Την Κυριακή, μετά τον αγώνα στο Phillip Island ο Valentino Rossi μίλησε στους δημοσιογράφους για την εμπειρία «Ducati», τις δυσκολίες, την απογοήτευση, τις προσδοκίες του, την ανασφάλειά του ενόψει της μεγάλης αλλαγής και μερικά ακόμη πράγματα.
Στους εικοσιτέσσερις μήνες με το ιταλικό εργοστάσιο, η διαφορά του από τους πρώτους δεν έχει μειωθεί και τα προβλήματα που είχε διακρίνει ο VR το 2010 στο πρώτο τεστ της Βαλένθια παραμένουν πεισματικά.
Τώρα, είπε, θέλει να εστιάσει στην οδήγηση της M1, προκειμένου να εκτιμήσει πόσο μεγάλη είναι η ζημιά που προκάλεσε στην οδήγησή του η εμπειρία της Ducati. Όσο για το αν οι νέοι αναβάτες της Ducati για το 2013 θα καταφέρουν να τιθασεύσουν το θηρίο, την GP12, αυτό είναι κατά τη γνώμη του ένα μεγάλο ερωτηματικό.
Ο Ιταλός το έχει φιλοσοφήσει πραγματικά. Τερμάτισε 7ος στο Phillip Island και 37 δευτερόλεπτα πίσω από τον νικητή, στην πίστα όπου είχε κάνει από το 2001 και μετά 5 συνεχόμενες νίκες -ώσπου εμφανίστηκε ο Stoner. Οπότε αποκρίθηκε με χιούμορ στην ερώτηση αν το θεωρεί καλό αποτέλεσμα: «Περίμενα τη διαφορά μεγαλύτερη. Χτες ήμουν 2 δευτερόλεπτα πιο αργός (εννοεί στα χρονομετρημένα). Δύο δευτερόλεπτα επί 27 γύρους μας κάνουν 54 δευτερόλεπτα! Οπότε ναι, ήταν ένα καλός αγώνας!»
Συνεχίζοντας παραδέχτηκε ότι ακόμα δεν μπορεί να καταλάβει πώς ήταν τόσο γρήγορος ο Casey Stoner με μια μοτοσυκλέτα με την οποία όλοι οι άλλοι απέτυχαν. «Ο Casey είναι ο μόνος αναβάτης που μπορούσε να πάει γρήγορα με την Ducati. Όλοι οι άλλοι που προσπάθησαν, καταστράφηκαν, όχι οι καριέρες τους αλλά το μυαλό τους… Οπότε συγχαρητήρια στον Casey. Πριν από δύο χρόνια δεν καταλάβαινα ποια ήταν η διαφορά του Stoner από τους άλλους αναβάτες της Ducati, και τώρα δύο χρόνια μετά, ακόμα δεν μπορώ να την καταλάβω.»
Για τον εαυτό του πάντως είπε πως δεν πιστεύει ότι η εμπειρία του με την Ducati του έχει δημιουργήσει παρόμοια προβλήματα με τους άλλους. Οτι δηλαδή έχει τραυματίσει την αυτοπεποίθησή του. «Δεν το νομίζω», απάντησε. «Κυρίως επειδή έχω την εναλλακτική»…
«Ναι, ήταν δύο πολύ σκληρές, πολύ δύσκολες σαιζόν», παραδέχτηκε. Το πιο δύσκολο για τον ίδιο ήταν η έλλειψη προόδου, παρά τις απανωτές και συχνά δραστικές αλλαγές που δέχτηκε η Ducati. Μάλιστα χρησιμοποίησε τον (γλωσσικά λάθος) όρο «especially very frustrating» για να περιγράψει αυτήν τη διετία, που μπορεί κατά περίπτωση να μεταφραστεί ως «πάρα πολύ εκνευριστική» αλλά και ως «εξαιρετικά απογοητευτική».
«Η μεγαλύτερη απογοήτευση, πέρα από τα άσχημα αποτελέσματα και την άσχημη διάθεση, ήταν το ότι ουσιαστικά έχουμε τα ίδια ακριβώς προβλήματα που είχα διακρίνει κατά την πρώτη μου επαφή με τη μοτοσυκλέτα το 2010, στην Βαλένθια. Έρχονται φορές που νιώθεις ότι έχασες τον χρόνο σου. Αυτή είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση.»
Παρά τα συναισθήματα αυτά πάντως, θα δυσκολευτεί να αποχαιρετήσει τους ανθρώπους της Ducati. «Νομίζω ότι θα είναι συναισθηματικά πολύ φορτισμένη η Βαλένθια, γιατί βρήκα μια όμορφη ατμόσφαιρα και ωραίους ανθρώπους να συνεργαστώ και να αγωνιστώ μαζί τους. Και επειδή πάντα φτιάχνω μια παρέα με τους ανθρώπους γύρω μου, όχι από επιλογή αλλά επειδή ίσως τέτοιος είναι ο χαρακτήρας μου –οπότε σίγουρα θα είναι δύσκολο να πώ ‘τσάο!’ στα παιδιά. Από την άλλη βέβαια, ξέρετε πως δεν καταφέραμε να πάρουμε καλά αποτελέσματα, άρα είναι για μένα μια σωστή απόφαση και δεν βλέπω την ώρα να οδηγήσω την M1».
Απαντώντας σε δύσκολες ερωτήσεις των δημοσιογράφων, ο Rossi αρνήθηκε ότι η καριέρα του έχασε τη λάμψη της από την εμπειρία Ducati. Παραδέχτηκε ότι ήταν η πρώτη λάθος επιλογή της επαγγελματικής ζωής του. Μέχρι την Ducati όλες οι αποφάσεις του ήταν σωστές και επιτυχημένες. Τώρα, είπε, έχει μια αποτυχία στο ιστορικό του. Και αποκάλυψε ότι νιώθει μια κάποια νευρικότητα για την επιστροφή του στην Yamaha –παρότι, όπως έσπευσε να διευκρινήσει, είναι απόλυτα σίγουρος για την απόφασή του.
«Νομίζω ότι μπορώ να δώσω στην Yamaha σημαντική βοήθεια στην εξέλιξη της μοτοσυκλέτας. Δεν είμαι βέβαιος ότι θα μπορέσω να οδηγήσω στο επίπεδο των Lorenzo και Pedrosa, και να διεκδικήσω νίκες και πρωτάθλημα. Πραγματικά αυτό δεν θα το ξέρω πριν οδηγήσω τη μοτοσυκλέτα. Αλλά έχουμε δυο χρόνια μπροστά μας και η δοκιμή στην Βαλένθια θα είναι πολύ σημαντική για την κατανόηση της κατάστασης. Όμως όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, μετά θα πρέπει να εργαστούμε σκληρά, και εγώ και η ομάδα.»
«Πρέπει να δώσουμε το 100%, ο Jeremy θα πρέπει να δώσει το μάξιμουμ, όλοι μας πρέπει να δώσουμε το 100% για να βελτιωθούμε, να βρούμε που υστερούμε, να διορθώσουμε τα ελαττώματα, να ανεβάσουμε το επίπεδό μας, ώστε να μπορέσουμε να ανταγωνιστούμε τον Lorenzo πάνω σε ίδιες μοτοσυκλέτες, ειδικά τώρα που είναι και παγκόσμιος πρωταθλητής».
Το πλεονέκτημα που έχει, είναι κατά τον ίδιο, το ότι επιστρέφει στην Yamaha σαν νο2. Η θέση αυτή του παρέχει μεγαλύτερη ελευθερία και άνεση κινήσεων. «Γιατί τώρα είμαστε νούμερο ντούε. Και συνήθως ο νούμερο ούνο είναι σε πιο δύσκολη θέση, επειδή αυτός -και στην περίπτωσή μας ο Lorenzo και ο Pedrosa- βρίσκεται στη θέση μου του 2008 και 2009. Αν τερματίζεις πρώτος, όλα είναι Οκ, νορμάλ. Αν όμως τερματίζεις πιο πίσω, τότε ξαφνικά έχεις πρόβλημα».
Στο ερώτημα, ποιος κατά τη γνώμη του από τους νέους αναβάτες της Ducati θα τα πάει καλύτερα, ο Ιταλός αστέρας δήλωσε εξίσου αδαής και περίεργος με κάθε άλλον. Ο Andrea Dovizioso έχει αποδείξει τι αξίζει, αλλά ο Andrea Iannone δεν έχει οδηγήσει ιαπωνική μοτοσυκλέτα και δεν έχει μέτρο σύγκρισης. Και ίσως αυτό να είναι τελικά ένα πλεονέκτημα.
Είναι, είπε, και περίεργος να δει πώς θα τα πάει ο Spies με την Ducati -καθώς και αυτός προέρχεται από την Μ1- αλλά λόγω του τραυματισμού, τώρα θα πρέπει να περιμένει ως του χρόνου.
Καλά κι ωραία είναι όλα αυτά. Και ισχύουν μέχρι τις 12 Νοεμβρίου, όταν θα διεξαχθούν οι πρώτες επίσημες δοκιμές των μοντέλων 2013. Τότε κάθε κατεργάρης θα βρει τον πάγκο του, ή καλύτερα, θα δούμε πόσα απίδια θα χωρέσει ο κάθε σάκος.
