Το «γυμνό» τεύχος του Down Town κυκλοφόρησε και μέσα στις σελίδες του φιγουράρουν άνευ ρούχων 124 διάσημοι Έλληνες. Tο τεύχος είναι αφιερωμένο στη μάχη κατά του AIDS.

Ανάμεσα στους στίχους του Σεφέρη του Ελύτη και άλλων ποιητών και συγγραφέων αλλά και σε αποσπάσματα αγαπημένων ελληνικών ταινιών που εξυμνούν τον έρωτα, τα πρόσωπα της επικαιρότητας, περνάνε το μήνυμα τους μέσα από τις πόζες τους.

Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν, μ’ ακούς
Δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ’ ακούς
Το χαμένο μου αίμα και το μυτερό, μ’ ακούς
Μαχαίρι
Σαν κριάρι που τρέχει μες στους ουρανούς
Και των άστρων τους κλώνους  τσακίζει, μ’ ακούς
Είμαι εγώ, μ’ ακούς
Σ’ αγαπώ, μ’  ακούς

Οδυσσέας Ελύτης(το μονόγραμμα)

Ηδονή πέρα απ’ τη γέννηση πέρα απ’ το θάνατο.
Τελικό και αιώνιο το παρόν.
Αγγίζω τα δάχτυλα των ποδιών σου.
Τι αναρίθμητος ο κόσμος.
Γ.Ρίτσος

Έδεσε ένα σχοινί σ’ ένα δοκάρι. Η γυναίκα νόμιζε πως θα τη χτυπούσε. Δε μπορούσε να καταλάβει γιατί της ετοίμαζε τη τροχαλία. Έπειτα της έδεσε τα χέρια κι άρχισε να τραβά το σχοινί ώσπου το κορμί της σηκώθηκε στον αέρα, όλο το βάρος του κρεμάστηκε από τους καρπούς της κι ο πόνος ήταν αβάσταχτος. Έκλαιγε κι ορκιζόταν ότι του χει μείνει πιστή, αυτός όμως είχε γίνει έξαλλος. Όταν εκείνη λιποθύμησε καθώς τράβηξε κι άλλο το σχοινί, ήρθε στα συγκαλά του. Τη κατέβασε κι άρχισε να τη φιλά και να τη χαϊδεύει. Κείνη άνοιξε τα μάτια της και του χαμογέλασε. Ο άντρας άρχισε να τη ποθεί κι έπεσε πάνω της. Περίμενε να του αντισταθεί γιατί ύστερα από τον πόνο που χε τραβήξει, θα τανε θυμωμένη, αλλά δε πρόβαλε καμιάν αντίσταση.

Συνέχισε να του χαμογελά.

Όταν άγγιξε την ήβη της τη βρήκε κάθυγρη. Τη πήρε παράφορα κι εκείνη ανταποκρίθηκε με την ίδιαν έξαψη.

Ήταν η πιο όμορφη νύχτα απ’ όσες περάσανε μαζί, ξαπλωμένοι στο κρύο πάτωμα του κελαριού, μες στο σκοτάδι.

Αναΐς Νιν (Το δαχτυλίδι)

Ρόδο της μοίρας, γύρευες να βρεις να μας πληγώσεις
μα έσκυβες σαν το μυστικό που πάει να λυτρωθεί
κι ήταν ωραίο το πρόσταγμα που δέχτηκες να δώσεις
κι ήταν το χαμογέλιο σου σαν έτοιμο σπαθί.

Λες κι είχα αναστηθεί γυμνή σε μια παρμένη θύμηση
σαν ήρθες γνώριμος και ξένος, ακριβέ μου
να μου χαρίσεις γέρνοντας την απέραντη λύτρωση
που γύρευα από τα γοργά σείστρα του ανέμου…

Γιώργος Σεφέρης (Απόσπασμα ερωτικού λόγου)

-Γιατί ήρθες Αλέξη; Γιατί;
-Έπρεπε να έρθω.
-Τότε γιατί άργησες αγάπη μου;

Τζένη Καρέζη Νίκος Κούρκουλος (Ένας μεγάλος έρωτας)