke αλλά και την επιστολή του προς τη διοίκηση.
-Το να υπάρχει Έλληνας οπαδός της Stoke είναι από μόνη της μία παράξενη επιλογή. Εσείς ωστόσο δείξατε την αγάπη σας για το σύλλογο στέλνοντας μία επιστολή στην οποία δηλώνατε την σκέψεις σας.
«Η σύνταξη και η αποστολή της επιστολής, που έστειλα περί τα τέλη Σεπτεμβρίου 2017 δεν έγινε από καμιά υπερβολική και περίεργη αγάπη που τρέφω για τον σεβαστό προπονητή Τόνι Πιούλις. Παρακολουθούσα στο Facebook τη σελίδα «Stoke City Sentinel», η οποία έχει χιλιάδες φίλους σε όλο τον κόσμο και διέκρινα ότι υπάρχουν αρκετοί οπαδοί της ομάδας που επικρίνουν τον Χιουζ για το κάκιστο φετινό του ξεκίνημα και για το ότι δεν κατάφερε να φέρει (ως αλλαγή) στην ομάδα αυτό που ο ίδιος οραματιζόταν. Δηλαδή, το «στρωτό» και «τάκα-τάκα» ποδόσφαιρο αλά Μπαρτσελόνα.
Κάπου εκεί συνέλαβα την ιδέα να συντάξω μια επιστολή προς το Γραφείο Επικοινωνίας της Stoke City. Οπότε τους έστειλα ηλεκτρονικά την επιστολή.
-To περιέχομενο της επιστολής;
«Στα παράπονα που έχουμε, που όντως υπάρχουν από πολλούς φίλους της ομάδας ανά τον κόσμο, εγώ προσέθεσα ακόμη 3 παραμέτρους.
Αρχικά ότι πλέον στην ομάδα αγωνίζονται αρκετοί ξένοι – μισθόφόροι – και αυτό επέδρασε αρνητικά στην ταυτότητα και στο συμπαγές της ομάδας.
Σε δεύτερο επίπεδο εφόσον ο Χιουζ ήθελε να παίξει την μπάλα κάτω στο στυλ του παιχνιδιού του, τότε ήταν μέγα λάθος που επέτρεψε τη μεταγραφή του Αρναούτοβιτς στη Γουέστ Χαμ και του Ενζόνζι στη Σεβίλλη και τέλος θύμιζα ότι επί εποχής Πιούλις η Stoke City και την άνοδο στην Premier League πέτυχε, και στο Europa League έπαιξε, και ρεκόρ πόντων και θέσης στον πίνακα πέτυχε (9η θέση και 54 πόντοι συγκομιδή) και ότι παρά την μέτρια ποιότητα στο παιχνίδι της έπαιρνε αποτελέσματα και ήταν πιο σκληροτράχηλη (ιδίως στις στημένες φάσεις και στις σέντρες)».
-Οι ίδιοι οι ιθύνοντες της ομάδας πώς αντέδρασαν;
«Υπήρξε απάντηση στην επιστολή μου και μάλιστα μέσα σε λίγες ώρες. Ασφαλώς, εντυπωσιάστηκαν που έμαθαν ότι υπάρχει οπαδός της ομάδας από την Ελλάδα. Tην γενέτειρά μου τις Σέρρες δεν την γνώριζαν και επίσης εντυπωσιάστηκαν που επέλεξα και αγόρασα την μπλούζα του Ιρλανδού Stephen Ireland και όχι κάποια άλλη, υπό την έννοια ότι αυτός ο παίκτης έχει λίγο χρόνο συμμετοχής».
-Έχετε παρακολουθήσει ποτέ τη βρετανική αγάπη σας από κοντά;
Έχω πάει μία και μόνη φορά στην Αγγλία και επίσης μία ήταν και η φορά που παρακολούθησα την ομάδα, και μάλιστα εκτός έδρας. Ένας φίλος μου Σερραίος έκανε τότε Μεταπτυχιακό στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ και είχε βρει και για εμένα ένα εισιτήριο για το ματς της σεζόν 2008-2009 κόντρα στους «Ρεντς». Η ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική. Περίπου 6.500 φίλοι της Stoke είχαν ταξιδέψει τότε στην πόλη του Λίβερπουλ από το Stoke-on-Trent. Το ματς τελείωσε 0-0.
-Πώς προέκυψε το πάθος για τη stoke City;
«Όλα ξεκίνησαν το 2008, τότε είχα συνδρομητικό κανάλι στο σπίτι μου και παρακολουθούσα φανατικά σχεδόν όλα τα ματς της Premier League. Διέκρινα λοιπόν ότι η ομάδα που εδρεύει στην πόλη του Stoke-On-Trent έχει ένα ιδιαίτερο στυλ ποδοσφαίρου. Απίστευτο πάθος, πολλές σέντρες, μάχες και σκληράδα στα τάκλιν και στις προσωπικές μονομαχίες. Γκολ κατά το πλείστον με το κεφάλι, όχι ιδιαίτερες τεχνικές περγαμηνές και οι περισσότεροι παίκτες του ρόστερ Βρετανοί. Άγγλοι, Ουαλοί, Βορειοϊρλανδοί, Ιρλανδοί και Σκωτσέζοι. Βγάζουν φανατισμό και τα δίνουν όλα στο 90λεπτο».
-Παρακολουθείτε το ελληνικό πρωτάθλημα; Εκτός από τους «Πότερς» έχετε κάποια οπαδική προτίμηση από τα καθ’ ημάς;
«Στις Σέρρες όλοι γνωρίζουν το πάθος μου. Κάθε τόσο με βλέπουν στα στέκια της πόλης να φοράω την κίτρινη μπλούζα του Ιρλανδού Stephen Ireland και γενικώς είναι μια υπέρτατη αγάπη που δεν την κρύβω. Τουνατίον, την διαφημίζω αρκετά.
Δυστυχώς, δεν έχω σχέσεις με άλλους οπαδούς άλλων ομάδων από την Αγγλία και νομίζω ότι δεν έχω να πω και τίποτα με ένα Έλληνα οπαδό της Τσέλσι για παράδειγμα που (έχει 11 ξένους παίκτες και κανέναν Βρετανό).
Στις Σέρρες η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων υποστηρίζουν τον ΠΑΟΚ. Σε ό,τι με αφορά, τα δικά μου συναισθήματα σε ελληνικό επίπεδο ανήκουν στον Ηρακλή. Μολονότι ο πατέρας μου είναι 40 χρόνια ΠΑΟΚτσής, παλιότερα μού έβαζε σε βιντεοκασσέτα να παρακολουθώ τον αξεπέραστο Χατζηπαναγή. Αυτός ήταν και η αιτία που απέκτησα αισθήματα για τον γηραιό».
