Σε κάτι που μοιάζει να ήρθε από άλλο κόσμο, επιστήμονες κατάφεραν να παρεμβάλουν «πλαστές» μνήμες και τμήματα ενός τραγουδιού στον εγκέφαλο ενός πουλιού.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τέξας δίδαξαν σε ένα αυστραλέζικο ζεμπράκι (zebra finch) νέες πληροφορίες μέσω οπτογενετικής, μιας τεχνικής που χρησιμοποιεί φως για να ελέγχει νευρώνες που έχουν τροποποιηθεί γενετικά ώστε να είναι φωτοευαίσθητοι.
Οι πληροφορίες που το «τάισαν» χρησιμοποιήθηκαν ώστε να προκληθούν αντίστοιχες συμπεριφορές από το ωδικό πτηνό.
Το ζεμπράκι είναι ένα μικρό ωδικό πουλί της κεντρικής Αυστραλίας ευρύτερα γνωστό για το μελωδικό κελάηδισμά του. Το μικρό μαθαίνει τους ήχους που βγάζουν οι γονείς του.
Στη μελέτη τους που δημοσιεύεται στη σπουδαία επιστημονική επιθεώρηση «Science», οι ερευνητές βρήκαν πως η τεχνητή ενεργοποίηση μιας συγκεκριμένης ομάδας εγκεφαλικών νεύρων προκαλεί το ίδιο αποτέλεσμα εμπειρίας και μάθησης. Κωδικοποίησαν δηλαδή μνήμες σε ένα πουλί που δεν είχε ποτέ από τους γονείς του. Με τις οποίες δίδαξαν κατόπιν «συλλαβές» από το μελωδικό τραγούδι του είδους!
«Είναι η πρώτη φορά που επιβεβαιώσαμε εγκεφαλικές περιοχές που κωδικοποιούν συμπεριφορικές μνήμες, αυτές τις μνήμες που μας οδηγούν όταν θέλουμε να μιμηθούμε τα πάντα, από την ομιλία μέχρι κα την εκμάθηση του πιάνο», λέει ο νευροεπιστήμονας Todd Roberts, «τα αποτελέσματα μάς επέτρεψαν να ‘‘φυτέψουμε’’ αυτές τις μνήμες στα πουλιά και να ελέγξουμε τη μάθηση του τραγουδιού τους».
Όταν αποκαλυφθεί πλήρως ο νευρωνικός μηχανισμός, «θα μπορούσαμε υποθετικά να διδάξουμε σε ένα πουλί να κελαηδά το τραγούδι του χωρίς καμία αλληλεπίδραση με τους γονείς του».
Η οπτογενετική παραμένει ένας πολλά υποσχόμενος κλάδος και για τους ανθρώπους, καθώς αποκαλύπτει τις εγκεφαλικές διαδρομές περίπλοκων διεργασιών όπως η μνήμη και η ομιλία…
