Η Νέλλη Γκίνη ήταν ένα κορίτσι από φτωχή οικογένεια που ακολούθησε το όνειρό της να γίνει ηθοποιός. Ανέβηκε στο σανίδι για πρώτη φορά στα 12 της χρόνια. Είχε, όμως, όπως έχει πει, το μικρόβιο από πολύ μικρότερη ηλικία.
Παρακολουθούσε με τον πατέρα της την ταινία της Αλίκης Βουγιουκλάκη «Το κορίτσι με τα παραμύθια» κι εκείνη τη στιγμή τον κοίταξε και του είπε: «Θέλω να γίνω ηθοποιός».
Έτσι, μία μέρα διάβασε μια αγγελία στις εφημερίδες: «Ζητούνται παιδιά για παιδική παράσταση», έλεγε η αγγελία και τότε ο πατέρας της την πήγε εκεί. Κι εκείνη έμεινε για τρία χρόνια κοντά στον Διονύση Χιόνη, έναν άνθρωπο του θεάτρου, ο οποίος ήταν αφοσιωμένος στο παιδικό θέατρο.
Στη συνέχεια έδωσε εξετάσεις και πέρασε στη σχολή του Κωστή Μιχαηλίδη. Σε ηλικία 15 ετών έκανε το πρώτο της υπερατλαντικό ταξίδι μαζί του καθώς και με το Athens Drama Company, ως μέλος του χορού. Έμεινε για δύο χρόνια μαζί τους αλλά μετά έκλεισε η σχολή. Έτσι, πήγε στη σχολή του Εθνικού Ωδείου, κοντά στον δάσκαλο, Θάνο Τράγκα κι αποφοίτησε από εκεί.
Ο πατέρας της ήταν μουσικός και μεγάλωσε ακούγοντάς τον να παίζει την κιθάρα ή το ακορντεόν του. Τα περισσότερα καλοκαίρια τα περνούσε στην Κέρκυρα, απ’ όπου και κατάγεται, μαζί με τους θείους της και τις καντάδες τους. Εκείνη προσπαθούσε τότε να μάθει να κάνει δεύτερη και τρίτη φωνή.
Στην πίστα βρέθηκε για να είναι δίπλα στον άνθρωπο που ερωτεύτηκε: τον Κώστα Μαυρομιχάλη, ιδιοκτήτη ενός κέντρου στην οδό Φωκίωνος Νέγρη, το οποίο λεγόταν «Το Καραβάνι». Τον γνώρισε εκεί ένα βράδυ που είχε πάει να διασκεδάσει με τη μητέρα της και τον θείο της. «Δεν υπάρχει πια. “Έφυγε” το 1987. Για να΄μαι κοντά του ξεκίνησα την πίστα» έχει πει.
Αργότερα θέλησε να σπουδάσει και έτσι, μπαίνοντας στο Εθνικό Ωδείο, έκανε φωνητική με δασκάλα τη Μαρία Κωνσταντάρα. Η Νέλλη Γκίνη συνεργάστηκε με τους πιο γνωστούς τραγουδιστές ανάμεσά τους και ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης κ.ά.
Πέρασε όμως και από το σινεμά. Μαθήτρια ακόμη στη Δραματική Σχολή είχε κάνει το «Καινούργια μέρα χάραξε». Τότε ήταν περίπου 18 ετών και όταν αναφέρεται σε αυτό το ρόλο της λέει χαρακτηριστικά: «Με βλέπω τώρα και γελάω: ήταν λίγο δραματικός ο ρόλος κι εγώ τόσο υπερβολική! “Θεέ μου”, σκέφτομαι, όμως, “τι τρέλα είχα από τότε μ’ αυτή τη δουλειά”».
Αργότερα πήρε μέρος σε ταινίες στο πλευρό του Λάμπρου Κωνσταντάρα. Ήταν το 1972 όταν ο Κώστας Καραγιάννης της πρότεινε να παίξει ένα ρόλο και να τραγουδήσει. Κι έτσι έπαιξε τη Δόμνα στο «Τι 30, τι 40, τι 50». Εκείνη την περίοδο γνώρισε τον μεγάλο ηθοποιό, ο οποίος τη βοήθησε αρκετά. Γι’ αυτό, όπως έχει πει, ποτέ δεν θα ξεχάσει ούτε τον Κωνσταντάρα, ούτε τον Πρετεντέρη, ούτε τον Καραγιάννη.
Η Νέλλη Γκίνη κατάφερε να συνδυάζει πίστα, θέατρο, τηλεόραση, σινεμά. Αλλά για να το πετύχει, έκανε υποχωρήσεις. «Δεν είχα ποτέ προσωπική ζωή. Ούτε ώρες να κοιμηθώ. Θυμάμαι να κοιμάμαι στην καρέκλα ανάμεσα στα γυρίσματα ή να γυρίζω απ’ το κέντρο να κάνω ένα παγωμένο ντους και να τρέχω κατ’ ευθείαν στο πλατό. Χαιρόμουν, όμως, που το έκανα όλο αυτό. Μέχρι βέβαια που ήρθε ο γιος μου στη ζωή μου και πάτησα ένα μεγάλο φρένο. Παράτησα τα κέντρα αλλά ήθελα το παιδί μου να το μεγαλώσω εγώ».
Σήμερα, η Νέλλη Γκίνη, όπως λέει στο newsbeast.gr, συμμετέχει για πρώτη φορά στο «Σεσουάρ για δολοφόνους» που παίζεται για 13η χρονιά στο θέατρο «Αποθήκη». Και εκτός αυτού, συζητά για ένα σόου, στο οποίο θα τραγουδά, αλλά ακόμη δεν έχει κλείσει αυτή η συνεργασία. «Επειδή υπηρέτησα το τραγούδι παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια, μπορώ να πω ότι μου έχει λείψει. Γι’ αυτό θέλω να επιστρέψω. Βέβαια, αυτό που δε μπορώ να αποχωριστώ με τίποτα είναι το θέατρο», αναφέρει.
Και συνεχίζει: «Είχα την τύχη να συνεργαστώ ή καλύτερα να μεγαλώσω δίπλα σε κολοσσούς του κινηματογράφου και γενικότερα του είδους. Θεωρώ ότι πήρα τόσα πολλά πράγματα από αυτούς τους ανθρώπους και μ’ αρέσει να είμαι μαθήτρια της ζωής. Και μαθήτρια εξακολουθώ να είμαι ακόμη και σήμερα σε κάθε στιγμή της ζωής μου, είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο».
Η ηθοποιός είχε χρόνια να κάνει τηλεόραση ωστόσο δούλευε πάρα πολύ. Εκείνη την περίοδο μάλιστα δεν είχε ούτε προσωπική ζωή. Στεναχωρήθηκε μόνο γιατί δεν πρόλαβε να βλέπει το παιδί της να μεγαλώνει. «Το πρόβλημα υπήρξε όταν ο γιος μου έγινε έξι ετών. Ήδη είχα χάσει πολλά πράγματα γι’ αυτό αποφάσισα ότι έπρεπε να σταματήσω κάποια στιγμή τη δουλειά μου».
Όπως σημειώνει η κυρία Γκίνη, το χόμπι της είναι η δουλειά της και γι’ αυτό το υπηρετεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όλα αυτά τα χρόνια. Βέβαια, η ηθοποιός λατρεύει τη θάλασσα και γι’ αυτό αρχίζει τα μπάνια από πολύ νωρίς. Πηγαίνει όμως και στο γυμναστήριο και όταν έχει διάθεση, της αρέσει να διαβάζει.
Δηλώνει ωστόσο επηρεασμένη από την οικονομική κρίση και λέει χαρακτηριστικά: «Φυσικά και με έχει επηρεάσει η κρίση. Έχω μετριάσει και προσωπικά τα έξοδά μου αλλά και στο σπίτι μου. Είναι κουτό να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Δεν υπήρξα ποτέ στη ζωή μου πλούσια όμως έμαθα να ζω αξιοπρεπώς».
Παρά τις δύσκολες επαγγελματικά συγκυρίες στο χώρο της δεν θα συμβούλευε ποτέ κανέναν νέο να μην επιλέξει το δρόμο της υποκριτικής. «Εγώ είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θα έλεγα στους νέους να μην κάνουν το όνειρό τους πραγματικότητα, αρκεί φυσικά να έχουν διαπιστωμένο ταλέντο. Το μόνο που θα τους συμβούλευα είναι να κάνουν και κάτι άλλο παράλληλα για να ζήσουν».
Η κυρία Γκίνη πάντως, παρά τις αντιξοότητες, είναι άνθρωπος που δεν σταματά να ελπίζει. «Γυρίζω στο παρελθόν για να διδάσκομαι. Βλέπω μπροστά και είμαι άνθρωπος. Δεν μετανιώνω για όσα έχω κάνει».
Δείτε εδώ όλα τα πρόσωπα της στήλης «Πού βρίσκεται σήμερα;».