Στο βάθρο 12 χρόνια πριν Maverick Vinales και Marc Marquez

Μια φωτογραφία αξίζει χίλιες λέξεις, λένε, και έχουν δίκιο. Στην φωτογραφία βλέπουμε 3 αθλητές: έναν 11χρονο Γάλλο, τον Clement Dunikowski και 2 Ισπανούς, τον Maverick Vinales και τον Marc Marquez. Ο Dunikowski ανέβηκε πρώτος τα σκαλοπάτια του αθλήματος αυτού, κάνοντας το ντεμπούτο το στο Le Mans το 2006, δύο χρόνια πριν τον Marquez και πέντε πριν τον Vinales. Αλλά οι δύο Ισπανοί συνέχισαν να ανεβαίνουν τα σκαλοπάτια ενώ ο Dunikowski τα κατέβηκε. Στη φωτογραφία από την απονομή βλέπουμε τον Dunikowski (αριστερά) να έχει τερματίσει δεύτερος στον αγώνα του καταλανικού πρωταθλήματος 50 κ.εκ. Metrakit. Ο επτάχρονος Vinales είχε κερδίσει τον αγώνα ενώ ο 9χρονος Marquez έχει τερματίσει στην τρίτη θέση. Είναι άνοιξη του 2002, περίπου την ίδια εποχή που ο Valentino Rossi κατακτά τον πρώτο του MotoGP τίτλο. Είναι ξεκάθαρο στη φωτογραφία ότι ο  Marquez δεν είναι τόσο χαρούμενος με το αποτέλεσμα. Μπορούμε να φανταστούμε το λόγο: σε κανένα παιδί δεν αρέσει να χάνει από κάποιο άλλο, μικρότερο σε ηλικία. «Είχαμε δώσει μία μάχη» λέει ο Marquez  που δείχνει να μην θυμάται πολλά από αυτόν τον αγώνα. «Ήμασταν περίπου στο ίδιο επίπεδο. Νομίζω είχε νικήσει…». Η μνήμη του Vinales είναι ακόμη πιο αδύνατη. «Δεν μπορώ να θυμηθώ, έχει περάσει τόσος καιρός», λέει. «Τώρα είμαστε πάλι μαζί στην κορυφή. Αλήθεια, είναι παράξενο» αναφέρει το motoria.gr επικαλούμενο άρθρο του Mat Oxley από το motorsportmagazine.com . Ο Μarquez θυμάται καλύτερα την ατμόσφαιρα που επικρατούσε σε αυτές τις συναντήσεις των minibike. «Μετά τους αγώνες όλα τα παιδιά πηγαίναμε να παίξουμε ποδόσφαιρο, να κάνουμε ποδήλατο ή skate». Το δίδυμο ξανασυναντήθηκε μετά από 13 σχεδόν χρόνια στην πίστα, το 2015. Ο Marquez ήταν πρωταθλητής, ο Vinales πρωτοεμφανιζόμενος rookie. Σήμερα, δύο χρόνια μετά ετοιμάζονται να δώσουν τη μάχη για το μεγαλύτερο έπαθλο όλων. Αυτή τη φορά θα κριθεί ποιος είναι ο καλύτερος οδηγός του πλανήτη και ποιος θα κερδίσει τη λεία των εκατομμυρίων. Είναι εύκολο για κάποιον να πει ότι εκείνη τη μέρα, το 2002 τα δύο αυτά παιδιά γνώριζαν ότι θα συναντιούνταν ξανά στο MotoGP αλλά δεν θα ήταν αλήθεια. Οι περισσότεροι αναβάτες δεν έχουν τόσο μακροπρόθεσμους στόχους. Τα όνειρά τους στοχεύουν 2 με 3 χρόνια μπροστά. Ο Marquez και ο Vinales δεν έδειχναν να είναι κάτι διαφορετικό. «Όταν ήμουν παιδί έτρεχα για διασκέδαση» λέει ο Marquez. “Στα 11 μου, αυτό που ήθελα ήταν να τρέχω με 125. Ειλικρινά όταν μπήκα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα δεν σκεφτόμουν το MotoGP.  Ήθελα να πάρω πρωτάθλημα στα 125 κ.εκ. Το 2010 όταν ήμουν 17 άρχισα να σκέφτομαι το MοtoGP.  Ήθελα πια να αγωνιστώ με τους κορυφαίους οδηγούς”. Παρόμοιες ήταν και οι σκέψεις του Vinales. «Όταν κέρδισα τον τρίτο μου αγώνα στα 125 άρχισα να σκέφτομαι, ok μπορώ να το κάνω αυτό». Και “αυτό” συνέβη στο Le Mans το 2011, την ίδια μέρα που ο Marquez πήρε την παρθενική του νίκη στην Moto2. Πάντα ένα ή δύο βήματα μπροστά, μέχρι σήμερα. Ο Marquez γνωρίζει τι τον περιμένει το 2017. «Ο Maverick εκτός πίστας είναι ήρεμος σαν ψυχοσύνθεση αλλά μέσα στην πίστα είναι επιθετικός και πιέζει συνεχώς. Ήταν ήδη πολύ, πολύ γρήγορος με την Suzuki και τώρα με την Yamaha είναι ακόμη πιο γρήγορος. Είναι συνεπής και διαχειρίζεται καλά την πίεση, άρα είναι έτοιμος να διεκδικήσει τον τίτλο». Ο Vinales κυριάρχησε στα δοκιμαστικά του MotoGP με την Yamaha YZR-M1 και από εδώ και πέρα θα γίνεται γρηγορότερος και πιο δυνατός. Έμαθε πολλά από τον συναθλητή του Valentino Rossi και από τον Ramon Forcada που επέβλεπε τον Lorenzo επί 7 πρωταθλήματα. «Κοιτάζοντας τις επιδόσεις του Valentino, το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναι να βελτιώνομαι», λέει ο Vinales. «H Suzuki μοιάζει με την Yamaha, αλλά πρέπει να αλλάξω λίγο το οδηγικό μου στυλ. Κάποιες φορές είμαι πολύ επιθετικός και κάνω την μοτοσυκλέτα να γλυστράει, πράγμα το oποίο δεν λειτουργεί πολύ καλά με την Yamaha. Επίσης κάποιες φορές φρενάρω πολύ δυνατά. Η πρόσφυση της Yamaha είναι σταθερή  στις στροφές και έτσι μπορείς να δουλέψεις πολύ με την ταχύτητα εισόδου και την ταχύτητα μέσα στην στροφή». «Ο Ramon έχει τόσο μεγάλη εμπειρία! Μου μαθαίνει πώς να χρησιμοποιώ το 100% της Μ1. Γνωρίζει πολύ καλά την μοτοσυκλέτα. Με βοηθάει να είμαι πιο μαλακός στους χειρισμούς σε κάποιες περιστάσεις». Και οι δύο οδηγοί θα αγωνιστούν υπό συνθήκες μεγάλης πίεσης αυτή τη χρονιά. «Αυτή τη στιγμή δεν αισθάνομαι τόση πίεση όση πέρσι» λέει ο Marquez. «Το πρωτάθλημα του 2015 είχε χαθεί από δικά μου λάθη και έπρεπε να αποδείξω στην εταιρεία και τους χορηγούς μου ότι αυτό δεν θα ξαναγίνει». Ο Μarquez και ο Vinales έχουν και ένα άλλο κοινό σημείο: την περασμένη χρονιά ήταν οι κυρίαρχοι με το μπροστινό ελαστικό της Michelin, ίσως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα που μπορεί αυτή τη στιγμή να κατέχει κάποιος στο MotoGP. Aυτή η ικανότητα κυρίως έδωσε στον Marquez τον περσινό τίτλο ενώ ο Vinales ήταν ο οδηγός που είχε τις λιγότερες πτώσεις με τα ελαστικά της Michelin. Οι βελτιώσεις της Michelin κυρίως όσον αφορά στο μπροστινό ελαστικό μπορεί να βοηθήσει και άλλους οδηγούς. Από την άλλη πλευρά, ο Vinales μπορεί να πιέσει τον Marquez όσο κανείς άλλος πριν, οδηγώντας το δίδυμο αυτό στο επόμενο επίπεδο, αφήνοντας τους άλλους οδηγούς πίσω τους. Ο νέος κινητήρας της Honda ίσως βοηθήσει τον Marquez αλλά τίποτε δεν είναι βέβαιο. «Ο νέος κινητήρας δίνει καλύτερη πρόσφυση σε κάποια σημεία αλλά λόγω των ηλεκτρονικών όλα έχουν αλλάξει και έτσι έχουμε πολλή δουλειά να κάνουμε». Η αναμέτρηση αυτών των δύο οδηγών σίγουρα θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Στην πίστα του Philip Island ο Marquez ακολούθησε τον Vinales πράγμα που δεν άρεσε στον τελευταίο. Το ίδιο όμως έκανε και ο Vinales στον Marquez στις δοκιμές της Sepang. «Έκανα λίγη πλάκα» λέει ο Vinales. «Παρακολουθούμε ο ένας τον άλλον και ξέρουμε πού βρισκόμαστε». Και οι δύο οδηγοί αγαπούν τις μάχες μέσα στην πίστα. «Οδηγούμε διαφορετικά» λέει ο Vinales. «Φαίνεται πως έχω τα πάντα υπό έλεγχο ενώ ο Marc είναι πολύ επιθετικός αλλά όταν χρειαστεί να γίνω επιθετικός, θα γίνω. Δεν φοβάμαι. Αν χρειαστεί να προσπεράσω και ακουμπήσω λίγο τον αντίπαλο… ξέρετε, έτσι είναι οι αγώνες. Θυμάμαι τις μάχες με τον Aleix [Espargaro] πέρσι. Σε έναν αγώνα ακουμπήσαμε ο ένας τον άλλον έξι ή επτά φορές και στο τέλος του αγώνα χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλον». Για τον Marquez ήδη γνωρίζουμε πόσο του αρέσουν οι μάχες. «Προσπερνώ επιθετικά και περιμένω και από τους άλλους να κάνουν το ίδιο», λέει. To Σαββατοκύριακο συναντώνται ξανά στην πίστα του Qatar για τον πρώτο αγώνα της χρονιάς του MotoGP. Στην έναρξη της πιο αμφίρροπης χρονιάς των αγώνων εδώ και δεκαετίες. Πηγή: www.motoria.gr