Λαφαζάνης: Η κυβέρνηση έχει υποταχθεί στη γερμανική Ε.Ε.

Η κυβέρνηση μετά τις «ψευτομαγκιές» με το φιλοδώρημα στους συνταξιούχους, αναδιπλώνεται άτακτα και ακολουθεί μια πορεία δουλοπρεπούς υποχώρησης στην Ε.Ε. του Σόιμπλε και στο ΔΝΤ του Τόμσεν, ενώ τα σενάρια για το γρήγορο τέλος της αξιολόγησης, της ένταξης στην ποσοτική χαλάρωση και της εξόδου στη συνέχεια στις αγορές, μοιάζουν όνειρο θερινής νυκτός δήλωσε ο γραμματέας του ΠΣ της ΛΑ.Ε, Παναγιώτης Λαφαζάνης, μετά την παρέμβασή του στο συνέδριο του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών, που πραγματοποιήθηκε χθες.

«Είναι τραγωδία για τις εργασιακές σχέσεις, ότι η κυβέρνηση δια της νέας υπουργού Εργασίας φαίνεται ότι απεδέχθη όλες τις απαιτήσεις του ΔΝΤ στα εργασιακά και συγκεκριμένα τις ομαδικές απολύσεις, τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από τον υπουργό και την ουσιαστική ακύρωση και διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων» πρόσθεσε.

Αναφερόμενος ειδικότερα στο θέμα των γερμανικών οφειλών, ο κ. Λαφαζάνης υποστήριξε ότι«η κυβέρνηση στο όνομα ενός νέου γερμανικού “ραγιαδισμού” έχει εγκαταλείψει πλήρως στην πράξη κάθε διεκδίκηση των απαράγραπτων γερμανικών κατοχικών οφειλών και αυτήν την εγκατάλειψη μιας μείζονος εθνικής υπόθεσης την έχει αντικαταστήσει με μια άνευ προηγουμένου παράδοση στην γερμανική Ε.Ε.» για να σημειώσει ότι «οι υπουργοί της Δικαιοσύνης της νεομνημονιακής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υπεκφεύγουν και δεν υπογράφουν αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις σε βάρος του γερμανικού Δημοσίου, οι οποίες δικαιώνουν τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας και επιδικάζουν αποζημιώσεις στους συγγενείς τους, μόνο και μόνο για να μη θιγούν τα περιουσιακά στοιχεία της Γερμανίας στη χώρα μας».

«Όταν οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν εφαρμόζουν τις δικαστικές αποφάσεις για τις γερμανικές οφειλές, θα τις εφαρμόσει η Γερμανία της Μέρκελ και του Σόιμπλε;» διερωτήθηκε ο κ. Λαφαζάνης και πρόσθεσε: «Αν οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αναδεικνύουν και δεν νομιμοποιούν οι ίδιες τις απαιτήσεις μας από τη Γερμανία για τις κατοχικές επανορθώσεις και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, τότε πώς είναι δυνατόν να τις αναγνωρίσει και πολύ περισσότερο να τις ικανοποιήσει η Γερμανία;