Η ομιλία του πρωθυπουργού στη Λάρισα

Παρακάτω ακολουθεί η ομιλία του πρωθυπουργού στη Λάρισα: «Φίλες και φίλοι, πρώτα απ’ όλα, ένα μεγάλο ευχαριστώ γι’ αυτή τη θερμή υποδοχή και στήριξη. Είμαι σήμερα στη Λάρισα, στη Θεσσαλία, στην καρδιά της πατρίδας μας, για να σας καλέσω να προχωρήσουμε όλοι μαζί μπροστά, στην Ελλάδα της ελπίδας. Στην Ελλάδα, που όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες αναζητούν με αγωνία, μακριά από την οικονομική κρίση, μακριά από κάθε είδους κρίση.

Φίλες και φίλοι, η πατρίδα μας κάνει σήμερα μια τεράστια προσπάθεια και χρειάζεται να δουλέψουμε όλοι και μαζί. Η συμμετοχή όλων μας θα φέρει την αλλαγή. Όμως, για πρώτη φορά εδώ και χρόνια, στη χώρα φυσά άνεμος αλλαγής. Γιατί για πρώτη φορά, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ανεξάρτητα από το τι ψήφισε σε οποιαδήποτε προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, αγωνιά και ζητά να πετύχουμε.

Ακόμα και όσοι πικράναμε, ακόμα και όσοι αντιδρούν για χίλιους λόγους, απαιτούν από εμάς να τα καταφέρουμε. Και θα τα καταφέρουμε. Θα τα καταφέρουμε γιατί, πρώτα και κύρια, δεν υπάρχει σήμερα Έλληνας ή Ελληνίδα, που να μην αντιλαμβάνεται ότι πρέπει να αφήσουμε πίσω μας όλες τις νοοτροπίες, πρακτικές, παθογένειες και παθητικές συμπεριφορές, που οδήγησαν την πατρίδα σ’ αυτή την αδιανόητη κρίση, η οποία εκδηλώθηκε με τον πιο σκληρό τρόπο τη χρονιά που μας πέρασε.

Όλοι οι Έλληνες ζητούν από εμάς σήμερα, όσα δεν έγιναν χρόνια ολόκληρα. Και αυτό κάνουμε εδώ και ένα χρόνο – ιστορικές αλλαγές και ανατροπές. Αλλά είναι μόνο η αρχή. Κάνουμε μεγάλες μεταρρυθμίσεις για να αλλάξει η Ελλάδα, για να χτίσουμε μια καλύτερη, δικαιότερη και βιώσιμη οικονομία.

Μια τέτοια μεγάλη μεταρρύθμιση είναι και ο «Καλλικράτης». Για ένα αναπτυξιακό πρότυπο, που θα παράγει πλούτο, ο οποίος θα μοιράζεται δίκαια σε όλους και, κυρίως, θα βασίζεται στις δικές μας και όχι σε «δάνειες» δυνάμεις.

Για ένα κράτος, που θα απελευθερώνει τον πολίτη και δεν θα εμποδίζει το νέο, την εργαζόμενη μητέρα, τους συμπολίτες μας, τα άτομα με αναπηρία, τα άτομα που μένουν σε απομακρυσμένες περιοχές, και θα εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες για όλους.

Αυτή η πορεία, ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολη, εξακολουθεί να είναι δύσκολη, είναι όμως, για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια, πορεία προόδου και όχι οπισθοδρόμησης, πορεία ανόδου και όχι καθόδου. Και οι εκλογές του Νοεμβρίου, αυτές που έρχονται, είναι ένα ακόμα κομβικό σημείο σ’ αυτή την πορεία.

Πρώτον, γιατί υπάρχει ένα ξεκάθαρο αυτοδιοικητικό διακύβευμα – το ακούσατε και από τους προηγούμενους ομιλητές. Είμαι σίγουρος ότι οι πολίτες θα αναδείξουν με την ψήφο τους δημάρχους, περιφερειάρχες, αυτοδιοικητικά στελέχη, που πιστεύουν στον «Καλλικράτη» και είναι ικανά να υπηρετήσουν αυτή τη μεγάλη θεσμική επανάσταση για τον πολίτη και για την ανάπτυξη της χώρας.

Είμαι σίγουρος ότι οι πολίτες θα γυρίσουν την πλάτη τους σε υποψηφίους, που πιστεύουν μόνο στην καρέκλα, στην προσωπική τους ανάδειξη, που βλέπουν το αυτοδιοικητικό αξίωμα ως ένα ακόμα προνόμιο εξουσίας για πελατειακή σπατάλη, και όχι ως υποχρέωση προσφοράς.

Υπάρχει όμως και ένα γενικότερο διακύβευμα, υπάρχουν τα πολιτικά δεδομένα. Στις 7 Νοεμβρίου, οι πολίτες θα δώσουν ξεκάθαρο στίγμα για το πού θέλουν να πάει η χώρα. Μετά την περιπέτεια στην οποία μας έβαλε η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, περάσαμε ένα χρόνο αδιάκοπης προσπάθειας, για να σώσουμε την πατρίδα από την χρεοκοπία, με αποτέλεσμα σήμερα να βρισκόμαστε σε ένα σημείο κομβικό και κρίσιμο.

Και το δίλημμα είναι, αν θα συνεχίσουμε το δρόμο μας, αν θα συνεχίσουμε το δύσκολο έργο που ξεκινήσαμε όλοι μαζί πέρσι, τέτοια εποχή, αν θα συνεχίσουμε να λέμε «ναι» στη σωτηρία της οικονομίας μας, στην εκ βάθρων αναμόρφωση της χώρας μας, αν θα συνεχίσουμε να λέμε «ναι» στην επανάσταση του αυτονόητου, στο κράτος, στην οικονομία, στο ρόλο του πολίτη – ή αν θα πάμε πίσω.

Εγώ δεν μπορώ να ξεχάσω την απαξίωση της Ελλάδας, όταν έκανα τις πρώτες μου συναντήσεις ως Πρωθυπουργός στο εξωτερικό, τη δυσπιστία που υπήρχε για τη χώρα μας. Δεν ξεχνώ ποτέ τον πόνο και την αγανάκτηση που αισθάνθηκα ως Πρωθυπουργός της Ελλάδας, ως Έλληνας πολίτης, γιατί ξέρω, ξέρουμε όλοι, ότι αξίζουμε πολύ καλύτερα.

Με αυτή την πίστη, με αυτή την αυτοπεποίθηση και με τη συνεχή στήριξη του Ελληνικού λαού, αντιμετωπίσαμε κάθε απειλή, κάθε αμφισβήτηση, κάθε υπονόμευση. Θυμηθείτε τους κερδοσκόπους, που ποντάρουν στην ήττα της Ελλάδας, που στοιχηματίζουν δισεκατομμύρια ευρώ ή δολάρια, ελπίζοντας στη χρεοκοπία μας, στη χρεοκοπία της πατρίδας.

Γιατί ζούμε σε ένα σκληρό διεθνές περιβάλλον και σε αγορές που δεν παίζουν, που μπορούν να εκδικούνται σκληρά, που αντιδρούν και παράλογα, αλλά αντιδρούν για να προστατεύσουν τα κέρδη τους.

Ένα διεθνές σύστημα, στο οποίο εμείς, ως ΠΑΣΟΚ, και εγώ ως Πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, δίνουμε και εκεί μάχη, για να αλλάξει. Για να φέρουμε τη διαφάνεια διεθνώς, τον έλεγχο των μεγάλων συμφερόντων, τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Για να χτυπήσουμε τους φορολογικούς παραδείσους, που τραβάνε λεφτά από περιοχές, από περιφέρειες και κράτη, και τα κρύβουν για να μην μπορούν να φορολογηθούν.

Εμείς παλεύουμε για φόρους στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές, το λεγόμενο «Doping touch», που θα μπορούσε να δώσει στην Ευρώπη πάνω από 200 δις το χρόνο για ανάπτυξη, για παιδεία, για την πράσινη στροφή στην οικονομία.

Δίνουμε αυτή τη μάχη. Όμως, η πρώτη μάχη που δίνουμε, είναι μάχη ελληνική, απέναντι σε κάθε είδους απειλές, κερδοσκόπους και απαράδεκτους, πολλές φορές, χαρακτηρισμούς για τον Έλληνα και την Ελληνίδα. Διεκδικήσαμε με ατσάλινα νεύρα το συμφέρον μας.

Τα θετικά δημοσιεύματα και οι δηλώσεις αναγνώρισης της τιτάνιας προσπάθειας της Ελλάδας τους τελευταίους 12 μήνες, αυτά τα πρόσφατα δημοσιεύματα, είναι η πιο αποστομωτική απάντηση στις αθλιότητες όσων προσπαθούν να λένε ότι εμείς, με τον αγώνα μας, διασύρουμε την Ελλάδα.

Μα εμείς, με τον αγώνα μας, σηκώσαμε ξανά περήφανα την ελληνική σημαία. Και αν θέλουν να μάθουν ποιος διέσυρε την Ελλάδα, ας ρωτήσουν κάποιον στο εξωτερικό – αν τους μιλάει κανείς. Και αν θέλουν να μάθουν πώς διασύρθηκε η Ελλάδα, ας ρωτήσουν τον κ. Καραμανλή – αν μιλήσει ποτέ.

Θυμηθείτε τον αγώνα που δώσαμε για να αντιστρέψουμε το κλίμα και να δημιουργήσουμε μια ασπίδα. Μια ασπίδα, που ήταν βεβαίως τα 110 δις ευρώ. Ο μηχανισμός στήριξης.

Αυτή ήταν μια ασπίδα, είναι μια ασπίδα. Κόστισε, αλλά ήταν και είναι ασπίδα. Κερδίσαμε την πρώτη μάχη. Και σε αυτό τον αγώνα, που συνεχίζουμε, καλώ όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, να δώσουμε μαζί τη μάχη.

Γιατί ή συνεχίζουμε μπροστά, για τη σωτηρία και αναμόρφωση της χώρας, ή πάμε πάλι πίσω, στη χρεοκοπία. Ή αποφασίζουμε ότι αυτή η προσπάθεια έχει νόημα για τη ζωή και το μέλλον όλων μας, και κάνουμε όλοι μαζί, όλοι οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, αυτή την προσπάθεια, ό,τι περνά από το χέρι μας για να ολοκληρωθεί και να χτίσουμε μια καλύτερη χώρα, ή την αφήνουμε στη μέση.

Αφήνουμε τις θυσίες μας, τις θυσίες του Ελληνικού λαού, να πάνε χαμένες, και επιστρέφουμε στο καταστροφικό παρελθόν. Εκεί όπου μας άφησε η Νέα Δημοκρατία πριν από ένα χρόνο: βυθισμένους στην παρακμή, στην αναξιοπιστία, δημοσιονομικά αποδεκατισμένους, στο έλεος της τύχης μας, χωρίς ελπίδα να μας εμπιστευτούν – την Ελλάδα, τα ομόλογά μας, τις Τράπεζές μας – χωρίς ελπίδα να φέρουμε επενδύσεις, χωρίς ελπίδα για ανάπτυξη και προοπτική. Αυτό εκπροσωπούν εκείνοι.

Εμείς, ταυτιζόμαστε με την πορεία προς το μέλλον που αξίζει στους Έλληνες. Ο δικός τους δρόμος, είναι αυτός της χρεοκοπίας. Ο δικός μας, είναι ο δρόμος της σωτηρίας.

Φίλες και φίλοι, το δίλημμα είναι, αν η Ελλάδα θα συνεχίσει – ή όχι – την πορεία των μεγάλων αλλαγών και ανατροπών κάθε παθογένειας. Παθογένειας, που μας γυρίζει πίσω στο παρελθόν, στην οικονομία των παρασιτικών, στο κράτος – μήτρα διαφθοράς και γραφειοκρατίας, στο πλιάτσικο των προϋπολογισμών και των χρημάτων του Ελληνικού λαού, στην επιχειρηματικότητα της ευκαιριακής αρπαχτής, σε όλα όσα μας οδήγησαν στην παρακμή που βιώσαμε και μας πλήγωσαν.

Και ήμασταν ένα βήμα πριν από την αδυναμία να πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις και να στηρίξουμε Νοσοκομεία και σχολεία. Αυτό αποφύγαμε, τη χρονιά που πέρασε. Και θα είναι έγκλημα σε βάρος όλων των Ελλήνων, η επιστροφή αυτού του κινδύνου στο μέλλον.

Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή, σε μια κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα, θα περίμενε κανείς η Αξιωματική Αντιπολίτευση να φέρεται υπεύθυνα. Πρώτα απ’ όλα, να γυρίσει η ίδια σελίδα στο δικό της παρελθόν, αναγνωρίζοντας αλήθειες και συμβάλλοντας στο να ξεπεράσουμε την εθνική κρίση, που η δική της πολιτική προκάλεσε.

Όμως, δεν το έκαναν, παρότι το έκαναν ομογάλακτοί τους, αδελφά τους κόμματα, σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, σε άλλες κρίσεις. Κάτι που, αν το έκαναν εδώ, θα έδινε ένα ακόμα ισχυρό και θετικό σήμα για τη χώρα μας διεθνώς.

Και με θλίβει, ειλικρινά, που δεν βρίσκει το θάρρος να το κάνει η σημερινή ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Έκρυψε και κρύβει αλήθειες. Ποντάρει στην αποτυχία των δικών μας προσπαθειών, για δικούς της, μικροκομματικούς λόγους, ξεχνώντας το εθνικό συμφέρον της χώρας. Όπου μπορεί, ρίχνει λάδι στη φωτιά, που η ίδια έβαλε. Παραπαίει, αντιφάσκει, υιοθετεί ακόμη και το ψέμα σε κάθε της βήμα, ενώ είχε την ευκαιρία, μαζί μας, να κάνει μια νέα αρχή.

Ακούστε: από τη μία, μας λέει ότι εμείς γνωρίζαμε πόσο μεγάλο ήταν το έλλειμμα της χώρας. Και από την άλλη, μας λέει ότι εμείς φουσκώσαμε τα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Ένα θέατρο του παραλόγου.

Η αλήθεια; Η αλήθεια είναι ότι, ακόμα και σήμερα, η Eurostat βρίσκει «γαλάζιους» σκελετούς στην ντουλάπα του ελλείμματος. Η αλήθεια είναι ότι, όταν εγώ ρωτούσα δημοσίως τον κ. Καραμανλή για το έλλειμμα, αρνιόταν να μας απαντήσει. Η αλήθεια είναι ότι δύο μέρες προ των εκλογών, έστειλαν ψευδή στοιχεία για τον προϋπολογισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση, λέγοντας ότι το έλλειμμα του 2009 είχε φτάσει μόνο στο 6%, ενώ σήμερα φτάνει κοντά στο 15%.

Η αλήθεια είναι ότι κορόιδεψαν και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και τον Ελληνικό λαό, και μας έβαλαν και δεύτερη φορά σε επιτήρηση.

Μας λένε – ακούστε τι λένε – ότι «μπορούσαμε να αποφύγουμε το Μνημόνιο». Συμφωνώ. Η αλήθεια είναι ότι εάν μας είχαν ακούσει, όταν τους ζητούσαμε να πάμε σε εκλογές, και τις είχαν προκηρύξει τουλάχιστον ένα χρόνο νωρίτερα, τότε θα μπορούσαμε να γλιτώσουμε το Μνημόνιο. Διότι γνωρίζαμε τον κατήφορο, ξέραμε ότι βούλιαζε η Ελλάδα.

Τότε, μια νέα Κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ, θα μπορούσε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, πριν φτάσουμε στο χείλος του γκρεμού.

Μας λένε ότι είναι εναντίον του Μνημονίου, αλλά οι ίδιοι οι σύμβουλοι του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, της Νέας Δημοκρατίας, λένε ότι θα ψήφιζαν για πατριωτικούς λόγους, αν είχε τεθεί θέμα να το ψηφίσει η Βουλή, με 180 ψήφους.

Λένε μια αλήθεια: ότι πάνω από την πατρίδα, βάζουν το μικροκομματικό τους συμφέρον. Εφόσον δηλαδή δεν χρειαζόταν να πάρουν πολιτικό κόστος, δεν ψήφισαν αυτό, που οι ίδιοι ομολογούν ότι ήταν πατριωτικό συμφέρον! Η αλήθεια είναι ότι αποκαλύπτεται η ευκαιριακή τους πολιτική.

Ακούστε: μας λένε ότι έχουν «μαγική» συνταγή, για να μηδενίσουν το έλλειμμα. Τότε, γιατί κ. Σαμαρά δεν τηλεφωνούσατε στον Πρόεδρό σας, τον κ. Καραμανλή, να του πείτε «Πρόεδρε, έχω τη μαγική συνταγή, για να μειώσουμε το έλλειμμα»; Έξι χρόνια, τι περιμένατε κ. Σαμαρά; Και αν είχαν τη μαγική συνταγή, γιατί λιποτάκτησαν, γιατί έγιναν φυγάδες, γιατί απέφυγαν τις ευθύνες τους; Πάλι κοροϊδεύουν τον Ελληνικό λαό.

Η αλήθεια; Η αλήθεια είναι ότι η μόνη μαγική τους συνταγή, ήταν η ελπίδα τους ότι θα έσκαγε η βόμβα που είχαν δημιουργήσει, στα δικά μας τα χέρια. Ότι θα ήμασταν εμείς δακτυλοδεικτούμενοι για τη χρεοκοπία της χώρας. Ευτυχώς για τη χώρα, αποτρέψαμε αυτό το κακό. Με τεράστιο κόπο, με πόνο για τον Ελληνικό λαό, αλλά το αποτρέψαμε.

Μας λένε, «ξέρετε, μπορούσατε να δανειστείτε, χωρίς να αποκαλύψετε το πραγματικό χρέος και το έλλειμμα της χώρας, και αφού πάρετε τα λεφτά, τότε να αποκαλύψετε την αλήθεια». Δηλαδή, τι μας λένε; Να συνεχίσουμε τα κόλπα τους, που μας έφεραν ως εδώ. Να κοροϊδέψουμε -λένε – τους «κουτόφραγκους», που δεν καταλαβαίνουν. Η αλήθεια; Η αλήθεια είναι ότι αυτές είναι «μαγκιές», με κοντά, πολύ κοντά ποδάρια.

Και μετά, ξέρετε τι θα μας έλεγαν; «Ούτε εσάς, σε αυτή την Κυβέρνηση, του ΠΑΣΟΚ, σας εμπιστευόμαστε, γιατί και πάλι μας κοροϊδέψατε. Πώς να σας στηρίξουμε; Πώς να σας δώσουμε μηχανισμό στήριξης; Πώς να σας δανείσουμε λεφτά, όταν και εσείς, αυτή την ύστατη στιγμή, μας κοροϊδέψατε;».

Κάπως έτσι κυβερνούσαν τη χώρα, όμως, κάπως έτσι θέλουν να κυβερνιέται η χώρα. Χωρίς αξιοπιστία, με κόλπα εφήμερα και με πολιτικές εικονικές. Μας πρότειναν, δηλαδή, να διασύρουμε και πάλι την αξιοπιστία της χώρας.

Μας κατηγορούν ότι εμείς διασύρουμε τη χώρα. Μιλάμε για τη διαφθορά και αυτό – λένε – είναι κακό. Ποιο είναι κακό, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας; Ότι ήμασταν στην 46η θέση στην κατάταξη της διαφθοράς από τον Διεθνή Οργανισμό για τη Διαφάνεια και, το 2009, πέσαμε στην 71η θέση, κάτω από χώρες της Αφρικής; Αυτό θέλατε, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, να αποκρύψουμε, όταν αυτό το γεγονός το γνωρίζει όλη η υφήλιος; Θέλετε να μη λέμε τα πράγματα με το όνομά τους; Γιατί;

Κύριοι της Νέας Δημοκρατίας – όχι οι ψηφοφόροι, η ηγεσία, γιατί πιστεύω ότι ακόμα και οι ψηφοφόροι της Νέας Δημοκρατίας, αυτά τα καταδικάζουν – δεν θίγεται ο Έλληνας όταν λέμε αλήθειες. Θίγεται όταν τις κρύβουμε, όταν τον κοροϊδεύουμε, όταν πληρώνει τη διαφθορά, όταν πληρώνει τη σπατάλη. Γι’ αυτά θίγεται.

Θίγεται, όταν πληρώνει την πελατειακή πολιτική. Θίγεται, όταν υπάρχει ατιμωρησία και την πληρώνει ο μικρός και ο αδύναμος. Και με τη διαφθορά, αυτό γινόταν, κύριοι της Νέας Δημοκρατίας. Μήπως γι’ αυτό φύγατε ταχέως από τις Εξεταστικές; Μήπως γι’ αυτό δεν θέλετε φως σε όλα; Μήπως γι’ αυτό αρνείστε να εξετάσουμε τα ψεύτικα στοιχεία που δώσατε στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Έτσι θα πάμε μπροστά;

Μήπως θίγεστε εσείς, η ηγεσία σας, που δεν τολμά; Ή μήπως θίγονται συγκεκριμένα συμφέροντα, που τώρα αντιμετωπίζουμε σθεναρά, με το να αλλάξουμε το φορολογικό σύστημα, για να πληρώνουν και οι πλουσιότεροι, με το να βάλουμε διαφάνεια παντού, για να ξεφύγουμε από τις μίζες και την παρασιτική οικονομία; Αυτά δηλαδή, για τα οποία σήμερα πληρώνει ο Ελληνικός λαός. Γιατί αυτά μας έφεραν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Μήπως δεν ξέρετε, όπως λέει και μια διεθνής μελέτη – δεν χρειάζεται να το πω εγώ – του Brooking’s Institute, ότι αν εμπεδώσουμε τη διαφάνεια στη χώρα μας – έκαναν ολόκληρη μελέτη για την Ελλάδα – τότε θα κερδίσουμε 20 δις το χρόνο; Ούτε Μνημόνια, ούτε προβλήματα για τις συντάξεις. Θα ήμασταν μια χώρα, και θα είμαστε μια χώρα, διότι εμείς χτυπάμε τη διαφθορά και εμπεδώνουμε τη διαφάνεια, όπου πράγματι ο πλούτος πάει εκεί όπου πρέπει.

Ακούω ότι οι εμπρηστές της οικονομίας μας, μας καταγγέλλουν και επειδή εδώ και μήνες είπαμε μια άλλη, μια ακόμα αλήθεια: ότι είμαστε μέσα στις 30 πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Και βέβαια λεφτά υπάρχουν.

Φίλες και φίλοι, είναι αλήθεια ότι τα μέτρα που πήραμε, δεν ήταν στις προεκλογικές, ούτε στις μετεκλογικές μας προθέσεις. Ήταν όμως αναγκαία, για να σώσουμε τη χώρα από σίγουρη χρεοκοπία. Αλλά ναι, λεφτά υπάρχουν.

Υπάρχουν στην περιουσία του Δημοσίου, που εμείς αρχίζουμε να αξιοποιούμε για το δημόσιο συμφέρον, όταν εκείνοι το μόνο που έκαναν ήταν ένα πάρε – δώσε με ιερομόναχους «κτηματομεσίτες». Υπάρχουν στην απίστευτη σπατάλη του Δημοσίου, που εμείς περιορίσαμε ήδη κατά 1 δις ευρώ μόνο φέτος, όταν εκείνοι δεν προλάβαιναν να συστήνουν παχυλά αμειβόμενες Επιτροπές για «ημέτερους».

Υπάρχουν σε κάθε φάρμακο, που εμείς αρχίζουμε να συνταγογραφούμε ηλεκτρονικά, όταν εκείνοι επέτρεψαν το όργιο της σπατάλης και βέβαια της κερδοσκοπίας για τις μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες. Υπάρχουν σε κάθε off shore εταιρεία, που εκείνοι άφησαν στο απυρόβλητο, ενώ εμείς θα φορολογήσουμε.

Υπάρχουν σε κάθε «χλιδάτο» σπίτι, σκάφος και αυτοκίνητο, που κρυβόταν, και δεν μπορούσαν, δεν ήθελαν να επιβάλουν ούτε ένα ευρώ φόρο, ενώ εμείς τα βγάζουμε στην επιφάνεια με διασταυρώσεις, για να τα φορολογήσουμε επιτέλους δίκαια.

Μακάρι να μας είχε δοθεί ο χρόνος, όλα αυτά τα μέτρα που πήραμε, να φέρουν χρήματα στα δημόσια Ταμεία από την πρώτη στιγμή και να μη χρειαζόταν να ζητήσουμε θυσίες από τα συνήθη «υποζύγια», δηλαδή από τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

Μακάρι να είχαμε το χρόνο να εφαρμόσουμε αυτές τις μεγάλες αλλαγές. Αλλά δεν μας δόθηκε ο χρόνος, διότι αυτή ακριβώς ήταν η κατάσταση που παραλάβαμε. Αλλά τώρα, αυτά τα μέτρα αποδεικνύουν ότι και λεφτά υπάρχουν, και θα μας επιτρέψουν να αποκαταστήσουμε όσους πονέσαμε, μεταφέροντας τα βάρη σταδιακά, αλλά και σταθερά, εκεί όπου πραγματικά υπάρχει πλούτος, χτυπώντας τη σπατάλη. Αυτή είναι η σοσιαλιστική μας δέσμευση και αρχή.

Τώρα λοιπόν είναι η ώρα, να αλλάξουμε ριζικά τη χώρα – αυτό το οποίο έχουμε υποσχεθεί προεκλογικά. Να χτυπήσουμε τις ρίζες του κακού. Κι αυτό φοβούνται οι συντηρητικές δυνάμεις της χώρας, που ποντάρουν στην αποτυχία μας.

Ξέρει όμως ο Ελληνικός λαός, ότι η δική μας αποτυχία θα είναι τελικά αποτυχία της πατρίδας, της χώρας. Αυτή είναι η αλήθεια. Εμείς δεν θα αφήσουμε να γίνει αυτό. Το «δεν γίνεται», εμείς το κάνουμε «ναι, γίνεται».

Φίλες και φίλοι, ναι, δεν είμαστε ίδιοι. Και δεν είμαι ούτε Καραμανλής, ούτε Σαμαράς. Εμείς δεν υποσχόμαστε ότι θα μηδενίσουμε το έλλειμμα σε ένα χρόνο ως δια μαγείας, κοροϊδεύοντας και πουλώντας ψεύτικες ελπίδες στο λαό, περιφρονώντας τη μνήμη του για το ποιος οδήγησε τα πράγματα ως εδώ, υποτιμώντας τη νοημοσύνη του.

Δεν μας ενδιαφέρουν οι κομματικές αντιπαραθέσεις. Μας ενδιαφέρει η αντιπαράθεση με το κακό μας παρελθόν και τις νοοτροπίες που μας οδήγησαν εδώ. Αγωνιζόμαστε σκληρά και κάθε μέρα, για να επανακάμψει η χώρα. Υποσχόμαστε συνεχή αγώνα, για να μηδενίσουμε την αδικία, τις πρακτικές και τις αντιλήψεις που μας πλήγωσαν όλους.

Να διασφαλίσουμε επιτέλους στο λαό ευημερία, χωρίς «δάνειες» δυνάμεις, δεκανίκια και εξαρτήσεις. Να δημιουργήσουμε μια άλλη πατρίδα, καλύτερη και για εμάς, και για τις μελλοντικές γενιές. Να μην ξαναζήσουμε αυτό που ζήσαμε τον τελευταίο χρόνο.

Ήδη, πετύχαμε με τις συνεχείς μας πρωτοβουλίες να εγγράψουμε ξανά την Ελλάδα στον παγκόσμιο και στον ευρωπαϊκό χάρτη. Να δώσουμε στη χώρα μας όνομα σεβαστό, με αξιοπρέπεια – εκεί όπου την είχε υποβαθμίσει και διασύρει η Δεξιά, με την απαράδεκτη πολιτική της.

Και ήρθε η ώρα να ανατρέψουμε ό,τι μας κρατά καθηλωμένους για τόσα χρόνια. Έτσι θα χτυπήσουμε την εξάρτηση. Έτσι θα φύγουμε από την επιτήρηση. Διότι εμείς, είμαστε το Κίνημα που, από το 1974 – για να μην πω από το 1964 και ’65 και ’66 και ’67 – παλεύουμε για την ανεξαρτησία και την αυτονομία αυτής της χώρας, για να πάμε την Ελλάδα μπροστά, χωρίς εξαρτήσεις, χωρίς προστάτες, χωρίς επιτηρήσεις.

Και αυτό το κάνουμε, απελευθερώνοντας κάθε παραγωγική ικμάδα που διαθέτει αυτός ο τόπος. Για να φέρουμε στο προσκήνιο όλες τις δυνατότητες και τα πλεονεκτήματα που έχουμε. Και για να δείξουμε τον δρόμο, που οδηγεί στην Ελλάδα της ανάπτυξης, της δημιουργίας και της ευημερίας.

Μας ρωτούν, και εχθροί και φίλοι, αν έχουμε σχέδιο, αν έχουμε στρατηγική, αν έχουμε στόχους. Απαντώ χωρίς περιστροφές: παραλάβαμε μια χώρα σε συνθήκες κατάρρευσης και χρεοκοπίας και, το 2010, είχαμε πατριωτικό χρέος να σταματήσουμε αυτό τον καταστροφικό κατήφορο.

Τα καταφέραμε. Η χώρα στάθηκε στα πόδια της. Διασφάλισε απρόσκοπτη χρηματοδότηση, κατακτώντας βήμα – βήμα την εμπιστοσύνη των αγορών. Και το 2011, συνεχίζουμε την προσπάθεια. Είναι ένα κρίσιμο, δεύτερο ημίχρονο. Είναι όμως και η χρονιά που κάνουμε τη μεγάλη στροφή στην πραγματική οικονομία, διότι οι φάσεις είναι συγκεκριμένες.

Πρώτα, αντιμετωπίσαμε το μεγάλο πρόβλημα της χρεοκοπίας. Η δεύτερη φάση ήταν να χτίσουμε την αξιοπιστία μας. Και χτίζουμε την αξιοπιστία μας βήμα – βήμα. Η τρίτη φάση είναι να δημιουργήσουμε εμπιστοσύνη στην οικονομία μας – και αυτό ήδη ξεκινά. Ξεκινά π.χ. όπως πρόσφατα, με την Εθνική Τράπεζα, με την αγορά ομολόγων από τους Νορβηγούς, από τους Κινέζους.

Επόμενη φάση είναι η ανάπτυξη με επενδύσεις. Γιατί ψεύδονται όσοι λένε, ότι εμείς δημιουργήσαμε την ύφεση. Μα ήταν σβησμένες οι μηχανές της ελληνικής οικονομίας, όταν αναλάβαμε. Εμείς τώρα, μετά από πολλά χρόνια, φέρνουμε επένδυση στην Ελλάδα. Και βέβαια, με θεσμικές αλλαγές που απελευθερώνουν τους Έλληνες και μπορούμε και διαμορφώνουμε ένα πλαίσιο κοινωνικής δικαιοσύνης, μέσα από ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης.

Δημιουργούμε θεσμούς και προϋποθέσεις, έτσι ώστε το 2011 να είναι η τελευταία χρονιά ύφεσης. Θα είναι κι αυτή μια δύσκολη χρονιά, αλλά θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί, οριοθετώντας τους στόχους και τις προτεραιότητες του νέου μοντέλου ανάπτυξης για την πατρίδα μας.

Συγκεντρώνουμε, έστω και σε συνθήκες ύφεσης, όλες τις διαθέσιμες παραγωγικές μας δυνάμεις, φυσικές και ανθρώπινες, και τις θέτουμε στην υπηρεσία αυτού του στόχου. Και η Ελλάδα των Περιφερειών, από τον πρώτο χρόνο εφαρμογής του «Καλλικράτη», θα κάνει αισθητή την παρουσία της.

Το 2012, η ανάπτυξη της χώρας, μετά από πολλά χρόνια, αποκτά ξανά θετικό πρόσημο. Το 2013, βγαίνουμε από τη στενωπό και δρομολογούμε τις εξελίξεις οριστικής εξόδου από την κρίση και την οικονομική εξάρτηση. Αυτή είναι η πορεία, αυτός είναι ο στόχος.

Γι’ αυτό και ζητώ από όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, να δουλέψουμε μαζί, να συμμετάσχουν όλοι σ’ αυτή την πορεία αλλαγής, στο δύσκολο δρόμο της αναγέννησης. Σε αυτό το δρόμο της αναγέννησης, ο αγροτικός κόσμος της χώρας βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Και δεν το λέω για να κολακεύσω τον αγρότη, το λέω γιατί το αποδεικνύει η ιστορία. Καμιά χώρα δεν βγήκε από μεγάλη οικονομική κρίση, χωρίς να ξεκινήσει από την ανασυγκρότηση του αγροτικού τομέα.

Και είναι φυσικό. Πού θα απευθυνθεί κανείς, για να στηριχθεί στις δικές του δυνάμεις; Στο έδαφός του, στους πλουτοπαραγωγικούς του πόρους, στο δικό του περιβάλλον, στην ιστορία, στον πολιτισμό του, στο ανθρώπινο δυναμικό, μέσα από την παιδεία. Εκεί θα συγκροτηθεί η ταυτότητα και η ποιότητα της παραγωγής τού σήμερα και του αύριο. Εκεί θα στηριχθεί η οικονομική ανάπτυξη. Εκεί βρίσκεται η καρδιά της προσπάθειας να ανακάμψει η χώρα.

Και από εδώ, από τη Λάρισα, θέλω σήμερα να απευθυνθώ στον αγρότη, στην αγρότισσα, στους ανθρώπους στην ύπαιθρο, που κρατούν ψηλά τη σημαία της ταυτότητας και της δυνατότητας του τόπου.

Πρέπει μαζί να κάνουμε τη μεγάλη ανατροπή. Δεν μας τιμά η σημερινή εικόνα. Και αυτό, είναι ευθύνη της Πολιτείας, των κυβερνήσεων, των αρχών, σε κάθε τόπο, και όχι των απλών ανθρώπων, που απαιτούν να αποκτήσουν ξανά τη χαμένη τους αξιοπρέπεια και να πορευτούν με ασφάλεια προς το μέλλον.

Δεν μας τιμά το ότι η συμμετοχή του αγροτικού τομέα στο εθνικό προϊόν, στην απασχόληση, στο αγροτικό εισόδημα, φθίνει συνεχώς τα τελευταία χρόνια. Δεν μας τιμά ότι τα προϊόντα που γέννησαν μεγάλες προσδοκίες υποχωρούν και η παραγωγή τους μειώνεται συνεχώς.

Δεν μας τιμά το ότι ενώ διαθέτουμε όλες τις προϋποθέσεις ποιότητας, πιστοποίησης και ταυτότητας των προϊόντων μας, δεν τα βρίσκει κανείς, όχι μόνο στα ράφια των διεθνών αγορών, αλλά ούτε και στα ελληνικά. Δεν μας τιμά ότι βαφτίζουμε παράνομα ως ελληνικά, προϊόντα εισαγωγής, κατά κανόνα κακής ποιότητας, ενώ η πατρίδα μας διαθέτει δυνατότητες διατροφικής επάρκειας.

Για να ανατρέψουμε αυτή την εικόνα, θέτουμε επείγοντες και συγκεκριμένους στόχους, για μια πραγματικά ελληνική – με όλη τη σημασία της λέξης «ελληνική» – γεωργία.

Ελληνική γεωργία, ανταγωνιστική, με εξαγωγικό προσανατολισμό, που διασφαλίζει παράλληλα και όρους εθνικής επάρκειας. Και λέω τον όρο «εθνική επάρκεια», διότι σημαίνει και διατροφική ασφάλεια.

Η διατροφική ασφάλεια θα είναι ένα κυρίαρχο εθνικό ζήτημα για όλες τις χώρες της υφηλίου, τα επόμενα χρόνια. Το ζήσαμε με την πρόσφατη κρίση των τιμών των τροφίμων. Το ζήσαμε ακόμα και αυτό το καλοκαίρι, με την κρίση των σιτηρών στη Ρωσία. Και θα το ζήσουμε ξανά, δυστυχώς για την υφήλιο.

Εμείς πρέπει να έχουμε σιγουριά, διατροφική ασφάλεια. Γι’ αυτό, χρειάζεται να επενδύσουμε στον αγροτικό τομέα. Μια γεωργία, που προσαρμόζεται δυναμικά στο συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας μας, διασφαλίζοντας την ταυτότητά της παγκοσμίως. Με σωστές πρακτικές γεωργίας και πράσινης ανάπτυξης, διασφαλίζοντας την ποιότητα, που κι αυτό θα είναι – και είναι ήδη – ζητούμενο στη διεθνή αγορά. Αυτό είναι και το συγκριτικό μας πλεονέκτημα. Όχι μαζική παραγωγή, αλλά ποιοτική παραγωγή.

Αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, διασφαλίζοντας την αειφορία και τον οικολογικό προσανατολισμό. Ελληνική γεωργία, που επικεντρώνεται στη μεσογειακή διατροφή, στα πιστοποιημένα προϊόντα υψηλής ποιότητας και προστιθέμενης αξίας.

Αυτή την προσαρμογή, την καθιστούν ακόμα πιο επείγουσα οι διεθνείς εξελίξεις που αφορούν στο παγκόσμιο εμπόριο, στη νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, εξελίξεις που χτυπούν ήδη την πόρτα μας.

Και όλοι έχουμε βαθιά συνείδηση, ότι η πολιτική των επιδοτήσεων, των προστατευτισμών, των εφήμερων διευθετήσεων, μπορεί να μας έδωσε μια προσωρινή υποστήριξη, αλλά είχε ένα τέλος.

Μπορούμε και θα διεκδικήσουμε τη στήριξη. Και σε αυτό επιμένω. Κι εγώ, όπως ξέρετε, πηγαίνω στις Βρυξέλλες, δεν είμαι σαν τον προηγούμενο πρωθυπουργό, που έλεγε ότι θα πήγαινε και ποτέ δεν πήγαινε να υποστηρίξει τον αγροτικό τομέα.

Κι αυτό θα κάνουμε, θα διεκδικήσουμε τη στήριξη. Στήριξη, όμως, που δεν οδηγεί στην περαιτέρω εξάρτησή μας, αλλά στην απεξάρτησή μας, που θα καλλιεργεί τις δικές μας δυνάμεις, ώστε να μπορούμε να βασιστούμε στα δικά μας πόδια και να είμαστε ανταγωνιστικοί. Με ισχυρή, αυτόχθονη, ανταγωνιστική και ποιοτική γεωργία. Γιατί με παλιές πρακτικές, το εισόδημα του αγρότη, όχι μόνο δεν αυξάνεται, αλλά μειώνεται δραματικά.

Για να προστατευθεί και να αναπτυχθεί, απαιτείται αυτή η μεγάλη στροφή, απαιτείται να γίνει η ανατροπή στην ίδια την παραγωγική διαδικασία, στην αλυσίδα εφοδιασμού γεωργικών προϊόντων και τροφίμων, στις κατακερματισμένες – το λέμε χρόνια, αλλά είναι η ώρα να το κάνουμε – συνεταιριστικές και συνεργατικές οργανώσεις των αγροτών, στις διαδικασίες μεταποίησης, τυποποίησης και προβολής των αγροτικών προϊόντων.

Στις διεθνείς συμμαχίες και σχέσεις της χώρας μας, αλλά κυρίως στο κράτος και τους θεσμούς. Η δημιουργία ελληνικών πρωτογενών υλικών και σπόρων, οι πράσινες υποδομές, η διαχείριση των υδάτινων και περιβαλλοντικών πόρων, είναι υποχρέωση ενός κράτους, μιας Πολιτείας και θεσμών, που σήμερα δεν επιτελούν το ρόλο τους.

Η στροφή στην παραγωγή, που θα βελτιώσει σταδιακά και το αρνητικό ισοζύγιο, απαιτεί έναν γενναίο «Καλλικράτη», αν θέλετε, και εδώ, στον αγροτικό τομέα, γιατί αύριο θα είναι αργά.

Αυτό δρομολογεί σήμερα το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων – ακούσατε και τον Κώστα Σκανδαλίδη και, βεβαίως, έγινε και συζήτηση στις ομάδες δουλειάς – και αυτό θα στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Να μπούμε σε μια νέα αναπτυξιακή τροχιά, σε μια πράσινη ανάπτυξη, που σημαίνει ουσιαστικά να φέρουμε νέες τεχνολογίες και να αξιοποιήσουμε καλύτερα τους πόρους που έχουμε, αλλά και το ανθρώπινο δυναμικό. Διότι όσο προχωράμε, το ανθρώπινο δυναμικό θα χρειαστεί να είναι αναβαθμισμένο.

Ξέρετε, έχουμε το παράδοξο στην Ελλάδα, ο αγροτικός τομέας να είναι ίσως από τους πιο βασικούς στη χώρα μας και, για χρόνια ολόκληρα, να μην έχουμε ουσιαστικά μια Σχολή για τους αγρότες. Μια Σχολή, που θα εκπαιδεύει τους αγρότες. Σήμερα, εκ των πραγμάτων, ο νέος αγρότης μαθαίνει από τον πατέρα, τον παππού και τη γιαγιά. Εντάξει, να μάθει και από την παράδοση, αλλά να μάθει όμως και τα καινούργια εργαλεία, τις καινούργιες δυνατότητες.

Βγάζουμε γεωπόνους, βγάζουμε κτηνιάτρους, αλλά δεν βγάζουμε αγρότες στο επάγγελμα, ως εκπαίδευση. Διότι είναι πάρα πολύ σημαντικό το management, το marketing, τα λεγόμενα «Clusters», αλλά και οι ξένες γλώσσες, οι υπολογιστές, οι νέες τεχνολογίες, η δυνατότητα να χρησιμοποιεί κανείς τις νέες τεχνολογίες και τους υπολογιστές, για να ξέρει και για το φάρμακο που θα βάλει, και για τον καιρό που θα αλλάξει, και για τις αγορές που αλλάζουν, και για τις τιμές που μεταβάλλονται, αλλά και για να μπορεί να κινείται, να συνεργάζεται.

Γι’ αυτό, όπως είπα προεκλογικά, και το αναθέτω στην Περιφέρεια που θα νικήσει αύριο, στο φίλο μας, τον Απόστολο Παπατόλια, αλλά και στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, θα δημιουργηθεί Αγροτική Σχολή εδώ, στη Θεσσαλία, για να στηριχθούν οι αγρότες, όλοι οι αγρότες, και οι νέοι και οι παλαιότεροι. Για να έχουν, αν θέλετε, το αποκούμπι τους, που θα τους εκπαιδεύει, θα τους ενημερώνει, θα τους πληροφορεί, θα είναι το δικό τους σχολείο, η δική τους Σχολή.

Σε αυτή τη μεγάλη ανατροπή, η Θεσσαλία θα αναδείξει τον πρωτοποριακό της ρόλο. Είναι η περιοχή που θα αποτελέσει την καρδιά της νέας αγροτικής και πράσινης ανάπτυξης. Δεν θα μιλάμε πια μόνο για το βαμβάκι, θα μιλάμε για το νήμα αντοχής και ποιότητας που παράγει το ελληνικό βαμβάκι. Δεν θα μιλάμε πια μόνο για τις επιδοτήσεις που προστατεύουν το εισόδημα, θα μιλάμε για το προϊόν της Θεσσαλίας, που στέκεται ισχυρό στα ράφια των ελληνικών και ευρωπαϊκών καταστημάτων, και όχι μόνο.

Δεν θα μιλάμε πια μόνο για το αν θα γίνει ή όχι ο Αχελώος – για μένα, ισχύει η θέση που σας είπα και προεκλογικά. Θα μιλάμε για τη Θεσσαλία, που διασφαλίζει μακροπρόθεσμα τους υδάτινους πόρους και τους διαχειρίζεται με σεβασμό και γνώση.

Δεν θα μιλάμε πια μόνο για ζημιές και αποζημιώσεις, θα μιλάμε για παραγωγικές επενδύσεις, για συμβολαιακή γεωργία. Και στις διεθνείς επαφές μου, βλέπω ότι υπάρχουν πολλές χώρες που ενδιαφέρονται για συμβολαιακή γεωργία με τους Έλληνες αγρότες, για πολλά χρόνια μπροστά. Δηλαδή, μιλάμε για μια σιγουριά που θα έχει ο Έλληνας αγρότης μέσα από τη συμβολαιακή γεωργία, για πρότυπα ανάπτυξης και για ολοκληρωμένες εκμεταλλεύσεις.

Δεν θα μιλάμε μόνο για πιστωτικούς Συνεταιρισμούς και Ενώσεις, που διαχειρίζονται τη φτώχεια τους και είναι καταχρεωμένοι στην Αγροτική Τράπεζα, διεκδικώντας μια πρόσκαιρη ρύθμιση. Θα μιλάμε για παρεμβατικές Οργανώσεις, που διασφαλίζουν χαμηλό κόστος παραγωγής, υψηλή προστιθέμενη αξία, ικανοποιητικό κέρδος στον παραγωγό, προσιτή τιμή στον καταναλωτή. Έναν καταναλωτή, που προστατεύεται στην εποχή της ανασφάλειας και της άδηλης εξέλιξης.

Αυτή τη Θεσσαλία πρέπει να οραματιζόμαστε και να ξεκινήσουμε από σήμερα κιόλας να χτίζουμε.

Εκείνο για το οποίο σήμερα μπορώ να εγγυηθώ απέναντί σας, δεν είναι μόνον αυτές οι ανατροπές, αλλά και ότι η διαχείριση και η αξιοποίηση των πόρων θα γίνονται σε συνθήκες διαφάνειας και δικαιοσύνης.

Εγγυημένο χρονοδιάγραμμα πληρωμών και υποχρεώσεων από εμάς, αλλά και απόλυτη διαφάνεια στις συναλλαγές από εσάς. Εγγυημένο κατά το δυνατόν εισόδημα από εμάς, αλλά και παραγωγική αξιοποίησή του από εσάς. Εγγυημένη υποστήριξη στην παραγωγή, στο χτύπημα των υπερκερδών των μεσαζόντων στη διατροφική αλυσίδα από εμάς, ναι, αλλά και σύγχρονη οργάνωση, σύγχρονες εκμεταλλεύσεις, με προοπτική, από εσάς.

Και πάνω απ’ όλα, νέοι αγρότες. Νέες δυνάμεις, καινοτομία, πρωτοβουλία, δημιουργία. Αυτά θα μας δώσουν συγκριτικό πλεονέκτημα, πάνω βεβαίως σε όλες τις δυνατότητες που έχει αυτή η χώρα. Συνδυασμένη πολιτική τουριστικής ανάπτυξης, πολιτιστικής ταυτότητας, διατροφικής επάρκειας, πρώτα απ’ όλα, στον τόπο μας.

Εδώ βρίσκεται το μεγάλο στοίχημα. Θα το κερδίσουμε, με μια προϋπόθεση: συμμετοχή στην αλλαγή.

Φίλες και φίλοι, γνωρίζω ότι, όπως οι συμπολίτες μας σε ολόκληρη την Ελλάδα, έτσι κι εδώ, στη Θεσσαλία, έχουν προβλήματα. Προβλήματα, που δεν λύνονται από τη μια μέρα στην άλλη. Γνωρίζω επίσης ότι περνάτε κι εσείς, όπως ολόκληρος ο Ελληνικός λαός, μια δύσκολη περίοδο. Γι’ αυτό είμαι εδώ μαζί σας, σήμερα. Για να σας διαβεβαιώσω ότι είμαι δίπλα σας, και θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου, για να βρούμε από κοινού λύσεις.

Σήμερα, μιλήσαμε ως Κίνημα μεταξύ μας, αλλά και με την Κυβέρνηση, ακριβώς για όλα όσα αφορούν στην περιοχή: για την αγροτική παραγωγή και το μέλλον της, τους υδάτινους πόρους, την ανάγκη να μετατρέψουμε τους Μεσογειακούς Αγώνες, από μια ευκαιρία στιγμιαίας ανάτασης σε εργαλείο, για επανασχεδιασμό αναπτυξιακών προοπτικών στη Θεσσαλία, για τη συνέχιση του προγράμματος για τη νιτρορύπανση, για τα μεγάλα έργα υποδομών που έχει ανάγκη η Θεσσαλία για να ανασάνει, για το πώς συνδέουμε την ανεξάντλητη σε προϊόντα ποιότητας παραγωγή της περιοχής σας και το πραγματικά απαράμιλλο φυσικό περιβάλλον, που εκτείνεται από τα ορεινά της περιοχής σας, μέχρι τα νησιά των Σποράδων, με ένα νέο μοντέλο για τον τουρισμό, αλλά και για την προσέλκυση επενδύσεων.

Γι’ αυτό και βρέθηκαν σήμερα μαζί σας και οι αρμόδιοι Υπουργοί γι’ αυτά τα θέματα. Για να σας ενημερώσουν, αλλά ακόμη περισσότερο για να σας ακούσουν, για να συνεργαστούν μαζί σας, για πρωτοβουλίες δικές σας, στη Θεσσαλία. Για να ακούσουν τις ιδιαίτερες ανάγκες της περιοχής και να δώσουμε μαζί μια μεγάλη μάχη, για ένα καλύτερο αύριο για τη Λάρισα, για τα Τρίκαλα, για το Βόλο, για την Καρδίτσα.

Και μετά την εφαρμογή του «Καλλικράτη», αυτά τα θέματα, αυτά τα προβλήματα, δεν θα είναι ζήτημα της κεντρικής Κυβέρνησης μόνο. Και μάλιστα, δεν μπορεί και δεν πρέπει τα περισσότερα από τα παραπάνω θέματα, να είναι ζητήματα της κεντρικής Κυβέρνησης. Αλλά πρέπει να είναι θέματα, που εσείς, συλλογικά, μπορείτε – και πολύ καλύτερα από το κέντρο – να λύσετε. Γι’ αυτό και απελευθερώνουμε πόρους, αρμοδιότητες, εξουσία, υπηρεσίες και ανθρώπινο δυναμικό. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα.

Διότι ξέρετε, ζούσαμε σε ένα πελατειακό κράτος, για το οποίο συζητούσαμε – εγώ θυμάμαι – ακόμη και επί ΠΑΚ, επί δικτατορίας. Και έλεγε στις ομιλίες του ο Ανδρέας Παπανδρέου για την ανεξαρτησία της χώρας και προσπαθούσε να αναλύσει γιατί, παραδείγματος χάριν στην Ιταλία, δύσκολα θα μπορούσε να γίνει μια δικτατορία, ενώ στην Ελλάδα έγινε εν μια νυκτί. Και έβλεπε το πελατειακό κράτος, που συνέδεε τον πολίτη κατακερματισμένα με το κέντρο, σαν να ήταν ένας σωλήνας από το κέντρο, που πήγαινε στο κάθε άτομο και στον κάθε τόπο, ξεχωριστά, αλλά μεταξύ τους οι σωλήνες, όπως είναι τα σιλό των σιτηρών, δεν επικοινωνούσαν και απορροφούσαν τις δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας.

Και έλεγε: «Μα η Ιταλία, ξέρετε τι έχει; Ισχυρή Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ισχυρή Περιφέρεια, με αρμοδιότητες, διότι έτσι είναι ισχυρός και ο λαός. Έχει δυνάμεις ο λαός».

Αυτή είναι η ανεξαρτησία, την οποία θέλουμε. Όχι στα λόγια, στην πράξη. Όχι με «δάνειες» δυνάμεις, με τις δικές μας δυνάμεις. Και έχουμε τις δυνάμεις.

Πρώτα απ’ όλα, όμως, χρειάζεται να κερδίσουμε – και θα την κερδίσουμε, αν όλοι δουλέψουμε – αυτή τη μάχη στις εκλογές που έρχονται, για να έχουμε εκείνα τα άτομα, που όχι μόνο πιστεύουν, αλλά είναι και ικανά και κατάλληλα να στηρίξουν αυτή τη μεγάλη προσπάθεια.

Και θα είναι μεγάλη η προσπάθεια, διότι είναι ένας νέος θεσμός, που χτίζεται, δημιουργείται, δεν είναι έτοιμος. Άρα, τα πρώτα βήματα είναι και καθοριστικά. Είναι καθοριστικής σημασίας να είναι σε αυτό τον θεσμό άνθρωποι που πιστεύουν πραγματικά και ξέρουν τις δυνατότητες της περιοχής, που μπορούν να δώσουν αυτό το νέο έναυσμα, αυτή τη νέα δυναμική, αυτό το νέο όραμα.

Γι’ αυτό, επιλέξαμε ως ΠΑΣΟΚ να στηρίξουμε παντού τις δυνάμεις που πιστεύουν στον «Καλλικράτη», στην αποκέντρωση των δομών, στη λογοδοσία, που σέβονται τη διεύρυνση της Δημοκρατίας, αλλά και τον ίδιο τον πολίτη.

Εδώ, στην Περιφέρειά σας, τον Απόστολο Παπατόλια, ένα νέο επιστήμονα, ένα νέο άνθρωπο, που υπηρέτησε με πάθος και συνέπεια τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση, κάνοντας πράξη πολλές καινοτόμες πολιτικές, με πιλοτικό χαρακτήρα, όπως και όλοι οι συνεργάτες, και όλοι οι υποψήφιοι που είναι εδώ, μαζί μας, σήμερα.

Καλή επιτυχία Απόστολε και καλή επιτυχία σε όλους σας.

Δίνουμε μια μάχη για την Ελλάδα, για τη Θεσσαλία.

Δίνουμε μια μάχη για το αύριο.

Καλή μας επιτυχία.

Να είστε καλά.»