Στις αρχές Σεπτεμβρίου, η νηπιαγωγός Χρυσάνθη Μπαξεβάνη έφτασε στο ακριτικό χωριό Πέπλο, στον Έβρο. Η εικόνα που αντίκρισε στο νηπιαγωγείο όπου καλούνταν να διδάξει ήταν αποκαρδιωτική. Το κτίριο θύμιζε γιαπί, είχε να βαφτεί χρόνια, τα παιχνίδια στην αυλή ήταν σε άσχημη κατάσταση και ταυτόχρονα επικίνδυνα για τα παιδιά. Η νηπιαγωγός πήρε χωρίς δεύτερη σκέψη την κατάσταση στα χέρια της και μαζί με τους γονείς και τοπικούς φορείς έγιναν οι ίδιοι τους μάστορες και κατάφεραν να μεταμορφώσουν το σχολείο.
Η ανακαίνιση πήγε τόσο καλά που οι μικροί μαθητές δεν… αναγνωρίζουν το σχολείο τους, που πλέον μοιάζει καινούριο χάρη στην αποφασιστικότητα της νηπιαγωγού, την προσωπική δουλειά των γονιών τους και τη βοήθεια της τοπικής αρχής.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η εκπαιδευτικός, γεμάτη συγκίνηση, δηλώνει πως σήμερα τίποτα δεν θυμίζει πια το νηπιαγωγείο που είχε πρωτοαντικρίσει.
«Συνειδητοποίησα πως δεν φτάνουν τα δυο μου χέρια και ζήτησα βοήθεια από τους γονείς. Αποδείχτηκε ότι το θέμα ήταν να κάνει κάποιος την αρχή. Όλοι μαζί γίναμε μάστορες. Πήραμε πινέλα, βούρτσες, τσουγκράνες και πιάσαμε δουλειά από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα για τρεις Κυριακές. Με μεράκι, προσωπική δουλειά και πάνω από όλα κοινή αγάπη για τα παιδιά, κάναμε μια μεγάλη ανακαίνιση», αναφέρει η κ. Μπαξεβάνη.
«Νομίζω πως δεν έλειπε ούτε ένας γονιός», δηλώνει ο Γιώργος Δροσάκης, πατέρας μαθητή, που μαζί με τις μαμάδες και μπαμπάδες των νηπίων έκαναν ό,τι μπορούσε ο καθένας για να αποκτήσει το σχολείο μια εικόνα κανονικότητας. «Άλλοι βάψαμε τα παγκάκια, άλλοι αναλάβαμε το στοκάρισμα και την αλλαγή χρώματος στους εξωτερικούς τοίχους» σημειώνει, τονίζοντας ότι η πρωτοβουλία της δασκάλας ήταν για όλους το έναυσμα για να ακολουθήσουν και ότι στο εξής θα είναι πάντα κοντά σε ό,τι πρόκειται να βελτιώσει την καθημερινότητα των παιδιών τους.
Παράλληλα, όπως μεταδίδει το ΑΜΠΕ, η νηπιαγωγός ζήτησε και τη βοήθεια των τοπικών αρχών, που -όπως λέει- ανταποκρίθηκαν άμεσα και διέθεσαν προσωπικό και μηχανήματα για να αναλάβουν τις πιο βαριές δουλειές. Ο αντιδήμαρχος Φερρών Δημήτρης Κογλιώνης εξήγησε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ πως στο πλαίσιο των επεμβάσεων σε όλες τις σχολικές μονάδες προσπάθησαν να κάνουν μια γενναία συντήρηση στο νηπιαγωγείο Πέπλου που ήταν εγκαταλειμμένο για πολλά χρόνια. «Τα συνέργεια μετέφεραν ογκώδη αντικείμενα, ανέλαβαν την κεραμοσκεπή, με τα μηχανήματα του δήμου καθαρίσαμε τον περιβάλλοντα χώρο από ξύλα και κλαδιά που είχαν χρόνια να περισυλεγούν» και πετύχαμε ένα καλό αποτέλεσμα», υπογραμμίζει.
Στη συμμαχία των εθελοντών μαστόρων προστέθηκε και ο πολιτιστικός σύλλογος Πέπλου. Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του συλλόγου Γιώργος Γιαλαματζής, τα μέλη του συμμετείχαν επίσης με διάθεση και κέφι στο κάλεσμα της νηπιαγωγού παίρνοντας με τη σειρά τους τα δικά τους εργαλεία. «Είναι αξιέπαινη η προσπάθεια της νηπιαγωγού που μόλις ήρθε στο χωριό μας όχι μόνο δεν επαναπαύτηκε, αλλά έκανε όλες τις ενέργειες για το νηπιαγωγείο μας, οπότε το λιγότερο που μπορούσαμε να κάνουμε ήταν να βάλουμε στην κυριολεξία τη δική μας πινελιά, καθώς μεγάλο μέρος του βαψίματος ανέλαβε ο σύλλογος», εξηγεί.
Για δέκα μέρες, η «ομάδα κρούσης» του Πέπλου, με πρωτεργάτρια την αεικίνητη νηπιαγωγό έκαναν τα πάντα. Επισκεύασαν σκεπές, κόλλησαν σπασμένα πλακάκια της σκάλας και επιπλέον από την πίσω πλευρά, όπου δεν υπήρχε πρόσβαση και οδηγούσε σε αυλή σπιτιού, καθάρισαν τα άγρια χόρτα που θύμιζαν ζούγκλα, ώστε εμφανίστηκε ξαφνικά και η πίσω αυλή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η νηπιαγωγός δεν κάθεται με σταυρωμένα χέρια. Το προηγούμενο σχολείο όπου δίδασκε, στα Αμάραντα Ροδόπης, είχε επίσης προβλήματα και χάρη στο πείσμα της να γίνει πιο λειτουργικό, καθώς ήταν ένα μεγάλο σχολείο αλλά με μια μόνο αίθουσα για διδασκαλία και …αποθήκες, κατάφερε με την ολοκλήρωση της θητείας της ν’ αφήσει πίσω της μια αίθουσα ψυχοκινητικής και μια αίθουσα τραπεζαρίας.
Μάλιστα, η δραστήρια νηπιαγωγός είχε αποσπάσει το Αργυρό Βραβείο στον διαγωνισμό «Education Leaders Awards» με τους συνεργάτες και τους μαθητές της, συμμετέχοντας στην κατηγορία «Καινοτομία στη Διδασκαλία». Η συμμετοχή τους είχε τον τίτλο «Το τρίπτυχο της επιτυχίας» και είχε να κάνει με τη σχολική κοινότητα (εκπαιδευτικός, παιδιά, γονείς), τη δημοτική αρχή και την τοπική επιχειρηματικότητα.
Έχοντας στην πλάτη της δεκατρία χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και άλλα δεκατρία στη δημόσια εκπαίδευση ως αναπληρώτρια, μητέρα δύο παιδιών, μένει στην Αλεξανδρούπολη και κάνει 85 χιλιόμετρα κάθε μέρα για να βρεθεί στη δουλειά της, στο ακριτικό Πέπλο. Απέδειξε πως όταν κάποιος θέλει μπορεί να αλλάξει τα πάντα και η ίδια, όπως δηλώνει, δεν αλλάζει με τίποτα τα τεράστια χαμογέλα των εννέα πιτσιρικάδων που έχουν τώρα πια ένα διαφορετικό νηπιαγωγείο.
(Πηγή φωτογραφιών: ΑΜΠΕ)