Για ζήτημα δημοκρατίας από τον τρόπο που χειρίζεται η κυβέρνηση τα πράγματα έκανε λόγο ο Νίκος Βούτσης αναφέροντας ότι η «τοξικότητά» που, όπως είπε, επιδιώκει η κυβέρνηση με τη «σκανδαλολογία», είναι «μέρος του επιχειρούμενου αποπροσανατολισμού και χειραγώγησης των εξελίξεων».

Πλευρές αυτού του ζητήματος δημοκρατίας, είπε, «είναι το νομοσχέδιο που φέρνει η κυβέρνηση για την επί της ουσίας κατάργηση των διαδηλώσεων, το πλήρες αδιέξοδο στην προανακριτική για τη Novartis και το περίφημο σκάνδαλο της αδιαφανούς διάθεσης των 20 εκατ. ευρώ στα ΜΜΕ».

Ο τέως πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ σε συνέντευξή του στο κανάλι της Βουλής, αποσπάσματα της οποίας αναμεταδίδει το ΑΜΠΕ, υποστήριξε ότι «η σκανδαλολογία, στην οποία έχουν επιδοθεί “κύκλοι” τον τελευταίο μήνα, προφανώς με την επίνευση, την ανοχή και τη στήριξη και της κορυφής της ηγεσίας της ΝΔ, έχει ως μόνο στόχο τον αποπροσανατολισμό από αυτά τα κεντρικά ζητήματα, στα οποία τώρα θα πρέπει κανείς να πάρει θέση». Μιλώντας για επικείμενη αύξηση της ανεργίας και πρόβλημα στην οικονομία τους επόμενους μήνες, σχολίασε ότι η κυβέρνηση «θέλει να χειραγωγήσει κάποιες εξελίξεις, ακόμα και προληπτικά» και γι’ αυτό, όπως είπε, «μέσω κασετών, διαρροών, δικαστικών υποθέσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη, διαμορφώνει δυστυχώς ένα τοξικό κλίμα».

Αναφερθείς στο νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, ο κ. Βούτσης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι «θέλει την κοινωνία σιωπηλή και χειραγωγούμενη». Είπε ότι ήδη υπάρχει το Προεδρικό Διάταγμα του κ. Δένδια από το 2013, που δίνει τη δυνατότητα όταν είναι είκοσι, τριάντα άτομα να τους υποδεικνύει η αστυνομία και να πορεύονται στο περιθώριο του δρόμου ή στο πεζοδρόμιο. «Αυτό υπάρχει και μένει να εφαρμοστεί», τόνισε, για να σημειώσει ότι όμως το νομοσχέδιο «έρχεται προληπτικά για να μη γίνουν αυθεντικές, ελεύθερες διαδηλώσεις που θα προκύψουν σε όλη την Ελλάδα με βάση το κοινωνικό ζήτημα το οποίο ανακύπτει».

Μιλώντας για τον ΣΥΡΙΖΑ τόνισε ότι το μεγάλο ζήτημα είναι «να διαμορφωθεί η μεγάλη ευρύτερη προοδευτική παράταξη με πυρήνα και ραχοκοκαλιά την ριζοσπαστική Αριστερά ως μια φερέγγυα, πειστική και ελπιδοφόρα εναλλακτική πρόταση για τομές συγκεκριμένες που πρέπει να γίνουν σε προγραμματικά ζητήματα, ιδιαίτερα στον νέο κόσμο που βρισκόμαστε μετά τον κορονοϊό». Ερωτηθείς σχετικά, είπε πως ο κ. Αλαβάνος και ο κ. Κωνσταντόπουλος, «ηγέτες οι οποίοι είχαν δώσει το δικό τους αποτύπωμα και σε δύσκολα χρόνια για την Αριστερά, είναι πολιτικοί αντίπαλοι εδώ και 5 χρόνια. Είχαν μια διαφορετική πολιτική άποψη».