Πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στη σχέση Τοχίρ-Ιντερ θα το μάθουμε στην πορεία. Προς το παρόν ξέρουμε ότι λείπει πολύ, ήδη, ο Μάσιμο Μοράτι… Οταν ο ιστορικός πρόεδρος των «νερατζούρι» ανακοίνωνε την πώληση των μετοχών στον Ινδονήσιο, οι οπαδοί της Ιντερ περίμεναν ότι θα ξεχνούσαν την πίκρα τους για το τέλος των Μοράτι, με τις μεταγραφές που θα έκανε το νέο αφεντικό.
Η σκέψη τους δεν ήταν παράλογη, παρά τα πολύ άσχημα οικονομικά του συλλόγου. Είναι κανόνας, έστω άγραφος, όταν μπαίνει σε μια ομάδα νέο αφεντικό, ειδικά όταν μιλάμε για μια ομάδα αυτού του επιπέδου, να ρίχνει στην αρχή πολλά λεφτά για να δώσει όραμα. Ο Τοχίρ όχι απλά δε δίνει όραμα αλλά κάνει τους οπαδούς της Ιντερ να νοσταλγούν ήδη τον Μοράτι…
Η ανταλλαγή του Γκουαρίν με τον Βούτσινιτς ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι των τιφόζι, που ήθελαν κάπου να ξεσπάσουν μετά τα συνχή άσχημα αποτελέσματα. Για να μην αδικούμε τον Ινδονήσιο, λάθη η Ιντερ σε ανταλλαγές παικτών έκανε και με τον Μοράτι. Είτε με τη Μίλαν (ανταλλαγή Ζέεντορφ και Πίρλο με… Κόκο και ψίχουλα) είτε με τη Γιουβέντους (έδωσε Καναβάρο για κάποιον Καρίνι).
Ηταν, όμως, λάθη που στο πέρασμα του χρόνου τα συγχωρούσαν γιατί ήξεραν ότι ο Μοράτι δεν τα έκανε για να γλιτώσει λεφτά. Αυτά έμπαιναν πάντα σε δεύτερη και τρίτη μοίρα όταν είχε να κάνει με την Ιντερ. Το πρώην αφεντικό, όμως, ήταν οπαδός. Αρρωστος οπαδός. Και ως τέτοιος, θα κάνει και λάθη αλλά ακόμη και αυτά θα προέρχονται από υπερβολική αγάπη ή ζήλο.
Οχι από υπερβολική προσπάθεια, από την αρχή κιόλας της νέας σχέσης, για να γλιτώσει χρήματα και να ισοσκελίσει ισολογισμούς… Η μπάλα είναι χρήμα και δόξα για τους επιχειρηματίες που ασχολούνται με αυτή, αλλά πάνω από όλα είναι τρέλα. Καψούρα. Αγάπη. Πάθος. Τι από όλα αυτά δείχνει αυτή τη στιγμή ο Τοχίρ;
Πηγή: tifosi.gr