Ναι, «ιστορία» στη Μαλαισία γράφτηκε, αλλά όχι στα MotoGP. Η μεγάλη κατηγορία θα πρέπει να περιμένει ως τον αγώνα της Αυστραλίας για τη δική της ιστορία, αν ο Marquez κατακτήσει εκεί τον τίτλο.
Ιστορία γράφτηκε στη Moto3. Οι 80.000 θεατές που γέμισαν ασφυκτικά τις κερκίδες και τους ελεύθερους χώρους της πίστας είναι δείγμα της δημοφιλίας που χαίρει ο αγωνιστικός μοτοσυκλετισμός στη χώρα και την Ασία που ήδη αποτελεί τη σημαντικότερη αγορά για τα δίτροχα.
Στη Sepang λοιπόν, ο ισπανός Miguel Oliveira ανέβασε τη μοτοσυκλέτα της Mahindra για πρώτη φορά στο βάθρο, συμβολίζοντας την άνοδο της Ανατολής στα αγωνιστικά πράγματα.
Θα μου πείτε, η Mahindra φτιάχνεται στην Ελβετία από τον σπεσιαλίστα κατασκευαστή Suter. Κι ακόμη ότι η ομάδα έχει την έδρα της στην Ιταλία. Όμως η αλήθεια είναι πως ο μεγάλος ινδός κατασκευαστής συμμετέχει πολύ στα καθημερινά της ομάδας και της Suter.
Πολλοί ινδοί μηχανικοί δουλεύουν στην Ελβετία, τόσο στην εξέλιξη του κινητήρα, όσο και του πλαισίου.
Επιπλέον το ενδιαφέρον των ινδών φαν είναι πολύ μεγάλο και ενθουσιώδες, καθώς θεωρούν την ομάδα της Moto3 ινδική. Το πρώτο βάθρο της ιστορίας της έγινε δεκτό στα ινδικά «κοινωνικά μέσα» με υπερενθουσιώδη και εκστατικά σχόλια, ενδεικτικά της υποστήριξης και του ενδιαφέροντος που υπάρχει στην 2η πολυπληθέστερη χώρα του κόσμου.
Οι αγώνες έχουν ήδη μπει στην ασιατική τους φάση, μετακινούμενοι αργά αλλά σταθερά προς την Ασία. Οι θεατές σε Ευρώπη και ΗΠΑ γερνούν, ενώ εκείνοι στην Ανατολή είναι ακόμη πιτσιρικάδες και πολύ περισσότεροι. Είναι το όνειρο κάθε εταιρείας μοτοσυκλέτας, και ο ενθουσιασμός τους για το σπορ αποτελεί το όνειρο της Dorna.
Ναι οι αγώνες, κάτω από την ασιατική επιρροή, θα δείχνουν αλλιώς σε 5-10 χρόνια. Και οι αναβάτες το ίδιο, γιατί ανάμεσά τους θα υπάρχουν περισσότερες γυναίκες.
Στη Sepang η ιστορία της γυναικείας χειραφέτησης κέρδισε μία ακόμη σελίδα, καθώς κατέγραψε την πρώτη βαθμολόγηση της Ana Carrasco. Η ισπανίδα τερμάτισε στην 15η θέση και πήρε τον πρώτο της βαθμό στην Moto3.
Είναι η πρώτη γυναίκα που βαθμολογείται σε αγώνα GP μετά τη γερμανίδα Katja Poensgen που το 2001 τερμάτισε 14η στο Mugello στα GP 250. Είναι επίσης η πρώτη Ισπανίδα που παίρνει βαθμούς σε Grand Prix μοτοσυκλέτας και η πρώτη γυναίκα που βαθμολογείται στη Moto3.
Η γυναικεία παρουσία ωστόσο στις βαθμολογούμενες θέσεις δεν είναι «φαινόμενο» του 21ου αιώνα. Πριν 18 χρόνια, η Tomoko Igata από την Ιαπωνία είχε τερματίσει στην 7η θέση των 125 κ.εκ. κατά τη διάρκεια του GP Τσεχίας το 1995 στο Brno.
Το επίτευγμά της Carasco αποδεικνύει στους στενοκέφαλους και μη ότι το φύλο δεν αποτελεί παράγοντα διαχωρισμού και διάκρισης στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Η 16χρονη από τη Murcia της Νότιας Ισπανίας, έκανε το ντεμπούτο της στα GP μόλις φέτος με το Team Calvo και μέχρι τώρα καλύτερο τερματισμό μια 17η θέση στην Ινδιανάπολη.
Στη Sepang, ήταν 19η στις κατατακτήριες και κατέκτησε τον πρώτο της βαθμό κυριολεκτικά επάνω στο νήμα κερδίζοντας τον οδηγό της ομάδας San Carlo Team Italia, Francesco Bagnaia για μόλις ένα εκατοστό του δευτερολέπτου.
Η Ana έβγαλε όλον τον αγώνα πολεμώντας σε πυκνό σχηματισμό με τους Livio Loi, John McPhee, Francesco Bagnaia και Isaac Viñales, σε συνθήκες κάθε άλλο παρά συνηθισμένες: αποπνικτική υγρασία και εξουθενωτική ζέστη.
Όπως και τα άλλα παιδιά, η όμορφη Ana τα έβγαλε πέρα, δεν παραχώρησε ούτε εκατοστό, ούτε μία στιγμή. Όπως και τα άλλα παιδιά… τα αγόρια, απέδειξε ότι αξίζει μέχρι την τελευταία ρανίδα του ιδρώτα της τη θέση της στην εκκίνηση της Moto3.
«Πιστεύω είχα ένα πολύ καλό αγώνα και είμαι πολύ ευχαριστημένη», είπε η Carasco μετά τον τερματισμό. «Δυσκολεύτηκα στους πρώτους γύρους, βλέποντας πολύ κόσμο να πέφτει κι έτσι προτίμησα να οδηγήσω πιο συγκρατημένα».
«Δυσκολεύτηκα να κερδίσω θέσεις στη συνέχεια, όμως μετά από 6 γύρους ήμουν μπροστά στο γκρουπ μας. Τελικά πέρασα κάποιον και στην γραμμή του τερματισμού κερδίζοντας τον πρώτο μου βαθμό. Είμαι super ευτυχισμένη! Τώρα πρέπει να δουλέψω όσο πιο σκληρά μπορώ για να κερδίσω πολλούς ακόμη βαθμούς».
Είναι εξίσου δυνατή με τα περισσότερα παλικάρια της κατηγορίας, από κάποια μάλιστα δυνατότερη. Δεν ξέρουμε αν μπορεί να κερδίσει τον τίτλο, σίγουρα όμως θα βελτιωθεί και θα ανέβει κι άλλο στη βαθμολογία. Και θα ανοίξει, ελπίζουμε, τον δρόμο για περισσότερα νεαρά κορίτσια.
Κάποια θα ανέβουν και στη Moto2. Και μετά, γιατί όχι, στα MotoGP. Γιατί όχι; Δεν υπάρχει απολύτως κανένας λόγος να μην το περιμένουμε, να μην το πιστεύουμε. Ξέρουμε ότι δεν θα δούμε σύντομα γυναίκα στην κορυφή των MotoGP, όμως ξέρουμε ότι κάποια στιγμή θα συμβεί.
