«Έφυγε» σήμερα ο εν αποστρατεία ναύαρχος, Νίκος Παππάς που υπήρξε κυβερνήτης του θρυλικού αντιτορπιλικού «Βέλους», που πρωτοστάτησε στο «Κίνημα του Πολεμικού Ναυτικού» κατά της χούντας το 1973.
Ο Νικόλαος Παππάς υπήρξε επίτιμος αρχηγός ΓΕΝ και το 1973 ως κυβερνήτης του Α/Τ «Βέλος», εγκατέλειψε νατοϊκή άσκηση και οδήγησε το πλοίο στην Ιταλία, ακολουθούμενος από τους αξιωματικούς και το πλήρωμα που υπάκουσαν στις εντολές του, λαμβάνοντας, έτσι μέρος στο Κίνημα του Ναυτικού εναντίον των συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου.
Ποιος όμως ήταν στην πραγματικότητα και πού υπηρέτησε; Ο Νικόλαος Παππάς γεννήθηκε το 1930 στην Κύμη της Εύβοιας και σπούδασε στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, στη Σχολή Ναυτιλίας και Κατευθύνσεως του Βρετανικού Ναυτικού και στη Σχολή Πολέμου και Αμύνης του ΝΑΤΟ Ρώμης.
Το 1963, υπηρέτησε ως υπασπιστής ΥΕΘΑ έως το 1965.
Το διάστημα 1971-1972, διετέλεσε διοικητής της Σχολής Υπαξιωματικών.
Στις 25 Μαΐου 1973, έγινε διεθνώς γνωστός, όταν για να εκδηλώσει την αντίθεσή του προς την απριλιανή δικτατορία, οδήγησε το αντιτορπιλικό «Βέλος», του οποίου ήταν κυβερνήτης, στην Ιταλία. Στη συνέχεια αποτάχθηκε από το Ναυτικό με απόφαση της δικτατορίας, η οποία του αφαίρεσε την ελληνική ιθαγένεια.
Το 1974, μετά την πτώση της δικτατορίας, διετέλεσε διευθυντής Διοικήσεως Ναυστάθμου Σαλαμίνας για έναν χρόνο.
Το 1976, υπηρέτησε ως διευθυντής Πολεμικής Σχεδιάσεως ΓΕΝ και Ακόλουθος Αμύνης στην Μεγάλη Βρετανία έως το 1979.
Την περίοδο 1979-1980, ήταν διοικητής Ταχέων Σκαφών και από το 1980 έως το 1981, διοικητής αντιτορπιλλικών και Υπαρχηγός Ναυτικού.
Το 1981, ανέλαβε τη Διοίκηση Ναυτικής Εκπαίδευσης και το 1982, επιλέχτηκε ως Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού, θέση στην οποία παρέμεινε ως το 1986.
Συμμετείχε ως υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση του Ιωάννη Γρίβα (1989) και στην οικουμενική του Ξενοφώντα Ζολώτα (1989-1990).
Ήταν παντρεμένος με την Χαρίκλεια Παπαναστασίου με την οποία απέκτησαν δύο γιους.
Τα συλλυπητήρια τους εξέφρασαν όλα τα πολιτικά κόμματα.
Το αντιτορπιλικό «Βέλος»
Ήταν το αντιτορπιλικό πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού το οποίο το 1973 κατά την διάρκεια εκπαιδευτικών ασκήσεων του ΝΑΤΟ αποστάτησε και ζήτησε άσυλο στην Ιταλία, ως αποτέλεσμα του αποτυχημένου Κινήματος του Ναυτικού. Κυβερνήτης του πλοίου ήταν ο Νικόλαος Παππάς (γενν. 1930) ο οποίος μαζί με έξι αξιωματικούς και εικοσιπέντε υπαξιωματικούς ζήτησαν πολιτικό άσυλο και παρέμειναν εκεί ως πολιτικοί εξόριστοι. Η κίνηση αυτή επέφερε πλήγμα στην χούντα των συνταγματαρχών. Το «Βέλος» μάλιστα όταν εισέβαλαν οι Τούρκοι στην Κύπρο έσπευσε να βοηθήσει στην άμυνα του νησιού.
Στις 3 Ιουνίου 1942 καθελκύστηκε στα ναυπηγεία «USA Boston Navy Yard Boston, Mass».
Στις 18 Μαΐου 1943 μπήκε στην ενεργεία.
Το 1958 εκσυγχρονίστηκε στα ναυπηγεία LONG BEACH της Καλιφόρνια.
Στις 16 Ιουλίου 1959 παρελήφθη στο Σαν Ντιέγκο των Η.Π.Α. ως στρατιωτική βοήθεια και με πρώτο κυβερνήτη τον Αντιπλοίαρχο Γ. ΜΟΡΑΛΗ κατέπλευσε στην Ελλάδα.
Στις 25 Μαΐου του 1973, με κυβερνήτη τον Νικόλαο Παπά, ενώ συμμετείχε σε άσκηση του NATO, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την στρατιωτική δικτατορία της Ελλάδας στασίασε και αγκυροβόλησε στο Φιουμιτσίνο της Ιταλίας, αρνούμενο να επιστρέψει στην Ελλάδα.
Στις 26 Μαρτίου 1991 παροπλίσθηκε. Το 1994 το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό το ανακήρυξε σε μουσείο για τον αγώνα ενάντια στην δικτατορία και το πλοίο αγκυροβόλησε στον Πόρο.
Στις 14 Δεκεμβρίου 2000 μεταφέρθηκε στην Ναυτική βάση της Σαλαμίνας για επισκευή και ανάπλασή του σε επισκέψιμο ναυτικό μουσείο.
Στις 26 Ιουνίου 2002 αγκυροβόλησε στο πάρκο ναυτικής παράδοσης στο Παλαιό Φάληρο ως επισκέψιμο μουσείο.
