Το έκτακτο Eurogroup της 13ηςΟκτωβρίου θα αποφανθεί για την αναθεώρηση και επέκταση της απόφασης της 21ης Ιουλίου, το σχέδιο για το κούρεμα στο ελληνικό χρέος και τη στήριξη στις τράπεζες με τον γαλλογερμανικό άξονα διχασμένο, την ΕΚΤ διστακτική και την Κομισιόν σε ρόλο διαιτητή.
Με ειλημμένη την απόφαση να αναθεωρηθεί η συμφωνία της 21ης Ιουλίου και να γίνουν μεγαλύτερες παρεμβάσεις για την ελάφρυνση του χρέους, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της Real News, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης θα κληθούν να οριστικοποιήσουν τη λεγόμενη τελική λύση ανοίγοντας τον δρόμο για οριστικές αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής της 17ης Οκτωβρίου. Με μια ενδιάμεση στάση αυτή τη Δευτέρα, στο Λουξεμβούργο, οι υπουργοί Οικονομικών της ζώνης του ευρώ θα πρέπει να διαλογιστούν πολλές από τις τεχνικές λεπτομέρειες της κρίσης χρέους στην ευρωζώνη, το ζήτημα της λεγόμενης μετάδοσης και τον αρκετά ρεαλιστικό, πλέον, κίνδυνο της παγκόσμιας ύφεσης. Ρόλο κλειδί σε όλα αυτά παίζει η λύση που θα προταθεί για την Ελλάδα, σχεδόν ταυτόχρονα με την πολιτική απόφαση για την εκταμίευση της 6ης δόσης.
Τόσο επισήμως, διά στόματος Αμαντέους Αλταφάζ, όσο και στο επίπεδο των διπλωματικών συζητήσεων, η θεματολογία αυτού του έκτακτου Eurogroup διευρύνεται: «Αν έπρεπε απλά να αποφασιστεί η εκταμίευση της 6ης δόσης τότε υπήρχαν και άλλες συνθέσεις του Συμβουλίου για να το κάνουν». Αυτό αναφέρει στη Real news διπλωματική πηγή του Συμβουλίου που έχει γνώση των συζητήσεων, εξηγώντας ότι από τη στιγμή που θα υπάρχει η έκθεση αξιολόγησης από την Κομισιόν εκλείπουν τα τεχνικά εμπόδια. Όμως οι υπουργοί απαιτείται να συναντηθούν «λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης της παγκόσμιας οικονομίας», αναφέρει η ίδια πηγή, που αποδίδει την απόφαση για τη 13η Οκτωβρίου στη διεθνή πίεση .
Πολιτικοί και οικονομικοί αναλυτές προερχόμενοι από την Κομισιόν και τα κράτη μέλη, συμφωνούν μέχρι στιγμής σε τρία σημεία:
Η παρέμβαση στο ελληνικό χρέος πρέπει να γίνει στο ευρύ πλαίσιο της λογικής της 21 ης Ιουλίου, όμως το haircut πρέπει να είναι μεγαλύτερο και ενδεχομένως να διαφέρει ανάλογα με τις λήξεις των ομολόγων.
Θα πρέπει να εφαρμοστεί σε μια λογική σταδίων και ευρείας εμπλοκής από τους κοινοτικούς φορείς άρα και την ΕΚΤ.
Τέλος θα πρέπει να έχει συγκεκριμενοποιηθεί και να παρουσιαστεί στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών των C20 στις αρχές Νοεμβρίου.
Για το τελευταίο, όλη την εβδομάδα η πίεση κλιμακώθηκε από τους εκτός ευρώ παράγοντες όπως οι ΗΠΑ και η Βρετανία. Ο Τζορτζ Οσμπορν, Βρετανός υπουργός Οικονομικών, προσδιόρισε το χρονοδιάγραμμα της παρέμβασης στις 6 εβδομάδες . Και ο Αμερικανός ομόλογός του, Τίμοθι Γκάιτνερ, αύξησε την ένταση της ρητορικής του σε σχέση με την ταχύτητα της αντίδρασης . Ο Χόλγκερ Ιμίντινγκ, επικεφαλής αναλυτής της Jon. Berenberg Gossler & Co στο Λονδίνο, εμφανίστηκε, μιλώντας στο Bloomberg, βέβαιος για εξελίξεις μέσα στο έτος.
Το χρονοδιάγραμμα του Οκτωβρίου είναι ασφυκτικό. Στις 3,4 και 13 Οκτωβρίου συναντώνται οι υπουργοί Οικονομικών και στις 17 18 οι 27 ηγέτες για την τακτική Σύνοδο Κορυφής. Δεν αποκλείεται (ούτε όμως και επιβεβαιώνεται) ακόμα και έκτακτη συνάντηση των 17 του ευρώ τη δεύτερη μέρα της τακτικής Συνόδου, για κεκλεισμένων των θυρών συζήτηση.
Σε σχέση με το περιεχόμενο, δεν υπάρχουν πλέον πολλές αμφιβολίες. Το πλαίσιο της 21ης Ιουλίου αναφέρεται στη λογική της παρέμβασης που πρέπει να είναι κοινοτικής μορφής και με τη χρήση του EFSF, όχι όμως και στο ύψος του κουρέματος των τίτλων , το οποίο αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά. Κούρεμα υπάρχει ήδη, κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει. Υπό αυτό το πρίσμα, η κ. Μέρκελ πήρε αυτό που ζητούσε εδώ και έναν χρόνο , σχολιάζει υψηλόβαθμη κοινοτική πηγή με επικοινωνιακές αρμοδιότητες.
Κάθε άλλη προσέγγιση, όπως η επιπλέον χρηματοδότηση, αυτή τη στιγμή δεν θα μπορούσε να έχει πολιτική στήριξη. Ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Σοσιαλιστής Πέερ Στάινμπρικ, δήλωσε την Παρασκευή ότι «φυσικά και χρειάζεται haircut με όποιον και αν μίλησα».
Σε πολιτικό επίπεδο, το ζήτημα συζητήθηκε στις συναντήσεις Παπανδρέου με Μέρκελ στο Βερολίνο, Σαρκοζί στο Παρίσι, Βαν Ρομπάι και Ραντίκοβα στη Βαρσοβία, ενώ σε τεχνικό επίπεδο το περασμένο Σάββατο πραγματοποιήθηκε συνάντηση τραπεζιτών, εν γνώσει του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (MF) και υπό τη σκέπη της Deutsche Bank, για να συζητήσουν το haircut, στην Ουάσιγκτον. Από την τελευταία προέκυψε ότι δεν μπορούν να δεχθούν όλες οι τράπεζες το ίδιο haircut. “Είναι λογικό οι παλαιότεροι δανειστές να δεχθούν μεγαλύτερες απώλειες στο κεφάλαιο, δεδομένου ότι έχουν εισπράξει πολύ περισσότερους τόκους”, αναφέρει τραπεζική πηγή, που θέτει και το ζήτημα των αντοχών του συστήματος: «Όλες οι τράπεζες δεν βρίσκονται στην ίδια θέση και δεν αντέχουν τις ίδιες απώλειες».
