Η Κλέλια Ρένεση πήγε με το παιδί της στη διαδήλωση της Κυριακής στο κέντρο της Αθήνας για την τραγωδία των Τεμπών και δέχθηκε επικριτικά σχόλια, καθώς λόγω των δακρυγόνων πολλοί της είπαν ότι έθεσε το παιδί της σε κίνδυνο.
Η ηθοποιός ανέβασε μάλιστα και βίντεο από την παρουσία της στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος, όπου φαίνεται η ίδια και το παιδί της να έχουν στο πρόσωπό τους από ένα μαντήλι λόγω της αποπνικτική ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί μετά τη ρίψη χημικών.
«Ξεφτιλισμένοι μας πήξατε στα χημικά! Κατεβήκαμε με τα παιδιά μας δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι και μας ρίξατε όλη τη ληγμένη χημεία της αποθήκης σας! ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΩΡΑ. ΞΕΦΤΙΛΙΣΜΕΝΟΙ! ΑΝΑΝΔΡΟΙ!», έγραψε στη λεζάντα της ανάρτησής της η ηθοποιός.
«Συνέλθετε, καρφώνεστε» η απάντηση της Ρένεση
Σήμερα, με μια νέα ανάρτηση, η ηθοποιός, απάντησε σε όλους εκείνους που την κατέκριναν, επειδή παρευρέθηκε στη μεγάλη πορεία, για τα θύματα της σύγκρουσης των δύο τρένων στα Τέμπη, με τη μικρή της κόρη.
Η ηθοποιός μίλησε για το συγκεκριμένο συμβάν, λέγοντας πως «εγώ θεωρώ ότι ασφαλίζω το παιδί μου μαθαίνοντας του τον τρόπο να ζει και να διαμαρτύρεται».
Συγκεκριμένα, η Κλέλια Ρένεση ανέφερε:
«Σε όλους όσους «ανησυχούν» για το αν εξέθεσα το παιδί μου σε κίνδυνο, παίρνοντας το μαζί στη διαμαρτυρία για το έγκλημα στα Τέμπη της Κυριακής, θα τους πρότεινα να κάνουν focus την ανησυχία τους στα εγκλήματα που γίνονται κάθε μέρα εις βάρος των δικών τους παιδιών, φίλων, συγγενών απ’ την εγκληματική αμέλεια των κυβερνήσεων. Εγώ μάχομαι για όλα τα παιδιά, δικά μου ή δικά σας δεν έχει σημασία. Η ασφάλεια του δικού μου παιδιού όταν εγώ είμαι παρούσα είναι δεδομένη. Κάντε μας τη χάρη ψυχοπονιάρηδες κ κατεβείτε σε καμία διαμαρτυρία για το κοινό καλό κ αφήστε την υπερευαισθησία κ την υποκριτική τέχνη για κάνα σανίδι. ΚΟΙΝΩΣ, ΣΥΝΕΛΘΕΤΕ, ΚΑΡΦΩΝΕΣΤΕ, ΛΥΣΣΑΤΕ Κ ΒΟΥΛΙΑΖΕΤΕ.
Υγ. Τα μικρά παιδιά τα είχαμε όλοι στην άκρη της συγκέντρωσης, με εύκολη διαφυγή, κ μηδέν ρίσκο. Οι μεγάλοι πηγαινοερχόμασταν στα σημεία. Μόλις τα ΜΑΤ έξω απ’ τη βουλή, φόρεσαν τις μάσκες τους (πριν καν ακουστεί το πρώτο μπαμ, μιλάμε για μαντικές ικανότητες) ξέραμε από εμπειρία ότι θα αρχίσει το πατιρντί κ πήραμε τα παιδιά από κει αμέσως. Παρεμπιπτόντως, για τα παιδιά μας μαχόμαστε, αυτό νομίζω είναι αυτονόητο ακόμα κ στον πιο λυσσασμένο κακιασμένο κόπρο.
Υγ2. Η «ασφάλεια» των παιδιών είναι υποκειμενική. Κάποιοι δεν τα βάζουν στη θάλασσα επειδή μπορεί να ‘χει τσούχτρες, κάποιοι δεν τα αφήνουν στην κούνια μην πέσουν, κάποιοι δεν πάνε σε ακριτικά νησιά μην τύχει κάτι. Εγώ θεωρώ ότι ασφαλίζω το παιδί μου μαθαίνοντας του τον τρόπο να ζει, να διαμαρτύρεται για τα υπόλοιπα παιδιά του κόσμου, να μαθαίνει να ζει χωρίς κινητά κ οθόνες, να ξέρει πότε να φυτεύει την ντομάτα, να ξέρει να κοιτάει το φεγγάρι στο ολοσκόταδο. Είμαι πολύ επικίνδυνη μάνα τελικά…»
