Ο Νίκος Γιαννόπουλος είναι το πρόσωπο των ημερών. Είναι ο άνθρωπος που προλόγισε το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα με τίτλο «Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη» και είναι εκείνος που στοχοποίησε η Νέα Δημοκρατία με ανακοινώσεις της ότι ανήκει στο ΣΥΡΙΖΑ.
Μάλιστα, η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ, Άννα Ασημακοπούλου, υποστηρίζει με ανακοινώσεις της ότι ο Αλέξης Τσίπρας ψεύδεται και δεν διαγράφει από τη λίστα της Κουμουνδούρου το Νίκο Γιαννόπουλο.
Ο άνθρωπος που προλόγισε το βιβλίο του «Αντώνη» της «17Ν» μιλά στο newsbeast.gr για την πολιτική θύελλα που έχει ξεσπάσει αλλά και γιατί αποφάσισε να προλογίσει το συγκεκριμένο βιβλίο.
Ακολουθεί η συνέντευξή του στο newsbeast.gr
– Προλογίσατε το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα και αμέσως προκλήθηκε σάλος με τη Νέα Δημοκρατία να βγάζει ανακοινώσεις ότι είστε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Ποια είναι η τοποθέτησή σας;
«Καταρχάς, σε ό,τι αφορά το θόρυβο που έγινε και τις συνεχείς ανακοινώσεις της Νέας Δημοκρατίας, δήλωσα και δηλώνω ότι ουδέποτε υπήρξα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι μια δήλωση που έχω ξανακάνει και στις αρχές του 2011 τότε με την απεργία πείνας των 300 μεταναστών. Την έχω ξανακάνει και το 2007. Πιστεύω ότι γνωρίζουν ότι δεν είμαι στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά είμαι μέλος του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. Από κει και πέρα, νομίζω, θέλουν να συντηρούν ένα κλίμα τρομοϋστερίας, εμφυλιοπολεμικό για πολιτικές σκοπιμότητες. Αυτό είναι τόσο φτωχό και τόσο φθηνό. Από κει και πέρα, εγώ με την ιδιότητά μου ως μέλος του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, επί δεκαετίες συμμετέχω ενεργά σε όλα τα κινήματα αλληλεγγύης. Και με αυτή την έννοια, από την πρώτη στιγμή το καλοκαίρι του 2002 με τις πρώτες συλλήψεις για τη 17 Νοέμβρη, μαζί με την οργάνωσή μου, καταγγείλαμε τότε τα βασανιστήρια, τις παραβιάσεις του Συντάγματος, τις ειδικές συνθήκες, τις ειδικές δίκες, τις ειδικές καταδίκες. Έτσι, ήμουν και στη δίκη της 17Ν μάρτυρας υπεράσπισης του Δημήτρη Κουφοντίνα, υποστηρίζοντας την πάγια άποψή μας ότι η 17Ν, ανεξάρτητα από τις διαφωνίες μας για τη δράση της, ήταν μια οργάνωση της επαναστατικής Αριστεράς και κρατούνταν ως μέλη της πολιτικοί κρατούμενοι. Τότε είχε γίνει τρομερός θόρυβος».
– Με τις δηλώσεις αυτές, όμως, ο θόρυβος δε θεωρείτε ότι συνεχίζεται;
«Κοιτάξτε, δε στοχεύω σε κάποιου είδους πολιτική καριέρα που να φοβάμαι ότι αυτά που λέω, είναι αντιδημοφιλή. Αυτά που λέω, τα πιστεύω. Τα πιστεύω από όταν εντάχθηκα στο κοινωνικό κίνημα και θα συνεχίσω όσο μπορώ, να τα λέω».
– Όταν αποφασίσατε να προλογίσετε το βιβλίο του Δημήτρη Κουφοντίνα, δε σκεφτήκατε ότι θα δημιουργηθεί ξανά ο ντόρος;
«Βεβαίως, το σκέφτηκα. Αλλά δεν επιδιώκω το ντόρο γενικά. Κατά τη γνώμη μου όμως, η επιλογή του Δημήτρη Κουφοντίνα να γράψει ένα ειλικρινές νοηματικό βιβλίο, το οποίο έχει και κάποια αξία ιστορικού ντοκουμέντου με την έννοια ότι αναφέρεται σε στοιχεία της ανάπτυξης του κινήματος στη μεταπολίτευση, τα οποία δεν έχουν δημοσιευθεί και δεν αφορούν μόνο το ένοπλο κομμάτι αλλά και γενικότερα τις διεργασίες του ακηδεμόνευτου μαχητικού κοινωνικού κινήματος. Η επιλογή του να μιλήσει ειλικρινά για τη 17Ν, και με στοιχεία αυτοκριτικής αν θέλετε, μου φάνηκε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Όσον αφορά στο τεχνικό κομμάτι, δηλαδή την επιμέλεια που έκανα στο βιβλίο αλλά και την πολιτική επιλογή του προλόγου, την έκανα με πλήρη γνώση ότι θα δημιουργηθεί ένας θόρυβος. Τι να κάνουμε, όμως; Να μη μιλάμε ή να πούμε ναι, έχετε δίκιο; Αυτή η νομιμότητα που διαρκώς αφυδατώνεται υπέρ της αστυνομίας της βαρβαρότητας είναι ο μόνος κανόνας και όλοι οι υπόλοιποι να είμαστε σιωπηλοί; Δε γίνεται».
– Η Νέα Δημοκρατία έριξε πάλι το «μπαλάκι» στο ΣΥΡΙΖΑ για το τι τελικά πιστεύουν για τη 17Ν. Δηλαδή, ρωτούν να μάθουν αν πιστεύουν στην Κουμουνδούρου ότι είναι τρομοκρατική οργάνωση ή πρόκειται περί πολιτικών κρατουμένων. Ποια είναι η δική σας απάντηση;
«Η άποψή μου είναι ότι ο όρος τρομοκρατία είναι ένας όρος καθεστωτικός. Η 17 Νοέμβρη ήταν ένοπλη οργάνωση. Τρομοκρατία είναι οι βομβαρδισμοί, τρομοκρατία είναι τα εργατικά ατυχήματα και οι δολοφονίες. Ο όρος τρομοκρατία εισήλθε στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης και χρησιμοποιήθηκε επιλεκτικά και κατά αγωνιστών της αντιδικτατορικής αντίστασης. Εγώ λοιπόν συνεχίζω να υποστηρίζω ότι η ένοπλη μειοψηφική βία είναι μία τάση μέσα στο ευρύτερο κίνημα. Και θεωρώ ότι οι κρατούμενοι για τέτοιες πράξεις είναι πολιτικοί κρατούμενοι. Δεν πιστεύω ότι πολιτικοί κρατούμενοι είναι μόνο όσοι άδικα κατηγορούνται. Πιστεύω, πολιτικοί κρατούμενοι είναι και αυτοί που διώκονται επειδή επέλεξαν ενάντια στο καθεστώς μια ορισμένη μορφή αγώνα. Δεν είναι μόνο το ένοπλο, έχουμε και τον κουκουλονόμο. Διαδηλωτές πηγαίνουν με κακουργηματικού χαρακτήρα αδικήματα, επειδή τους κατηγορούν ότι πέταξαν μια πέτρα. Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Εμείς έχουμε τις απόψεις μας και αυτές τις απόψεις θα συνεχίσουμε να τις υποστηρίζουμε».
– Και το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία στοχοποιεί τον ΣΥΡΙΖΑ;
«Η κυβέρνηση και τα διάφορα επιτελεία δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στον πληθυσμό. Ό,τι υπήρχε από το Κράτος Πρόνοιας στην Ελλάδα, έχει διαλυθεί. Ολόκληρες ζώνες του πληθυσμού, ζουν στην εξαθλίωση. Το μόνο που μπορούν να προσφέρουν, είναι “νόμο και τάξη”. Σε αυτή την κατεύθυνση δημιουργείται ένα κλίμα εμφυλιοπολεμικό, ο ΣΥΡΙΖΑ συνοδοιπόρος της τρομοκρατίας και διάφορα φαιδρά. Αυτό γίνεται σκοπίμως γιατί δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Από κει και πέρα, δεν είμαι εγώ αυτός που θα απολογηθεί για τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί εγώ έχω ξεκαθαρίσει ότι δεν είμαι στον ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ είμαι στο Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα. Συμμετέχω στο κίνημα αντίστασης, σε όλη αυτή τη βαρβαρότητα της εποχής μας και μέσα σε αυτό το πλαίσιο έχω γράψει και τον πρόλογο».
– Ποιο είναι, πιστεύετε, το μήνυμα που στέλνει ο Δημήτρης Κουφοντίνας μέσα από το βιβλίο του;
«Εγώ δε μπορώ να μιλήσω εκ μέρους του Δημήτρη Κουφοντίνα. Η άποψή μου είναι ότι το βιβλίο στέλνει ένα διπλό μήνυμα: από τη μία ότι ο αγώνας ενάντια στο καθεστώς είναι δίκαιος, πρέπει να είναι πολύμορφος, ένα μήνυμα δηλαδή αντίστασης όχι κατ’ ανάγκη ένοπλης αλλά ειρηνικής, μαζικής, κοινωνικής. Ένα μήνυμα αντίστασης είναι όλο το βιβλίο. Παράλληλα και παρά το γεγονός ότι το γράφει ένας άνθρωπος που είναι 12 χρόνια μέσα στη φυλακή, είναι ένα μήνυμα αισιοδοξίας που φαίνεται ιδιαίτερα στον επίλογό του, όπου λέει ότι ακόμη και σήμερα που τα πράγματα είναι ζοφερά, υπάρχει ελπίδα. Το βαθύτερο σκοτάδι είναι ακριβώς πριν από το χάραμα».
