H μεσογειακή διατροφή και το καθημερινό ζωηρό περπάτημα για μισή ώρα είναι αρκετά για να προλάβουν ή και να αναστρέψουν την πορεία προς την παχυσαρκία και το διαβήτη τύπου 2, ανέφερε ο διευθυντής Γ’ Παθολογικής Κλινικής και Διαβητολογικού Κέντρου στο Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας, Σταύρος Παππάς, με αφορμή το 1ο Πανελλήνιο Συνέδριο του Ινστιτούτου Μελέτης, Έρευνας και Εκπαίδευσης για το Σακχαρώδη Διαβήτη και τα Μεταβολικά Νοσήματα (3-5 Δεκεμβρίου).

Ο σακχαρώδης διαβήτης τείνει να λάβει χαρακτηριστικά παγκόσμιας επιδημίας, καθώς σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 246 εκατ. διαβητικοί σε όλο τον κόσμο, ενώ υπολογίζεται ότι το 2025 θα ανέρχονται σε 380 εκατ.

Στην Ελλάδα καταγράφεται ετήσια αύξηση της συχνότητας εμφάνισης διαβήτη 4% ετησίως. Οι διαβητικοί στη χώρα μας εκτιμάται ότι ξεπερνούν το 1 εκατ. άτομα και στο επίπεδο των συχνότερων επιπλοκών της ασθένειας υπολογίζεται ότι από αυτούς τα 2/3 πάσχουν και από αρτηριακή υπέρταση.

Σύμφωνα με μελέτες, κάθε 24 ώρες διαγιγνώσκονται 3.600 νέες περιπτώσεις διαβήτη. Το τραγικό είναι ότι το 25% της «δεξαμενής» των διαβητικών αποτελούν σήμερα παιδιά και αυτό οφείλεται στην αλματώδη αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας.

Πρόσφατη μελέτη σε μαθητές δημοτικού στο νομό Αττικής έδειξε ότι το 27,8% των αγοριών ήταν υπέρβαρα και το 12,3% παχύσαρκα. Τα αντίστοιχα ποσοστά για τα κορίτσια ήταν 26,5% και 9,9%. Ανάλογη μελέτη στο νομό Θεσσαλονίκης είχε παρόμοια ευρήματα (22,2% υπέρβαρα και 4,1% παχύσαρκα παιδιά ηλικίας 11-17 ετών).

Σύμφωνα με μελέτη της Ελληνικής Εταιρίας Παχυσαρκίας, βρέθηκε ότι το 22,5% των ενηλίκων ήταν παχύσαρκο (26% για τους άνδρες και 18,2% για τις γυναίκες) και το 35,2% υπέρβαρο (41,1% για τους άνδρες και 29,9% για τις γυναίκες). Η συχνότητα της παχυσαρκίας κυμαινόταν από 10% στις αγροτικές περιοχές μέχρι 25% στα αστικά κέντρα και σχετιζόταν θετικά με το χαμηλό κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο.

«Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τρώμε πολλή και κακή τροφή και κινούμαστε πολύ λιγότερο απ’ ό,τι πρέπει», ανέφερε ο κ. Παππάς και πρόσθεσε ότι αυτά τα δεδομένα καθιστούν επιτακτική την ανάγκη άμεσης επέμβασης της Πολιτείας με προγράμματα πρόληψης, ώστε να συγκρατηθούν οι επιπτώσεις της νόσου.