DNA… του σωλήνα φέρνει την επιστήμη πιο κοντά στη σύνθεση νέων μορφών ζωής στο εργαστήριο και εγείρει ερωτήματα για το πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή σε άλλους πλανήτες.
Για πρώτη φορά Βρετανοί επιστήμονες κατάφεραν να παρασκευάσουν τεχνητό γενετικό υλικό, το λεγόμενο XNA (xenonucleic acid), το οποίο μιμείται τις ιδιότητες των γνωστότερων νουκλεϊκών οξέων, του DNA και του RNA, και μπορεί να αποθηκεύει και να μεταφέρει πληροφορίες ακριβώς όπως το πρωτότυπο!
Πρόκειται για ένα ρηξικέλευθο για την επιστήμη της βιοτεχνολογίας και τη «συνθετική βιολογία» επίτευγμα των ερευνητών του Εργαστηρίου Μοριακής Βιολογίας του Ιατρικού Ερευνητικού Συμβουλίου της Βρετανίας, οι οποίοι δημοσίευσαν την έρευνά τους στην επιθεώρηση «Science».
Με επικεφαλής τον δρ Φίλιπ Χόλιγκερ, οι επιστήμονες δημιούργησαν τεχνητό γενετικό υλικό που μιμείται τις βασικές λειτουργίες του DNA και του RNA, στις οποίες βασίζεται η ζωή.
Το XNA με τη βοήθεια τροποποιημένων ενζύμων ακολουθεί την κλασική δομή της διπλής έλικας που αποτελείται από ζεύγη νουκλεοτιδικών βάσεων (τα σκαλιά της έλικας) και ομάδες σακχάρων (οι κουπαστές της).
Παρασκεύασαν στο εργαστήριο έξι διαφορετικά XNA αντικαθιστώντας τις ομάδες σακχάρων και διατηρώντας τις νουκλεοτιδικές βάσεις, με αποτέλεσμα τα μόρια που προέκυψαν να διατηρούν την ικανότητα να επικοινωνούν με το DNA.
Όμως το κρίσιμο σημείο που επιτρέπει να γίνεται λόγος για «συνθετική γενετική» δεν είναι η μεταφορά πληροφοριών και η επικοινωνία με το φυσικό DNA, αλλά η ικανότητα των μορίων να περνούν στις επόμενες γενιές τις αλλαγές τις οποίες υφίστανται.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμα του το Έθνος, οι Βρετανοί επιστήμονες κατάφεραν να μιμηθούν και τις ιδιότητες της εξέλιξης και της κληρονομικότητας αναπτύσσοντας πολυμεράσες -τα απαιτούμενα βοηθητικά μόρια γι’ αυτήν τη διαδικασία-, οι οποίες μεταγράφουν αποτελεσματικά τον κώδικα του συνθετικού σε φυσικό DNA και ξανά σε ένα άλλο συνθετικό μόριο DNA με ακρίβεια 95%.
«Δείξαμε ότι τόσο η κληρονομικότητα όσο και η εξέλιξη, που είναι δύο ορόσημα της ζωής, μπορούν να καταστούν δυνατές και σε άλλα μόρια εκτός από το DNA και το RNA», τόνισε ο Χόλιγκερ.
Ενδιαφέρον συμπέρασμα που προκύπτει είναι το ότι αν υπάρχει ζωή σε άλλους πλανήτες εκτός του δικού μας, αυτή μπορεί να έχει διαφορετική χημεία από τη ζωή στη Γη.
